sumeyye
Thu 4 March 2010, 02:48 pm GMT +0200
Vâdi´l-kurâ Gazası
Seferin Tarihi, Mevkii, Tarihçesi ve Sebebi
Vadi11-kura seferi, Hicretin 7. yılında, Cumâde´l-âhire ayında, Peygamberimiz Aleyhisselamin Hayber´den dönüşü sırasında vuku bulmuştur.[48]
Vâdi´l-kurâ, Şam´la Medine arasında uzun bir vadidir.
Teymâ ile Hayber arasında bulunan Vâdi´l-kurâ´d a birçok karyeler bulunduğu için, oraya Vâdi´l-kurâ adı verilmiştir. [49]
Vâdi´l-kurâ, Medine´ye 7 geceliktir. [50]
Vâdi´l-kurâ, Hıcr ve Cinab, önce Kudâaların, sonra da Cüheyne ve Uzrelerin konak yerlerinden olmuştu.
Şam hacıları, oradan gelir geçerler.
Vâdi´l-kurâ; eskiden, Semûd ve Âd kavimlerinin konak yerleri idi.
Yüce Allah, onları yolsuzlukları yüzünden orada yok etmişti.
Vâdi´l-kurâ´da, hâlâ onların eserlerinin kalıntıları vardır.
Semûd veÂd kavminden sonra, oraya Yahudiler gelip yerleştiler, kapanmış su kuyularının ağızlarını açtılar. Oraya hurma ağaçları diktiler.
Vâdi´l-kurâ´ya kabileler gelip konmaya başlayınca, Yahudiler onlarla aralarında anlaşma yaptılar.
Yapılan anlaşmaya göre; Yahudiler kabilelerin yıllık yiyeceklerini üzerlerine alacaklar, onlar da Araplara karşı Yahudileri koruyacaklardı.
Kudâa kabileleri, böylece, Yahudileri Arapların saldırılarından korumuşlardı.
Rivayete göre; Muaviye b. Ebu Süfyan, halifeliği devrinde Vâdi´l-kurâ´ya uğradığında, Yüce Allah´ın:
"Sizler, buradaki nimetlerin içinde, bağların, su kaynaklarının içinde, ekinlerin ve tomurcukları nazik, yumuşak hurma ağaçlarının içinde hep öyle emîn emîn bırakılacak mısınız?" (Şûra: 146-148) mealli âyetlerini okuduktan sonra:
"Bu âyetler, bu memleket halkı hakkında inmiştir. Burası da, Semûd kavminin memleketlerindendir. Âyetlerde haber verilen su kaynakları, hani nerededirler?" diye sormuştu.
Bir adam, ona:
"Allah, o sözünde doğrudur.
Su kaynaklarının ortaya çıkarılmasını istiyor musun?" dedi.
Muaviye b. Ebu Süfyan:
"Evet!" deyince, hemen kazıya başlanıp seksen tane su kaynağı ortaya çıkarıldı.
Bunun üzerine, Muaviye b. Ebu Süfyan:
"Allah, Muaviye´den daha doğrudur!" dedi. [51]
Vâdi´l-kurâ seferinin sebebine gelince; Benî Kurayza Yahudileri, Hendek savaşında görülen hıyanetleri üzerine cezalandırıldıkları zaman, Hayber Yahudileri, Vâdi´l-kurâ, Fedek ve Teymâ Yahudilerini yanlarına alarak Medine üzerine yürümeyi kararlaştırmışlardı. [52]
Bunun için, Peygamberimiz Aleyhisselam, Hayber dönüşünde Vâdi´l-kurâ Yahudileri üzerine de yürümeyi gerekli gördü ve yürüdü. [53]
Önce Sibar´da, sonra da, Sahbâ´da konakladı. [54]
Akşam üzeri, güneş batarken, Vâdi´l-kurâya kavuşup orada konakladı. [55]
Vâdi´l-kurâ´da konakladığı sırada, Vâdi´l-kurâ Yahudilerinin yanında Araplardan bazı konuklar bulunuyordu. [56]
Vâdi´l-kurâ Yahudileri, Peygamberimiz Aleyhisselamın geldiğini işitince, çarpışmak için hazır-landılar. [57]
Köşklerinin üzerlerinden, bağırmaya, çağırmaya başladılar ve Peygamberimiz Aleyhisselamı oklar la karşıladılar![58]
Peygamberimiz Aleyhisselamın Mücahidleri Savaş Düzenine Koyuşu ve Yahudileri İslâmiyete Davet Edişi
Peygamberimiz Aleyhisselam Müslümanları çarpışmak için düzenledi, sıraladı.
Sa´db.U badeye sancak, Sehl b. HuneyfileAbbâdb.Bişr´e[59]ve Hubabb.Münzir´e de birer bayrak verdi. [60]
Sonra da, Vâdi´l-kurâ Yahudilerini İslâmiyete davet etti.
Müslüman oldukları takdirde, mallarını iğtinam edilmekten ve kanlarını dökülmekten koruyacak larını, kalblerinde taşıdıklarının hesabının ise Allah´a ait olduğunu kendilerine bildirdi. [61]
[48] Bel âzurf, E nsâbu´l -eşraf, c. 1, s. 352, F ütûhu ´l-büld ân, c. 1, s. 40, İ bn Sey-yi d, U yûn, c. 2, s. 142.
[49] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 4, s. 238.
[50] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 90.
[51] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 4, s. 238.
[52] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 530.
[53] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 353, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 707, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 353, Fütühu´l-büldân, c.1,s.39.
[54] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 709, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 121.
[55] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 353, Taberî, Târih, c. 3, s. 96.
[56] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 710, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162.
[57] Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 58.
[58] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 710, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162, Semhûdf, Vefâu´l-vefâ, c. 4, s. 1328.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/135-137.
[59] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 710, İbn Kayy,m , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162.
[60] İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162.
[61] Vâkidi, Megâzı, c.2, s. 710, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/137.