saniyenur
Thu 10 November 2011, 10:29 am GMT +0200
22- Abdullah Ibn Mes'ud (r.a.) ile Annesinin Fazileti
2228- Abdullah İbn Mes'ud (r.a)'tan rivayet edilmiştir:
“Şu “İman edip de salih amel işleyenler, bundan böyle sakındıkları ve imanlarında sebat ettikleri müddetçe daha önceden yedikleri şeyler hususunda kendilerine bir günah yoktur” [618] ayeti indiği zaman, Resulullah (s.a.v.), bana:
“Senin bu kimselerden olduğun söylendi” buyurdu. [619]
Açıklama:
Abdullah İbn Mes'ud'un annesi, Ümmü Abd'dır. Babası da annesi de Huzeyl kabilesindendir. Babası, cahiliye döneminde vefat etmişti.
Abdullah İbn Mes'ud, İslam'a ilk giren altı kişinin altıncısıdır. Bu sebeple de sahabilerin kıdemlilerindendi. önce Habeşistan'a, sonra da Medine'ye hicret etmiştir. Bedir savaşından itibaren bütün gazalara katılmıştır. Kur'an hıfzı ve kıraati hususunda maharetliydi. Hafızasında çok hadis olduğu halde hadislerin lafızlarında son derece dikkatli olmaya çalıştığından dolayı çok hadis rivayet etmemiştir. Rey ekolü, Abdullah İbn Mes'ud'a dayanır, Hicretin 32. yılında Medine'de vefat etmiştir.
2229- Ebu Musa (r.a)'tan rivayet edilmiştir:
“Ben ve kardeşim, Yemen'den Medine'ye geldik. O sırada Peygamber (s.a.v.)'in yanına sıkça girip çıkması ve onun yanında sürekli kalması nedeniyle Abdullah İbn Mesudu ve annesini, Resulullah (s.a.v.)'in ev halkından olduğunu zannederdik.” [620]
2230- Ebu'l-Ahves'den rivayet edilmiştir:
“Abdullah İbn Mes'ud vefat ettiği zaman, Ebu Musa el-Eş'arî ile Ebu Mes'ud'un yanında bulundum. Biri, diğerine:
“Abdullah İbn Mes'ud'un kendinden sonra bir benzerini geride bıraktığını zannediyor musun?” diye sordu. O da:
“Sen böyle söyledin. Doğrusu bize perde çekildiği zaman ona Resulullah'ın huzuruna girme için izin veriliyordu. Biz ortada bulunmadığımız zaman da o hazır bulunuyordu” dedi. [621]
2231- Abdullah İbn Mes'ud (r.a)'tan rivayet edilmiştir:
“Abdullah İbn Mes'ud;
“Her kim bir şeyi gizlerse, kıyamet gününde gizlediği şeyle gelir” [622] ayetini okuyup sonrada da:
“Bana kimin kıraati üzere okumamı emrederdiniz. Gerçekten ben Resulullah (s.a.v.)'e yetmiş küsur sûre okumuşumdur. Resulullah (s.a.v.)'in sahabileri gerçekten bilirler ki, ben, Allah'ın kitabını onların en iyi bileniyim. Kendimden daha iyi bilen birini bilsem mutlaka onun yanına gider bilmediklerimi öğrenirdim” dedi.
Hadisin ravisi Şekîk:
“Sonra ben Muhammed (s.a.v.)'in sahabilerinin içerisinde oturdum. Abdullah İbn Mes'ud'un bu sözlerini cemaattan hiç kimsen reddettiğini ve Abdullah İbn Mes'ud'u ayıpladığını işitmedim”dedi. [623]
2232- Abdullah İbn Mcs'ud (r.a)'tan rivayet edilmiştir:
“Kendisinden başka ilah olmayan Allah adına yemin ederim ki, ben, Allah'ın kitabından her bir surenin nerede indiğini ve her bir ayetin kimin hakkında nazil olduğunu kesin olarak bilmekteyim. Allah'ın kitabına benden daha bilgili bir kimsenin var olduğunu ve sevemin de beni kendine ulaştıracağını bileydim, muhakkak ben deveme binip onun yanına gider bilmediklerimi ondan öğrenirdim.” [624]
2233- Mesrûk'tan rivayet edilmiştir:
“Abdullah İbn Amr'ın yarımdaydık. Bir ara Abdullah İbn Mes'ud'dan bir hadis andık. Bunun üzerine Abdullah İbn Amr:
“Bu kimse yok mu? Resulullah (s.a.v.)'den buyururken işittiğim bir şeyden sonra onu sevmekte devam edceğim. Resulullah (s.a.v.)'i:
“Kur'an'ı şu dört kişiden okuyun:
1- Abdullah İbn Ümmü Abd-Resulullah (s.a.v.) isimleri saymaya Abdullah İbn Mes'ud'dan başladı.
2- Ubeyy b. Ka'b.
3- Ebu Huzeyfe'nin azadlısı Salim.
4- Muaz b. Cebel'den” buyururken işittim' dedi.[625]
Açıklama:
Abdullah İbn Mes'ud, annesi Ümmü Abd'e nispetle “Abdullah İbn Ümmü Abd” diye de meşhur olmuştur.
[618] Mâide: 5/93.
[619] Tirmizî, Tefsinı'l-Kur'an 6, 3053.
[620] Buhârî, Fezâilu's-Sahabe 37, Meğâzî 74; Tirmizî, Menakıb 38, 3806; Nesâî, Fezailu's-Sahabe, 159, 282; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 4/401.
[621] Nesâî, Fezailu's-Sahabe, 156.
[622] Al-i İmran: 3/161.
[623] Buhârî, Fezâilu'l-Kur'an 8; Nesâî, Fezâİlu'I-Kur'an, 22.
[624] Buhari, Fezâilu'l-Kur'an 8.
[625] Buhârî, Fezâilu's-Sahabe 26, 27, Menakıbu'l-Ensar 14, 16, Fezailu'l-Kur'an 8; Tirmizî, Mcnakıb 38, 3810; Nesai, Fezaİlu's-Sahabe, 137, 174; Fezallui-Kur'an. 26; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 2/163, 189, 190.