selsebil
Fri 31 July 2009, 02:04 am GMT +0200
Bismillahirrahmanirrahim
Birtek saat, beş vakit namaza abdestle kâfi gelir.
Acaba, yirmi üç saatini şu kısacık hayat-ı dünyeviyeye sarf eden ve o uzun hayat-ı ebediyeye birtek saatini sarf etmeyen ne kadar zarar eder, ne kadar nefsine zulmeder, ne kadar hilâf-ı akıl hareket eder!
Zîrâ, bin adamın iştirak ettiği bir piyango kumarına yarı malını vermek, akıl kabul ederse -halbuki, kazanç ihtimâli binde birdir- sonra yirmi dörtten bir malını yüzde doksan dokuz ihtimâl ile kazancı musaddak bir hazîne-i ebediyeye vermemek, ne kadar hilâf-ı akıl ve hikmet hareket ettiğini, ne kadar akıldan uzak düştüğünü kendini âkıl zanneden adam anlamaz mı?
Halbuki, namazda ruhun ve kalbin ve aklın büyük bir rahatı vardır.
Hem, cisme de o kadar ağır bir iş değildir.
Hem, namaz kılanın diğer mübah dünyevî amelleri, güzel bir niyet ile ibâdet hükmünü alır.
Bu sûrette bütün sermâye-i ömrünü âhirete mal edebilir.
Fânî ömrünü bir cihette ibkâ eder. (Sözler, s. 27)
Bediüzzaman Said Nursi
SÖZLÜK:
HAYAT-I DÜNYEVİYE : Dünya hayatı.
HAYAT-I EBEDİYE : Âhiret hayatı; sonsuz hayat.
HİLÂF-I AKIL : Akla ters.
İŞTİRAK : Ortaklık, katılma.
MUSADDAK : Tasdik olunmuş, doğrulanan.
HAZÎNE-İ EBEDİYE : Ebedî hazîne; Cennet.
MÜBÂH : Günâhı ve sevâbı olmayan yeme, içme, yürüme gibi günlük davranışlar.
SERMÂYE-İ ÖMÜR : Ömür sermâyesi.
FÂNÎ : Geçiçi, sonu olan, son bulan.
İBKA : Bâkîleştirme, sonsuzlaştırma.