sumeyye
Sat 2 April 2011, 12:20 pm GMT +0200
17- ŞAHİDLİKLER KİTABI
Şehâdet; yani şâhidlik etmek lügate göre bir yerde hazır olmaktır. Bir hadîs-i şerîfde Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur: "Ganimet, vak'aya şâhid olanındır. [1] Yani harpde hazır bulunanındır. Bir kimse savaşa katılınca; 'falan savaşa şâhid oldu' denilir. Dâvaya şâhid olmak da, onda hazır bulunmaktır.
Şehîd; savaşda kendisine ölüm gelen kimsedir. Öyle ki, savaşda yaralandıktan sonra oradan alınıp, üzerinden bir namaz vakti geçinceye kadar yaşarsa, şehîd adını alamaz. Çünkü ölüm savaşda gelmiş olmaz.
Şer'î ıstı/anda ise, şâhidlik; şâhidlerin hazır bulunup, gördükleri bir hâdiseyi haber vermeleri demektir. Bu şâhidlik, zina ve adam öldürme gibi fiillerde olduğu üzere ya görerek olur veya akid ve ikrarlardaki gibi işiterek olur. Hazır bulunup iyice görmeden veya işitmeden şâhidlik etmek olmaz. Hâdise iyice hatırlanıncaya kadar da şâhidlikde bulunmak caiz değildir. Bir hadîs-i şerîfde Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur:
"Güneş kadar açık biliyorsan, şâhidlik et; yoksa bırak [2] Şâhidlik; hakkı ortaya koyan meşru bir delildir. Bununla alâkalı olarak Allah (cc) şöyle buyurmuştur:
"Erkeklerinizden iki kişiyi şâhid tutun. "(Bakara: 282).
"Ve içinizden adalet sahibi iki kişiyi de şâhid tutun. " (Talâk: 2).
Şehâdet hususunda Hz. Peygamber (sas) de şöyle buyurmuştur: "(Senin) iki şâhid getirmen gerekir. Yahut dâvâlıya yemin etmek düşer.
Senin için bundan başka yapacak bir şey yoktur. [3] "Beyyine davacıya düşer."[4]
Beyyine şâhid getirmektir: Bu hususda icmâ vardır. Şâhidlik ise; insanların haklarını ihya etmek, akidleri inkârdan kurtarmak ve mallan sahiplerinin mülkiyetinde hıfzetmek... gibi birçok faydaları sağlarlar. Bir hadîs-i şerîfde Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur: "Şâhidlerinize saygılı davranın. Çünkü Allah (cc) hukuku onlar vasıtasıyla meydana Çıkarıyor [5]
[1] Bu hadîsi Buharı rivayet etmiştir
[2] Bu hadîsi Hâkim ve Adiyy rivayet etmiştir.
[3] Bu hadîsi Buharı ve Müslim rivayet etmiştir
[4] Bu hadîsi Tirmizî ve Beyhakî rivayet etmiştir.
[5] Bu hadîsi İbn Asakir ve Târih'inde Hâtib rivayet etmiştir
Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 2/221-222.