sumeyye
Wed 7 July 2010, 01:13 pm GMT +0200
ölüm Hakkinda çok Güzel Bi Yazi
Kapı çalar
Sabahın erken saatlerinde Açarsınız Sütçünüzdür gelen Sütçünün
litreliğinden kabınıza dökülen beyazlıkta sabahın güzelliğine
kavuşursunuz Gözünüzde pırıl pırıl bir sabah kahvaltısı canlanır
İçinizden "Bugün kahvaltıyı bahçede yapalım" diye geçirirsiniz Kapı çalarGelen postacıdır Kucağında büyükçe bir paket Uzattığı kağıda imza
atarsınız Daha önceden ısmarladığınız kitaplara kavuşmanın sevincini
yaşarsınız Zaten tatilde olduğunuzdan bu kitaplara çok ihtiyacınız
vardır "Artık canım sıkılmayacak " deyip keyiflenirsiniz En çok merak
ettiğinizi alıp şezlonga uzanırsınız
Kapı çalar
Kapıya koşarsınız Yıllardır görmediğiniz bir dost gelmiştir
Sevinirsiniz Sohbetleriniz saatler boyu hatta bütün gün sürer "Yaşamak
ne güzel" dersiniz içinizden Hele böyle dostlar varken
Kapı çalar
Dürbünden bakarsınız Kimseyi göremezsiniz Dönüp yeniden koltuğa gömülürsünüz Bir daha çalar Bakarsınız, yine kimse yok Tam o sırada bir daha çalınca kapıyı açarsınız Komşunuzun oğlu, elindeki sopayla zile uzanmakta Meğer tuzları bitmiş İçeriden tuz getirirken kendi kendinize söylenirsiniz "Elbette göremem Keratanın boyu bir metre" Bu küçük hadise neşelendiriverir ortalığı
Kapı çalar
Düşüp bayılacak kadar şaşırırsınız Askerdeki oğlunuz haber vermeden izne çıkmıştır "Oğlum benim" diye hasretle kucaklarken göz yaşlarınızı
zaptedemezsiniz Mutluluğunuz oğlunuzun izni kadar uzar
Kapının her çalışında sanki mutluluğa koşmaktasınız Huzur tüter
gözlerinizden Her sessizlikte kulaklarınız zil sesi arar
Ve kapı çalmaz
O gün en büyük misafiriniz gelir Adeta kapıyı kırmıştır Alıp gider sizi, şaşırırsınız "Niye haber vermedi?" diye içinizden geçirirken;
"Doğduğundan beri zile basmaktayım" der Bir şeyler söylemek istersiniz o an Ama o andan sonra diliniz dönmez
Ölüm sessiz sedasız gelivermiştir
ALINTI