sumeyye
Sat 6 February 2010, 01:57 pm GMT +0200
Addas´ın Utbe ve Şeybe´yi Peygamberimiz Aleyhisselamla Çarpışmaktan Vazgeçirmeye Çalışması
Hakîm b. Hizam der ki:
"Beyzâ akabesine (yokuşuna) eriştiğimiz sırada, Addas´ın orada oturduğunu ve Utbe b. Rebia ile Şeybe b. Rebiayı görünce, sıçrayıp onların ayaklarına sarılarak:
´Babam, anam sizlere feda olsun!
Vallahi, o Resûlullah´tır!
Siz ancak vurulup düşeceğiniz yerlere gidiyorsunuz! diyerek ağladığını ve gözyaşlarının yanakları na döküldüğünü gördüm."
Addas´ın yanına Âs b. Münebbih b. Haccac uğradı. Ona:
"Sen ne için ağlıyorsun?" diye sordu.
Addas:
"Mekke vadilerinin efendileri olan efendilerime ağlıyorum!
Onlar, vurulup düşecekleri yerlere gidiyorlar! Resûlullah ile çarpışacaklar!" dedi.
Önce Müslüman olmuş ve fakat kendisini şüphelerden kurtaramam iş gençlerden bulunan Âs b. Münebbih, ona:
"Muhammed gerçekten Resûlullah mıdır dersin?" deyince, Addas´ı bir titreme ve ürperti tuttu, tüy leri diken diken oldu. Sonra da, ağlamaya başladı.
"Vallahi, o, bütün insanlara gönderilen peygamberdir!" dedi.
Addas oradan geri döndü. Bedir savaşında bulunmadı.[42]
Allah ondan razı olsun![43]
[42] Vâkıdî, Megâzî.c.1, s. 35,İbn Hacer, el-İsâbe, c. 2, s. 467.
[43] M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/276.