sumeyye
Sat 31 July 2010, 02:57 pm GMT +0200
Unutuyoruz .... !
Anlamıyoruz ; kaybetmeden hiçbir şeyin kıymetini
Çünkü sahip olamadıklarımız kaplıyor ihtiyaç listemizi
Mevcut güzelliklerin farkına varmadan,olmayanlara özlem duyuyoruz bir nevi
Anlamıyoruz; elimizdekilerin değerini
Göz önündeyken mutluluğunu hissetmediklerimiz,
Yokluklarıyla gösteriyorlar hayatımıza ne çok anlam yüklediklerini
Olmazsa olmazlarımızı bile unutuyoruz , öyle ki
Unutuyoruz; kimliğimizi , gayemizi
Unutuyoruz; Hatemül Enbiya'nın kişiliğini
Eksiliyoruz kendimizden
Şükür eksik bizde her dem
Unutuyoruz; övülmüş zatın hayatını
Unutuyoruz; o ibret dolu yaşamı
Hakkını veremiyoruz islamın
Kavrayamıyoruz davanın bilincini
Hissedemiyoruz derinliğini
Yaşayamıyoruz gerektirdiği gibi
Benzemiyoruz hiç ashabı kehfe
Yanmıyoruz onlar gibi,geçmişi unutuyoruz
Kopuyoruz zikrimizden
Nefse uyuyoruz , geleceği unutuyoruz
Yarım bırakıyoruz hayırları , mücadeleyi unutuyoruz
Bağlanıyoruz benliğe , bizliği unutuyoruz
Unutuyoruz can verenleri
Unutuyoruz bu yolda çile çekenleri
Görmüyoruz kanıyla bedel ödeyenleri
Yabancılaşıyoruz gün geçtikçe çevremize
Kardeşliğimizi unutuyoruz!!
Tüm alem hayranken O'na
Ve dünya aydınlanırken bu Nurla
Muhammed Ümmeti olduğumuzu unutuyoruz
Mükemmel bir dinle şereflenmişken
Şükrü edayı unutuyoruz
Bilmiyoruz; kalan ömrümüzün son kaç dakikasını tüketiyoruz?
Ruhla - beden misali yakınken yaşamla - ölüm , daha kaç adım hakkı tanıyacak hayat bize ?
İşte bu mesafede yakınız ebediyete
Ben zindan , can kafes , hayat kelepçe
Nasılsa bir gün son bulur gerekçe
Sabırla tecelli eder esaret
Düşün , hesap et , zikret
Ne zaman biter bu mahkumiyet ?
Daha kaç nefes uzağımda gizli şehadet
ALINTIDIR