rabia
Sun 25 April 2010, 10:08 am GMT +0200
MÜJDELİ HABER
Muhammed(s.a.v) Medine'de çok mutluydu.Bu şehri çok sevmişti.Dayısının evinde günler su gibi akıyordu.O gün, dadısı Ümmü Eymen ile birlikte evin bahçesinde oturuyorlardı.Sokaktan geçen iki Yahudi, Muhammed'i (s.a.v) gördü; ona dikkatle bakmaya başladılar.Uzun süredir aradıkları birini bulmuş gibiydiler. Muhammed(s.a.v) onların bu bakışlarından rahatsız olmuştu.Hemen oradan kalktı ve içeri girdi.Onun gittiğini gören Yahudiler, dadı Ümmü Eymen'e sordular:"Bu çocuğun adı nedir?"
Dadı onları tanımıyordu.Şaşırmıştı.Biricik Muhammed'ine (s.a.v) zarar verebileceklerinden endişelenerek sordu:"Neden öğrenmek istiyorsunuz?"
"Korkmayın" dediler."O, bizim aradığımız bir çocuğa benziyor.Onun için sorduk.Lütfen bize bu çocuğun adını söyler misiniz?Ona bir zarar vermeyeceğiz."
Dadı onların kötü niyetli olmadıklarına inanmıştı."Adı Muhammed'dir." dedi.
Her ikisinin de gözleri bir anda sevinçle parladı.Birbirlerine bakarak gülümsediler.Galiba aradıkları çocuğu bulmuşlardı.Dadıdan rica ettiler:"Onu buraya çağırır mısınız?"
Dadı Ümmü Eymen, Muhammed'i (s.a.v) çağırdı.Onu dikkatle incelediler.İzin isteyip bir de sırtına baktılar.
Muhammed'in (s.a.v) sırtında kocaman bir ben vardı.Üstünde minik tüyler bulunan kırmızı bir bendi bu.Heyecan içinde:"Evet bu o!" dediler.
Dadı şaşkındı.Yahudilerden biri:"Bu çocuk son peygamber olacak" dedi."Kitaptaki tarife tıpa tıp uyuyor."
Diğeri açıklama yaptı:"Sırtındaki bu ben, peygamberlik benidir.Bu çocuk büyüyünce büyük işler yapacak.Ona çok iyi bakın!" Daha sonra teşekkür ederek oradan ayrıldılar.
Medine'de ilk izler bulunmuştu.Beklenen kurtarıcı, Muhammed(s.a.v) miydi?Bunu herkes merak ediyordu.Onu görmek çok güzeldi.Çünkü Muhammed demek, sevgi demekti.Ne mutlu onun sevgisini bulanlara, onu görme şerefine erenlere!...
Muhammed(s.a.v) Medine'de çok mutluydu.Bu şehri çok sevmişti.Dayısının evinde günler su gibi akıyordu.O gün, dadısı Ümmü Eymen ile birlikte evin bahçesinde oturuyorlardı.Sokaktan geçen iki Yahudi, Muhammed'i (s.a.v) gördü; ona dikkatle bakmaya başladılar.Uzun süredir aradıkları birini bulmuş gibiydiler. Muhammed(s.a.v) onların bu bakışlarından rahatsız olmuştu.Hemen oradan kalktı ve içeri girdi.Onun gittiğini gören Yahudiler, dadı Ümmü Eymen'e sordular:"Bu çocuğun adı nedir?"
Dadı onları tanımıyordu.Şaşırmıştı.Biricik Muhammed'ine (s.a.v) zarar verebileceklerinden endişelenerek sordu:"Neden öğrenmek istiyorsunuz?"
"Korkmayın" dediler."O, bizim aradığımız bir çocuğa benziyor.Onun için sorduk.Lütfen bize bu çocuğun adını söyler misiniz?Ona bir zarar vermeyeceğiz."
Dadı onların kötü niyetli olmadıklarına inanmıştı."Adı Muhammed'dir." dedi.
Her ikisinin de gözleri bir anda sevinçle parladı.Birbirlerine bakarak gülümsediler.Galiba aradıkları çocuğu bulmuşlardı.Dadıdan rica ettiler:"Onu buraya çağırır mısınız?"
Dadı Ümmü Eymen, Muhammed'i (s.a.v) çağırdı.Onu dikkatle incelediler.İzin isteyip bir de sırtına baktılar.
Muhammed'in (s.a.v) sırtında kocaman bir ben vardı.Üstünde minik tüyler bulunan kırmızı bir bendi bu.Heyecan içinde:"Evet bu o!" dediler.
Dadı şaşkındı.Yahudilerden biri:"Bu çocuk son peygamber olacak" dedi."Kitaptaki tarife tıpa tıp uyuyor."
Diğeri açıklama yaptı:"Sırtındaki bu ben, peygamberlik benidir.Bu çocuk büyüyünce büyük işler yapacak.Ona çok iyi bakın!" Daha sonra teşekkür ederek oradan ayrıldılar.
Medine'de ilk izler bulunmuştu.Beklenen kurtarıcı, Muhammed(s.a.v) miydi?Bunu herkes merak ediyordu.Onu görmek çok güzeldi.Çünkü Muhammed demek, sevgi demekti.Ne mutlu onun sevgisini bulanlara, onu görme şerefine erenlere!...