ehlidunya
Tue 6 July 2010, 05:12 pm GMT +0200
“Cimrilik en ağır hastalıktır!..”
İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Cömertlik ve cimrilik, birkaç dereceye ayrılır. Cömertliğin en yüksek derecesi îsardır. İsar demek, ihtiyacı olduğu halde vermek demektir. Mala ihtiyacı olduğu halde cömertlik yapmak nefse daha ağır gelir.
Nasıl ki cömertlik bazen, ihtiyacı olduğu halde insanı başkasına verecek dereceye yükseltiyorsa, cimrilik de bazen ihtiyacı olduğu halde insanı kendi nefsinden bile esirgemeye sürükler. Nice cimri vardır ki malı kıskıvrak tutar. Hasta olur, tedaviye gitmez! Canı istediği halde paraya kıyamadığı için alıp yemez. Eğer bedava olursa yer.
İşte böyle bir kimse ihtiyacına rağmen nefsine karşı cimrilik yapan bir kimsedir. Öbür kimse, muhtaç olmasına rağmen başkasını nefsine tercih eden kimsedir.
Hazreti Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bir kişinin istenilen bir şeye iştahı çekerse, buna rağmen nefsini geriye itip başka bir kardeşini nefsine tercih ederse, onun günahları bağışlanır.”
Aişe validemiz buyurdu ki: “Hazreti Peygamber, dünyadan ayrıldığı güne kadar hiçbir zaman üç gün arka arkaya doymadı. Oysa biz isteseydik doyabilirdik. Fakat bizler başkasını kendimize tercih ederdik.”
İnsan verdiğinde ileride zor duruma düşeceğini, aç kalacağın düşündüğü için vermek istemez. Halbuki malımızın noksanlaşmayacağı; hatta artacağı garanti edilmiştir.
Cömerdin az ibadeti, cimrinin çok ibadetinden üstün olduğu gibi, cömert cahil de, cimri âlimden üstündür. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“Allahü teâlâ cömerdi, gece gündüz ibadet eden cimriden daha çok sever.”
“Allah katında cömert bir cahil, cimri âlimden daha üstündür. Çünkü cimrilik en ağır hastalıktır.”
Cömerdin imanı kuvvetli, cimrinin imanı ise zayıftır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“Cömertlik iman sağlamlığından ileri gelir. İmanı sağlam olan Cehenneme girmez. Cimrilik, şekten, şüpheden meydana gelir. [İmanda] şüphesi olan da Cennete giremez.”
İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Cömertlik ve cimrilik, birkaç dereceye ayrılır. Cömertliğin en yüksek derecesi îsardır. İsar demek, ihtiyacı olduğu halde vermek demektir. Mala ihtiyacı olduğu halde cömertlik yapmak nefse daha ağır gelir.
Nasıl ki cömertlik bazen, ihtiyacı olduğu halde insanı başkasına verecek dereceye yükseltiyorsa, cimrilik de bazen ihtiyacı olduğu halde insanı kendi nefsinden bile esirgemeye sürükler. Nice cimri vardır ki malı kıskıvrak tutar. Hasta olur, tedaviye gitmez! Canı istediği halde paraya kıyamadığı için alıp yemez. Eğer bedava olursa yer.
İşte böyle bir kimse ihtiyacına rağmen nefsine karşı cimrilik yapan bir kimsedir. Öbür kimse, muhtaç olmasına rağmen başkasını nefsine tercih eden kimsedir.
Hazreti Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bir kişinin istenilen bir şeye iştahı çekerse, buna rağmen nefsini geriye itip başka bir kardeşini nefsine tercih ederse, onun günahları bağışlanır.”
Aişe validemiz buyurdu ki: “Hazreti Peygamber, dünyadan ayrıldığı güne kadar hiçbir zaman üç gün arka arkaya doymadı. Oysa biz isteseydik doyabilirdik. Fakat bizler başkasını kendimize tercih ederdik.”
İnsan verdiğinde ileride zor duruma düşeceğini, aç kalacağın düşündüğü için vermek istemez. Halbuki malımızın noksanlaşmayacağı; hatta artacağı garanti edilmiştir.
Cömerdin az ibadeti, cimrinin çok ibadetinden üstün olduğu gibi, cömert cahil de, cimri âlimden üstündür. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“Allahü teâlâ cömerdi, gece gündüz ibadet eden cimriden daha çok sever.”
“Allah katında cömert bir cahil, cimri âlimden daha üstündür. Çünkü cimrilik en ağır hastalıktır.”
Cömerdin imanı kuvvetli, cimrinin imanı ise zayıftır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“Cömertlik iman sağlamlığından ileri gelir. İmanı sağlam olan Cehenneme girmez. Cimrilik, şekten, şüpheden meydana gelir. [İmanda] şüphesi olan da Cennete giremez.”