meryem
Fri 11 February 2011, 06:34 pm GMT +0200
Ehyâ fiili ve Cenâb-ı Allah'ın el-Muhyi'l-Mevta ism-i şerifi
İhya, hayat vermek, diriltmek, yaşatmak, can vermek mânâsına gelir. Cenâb-ı Hakk'ın canlıları yaratma icraatını ifade eder. Cenâb-ı Hakk'ın bu dünyada canlıları yaratması, bu fiilin bir tecellisi olduğu gibi, esas hayat olan âhireti yaratması da bu fiilin bir tecellisi olacaktır. Allah'ın ölü toprağı bitkilerle diriltmesi [224] ölüden diri çıkarması [225] öldükten sonraki yeniden yaratmaya (ihya, ba's) bir örnektir [226].
Bütün canlılara hayat veren Allah'ın elbette en mükemmel hayat ile muttasıf olması gerekir. Cenâb-ı Hakk'ın el-Hayy ve Muhyi'l-Mevtâ isimleri bunu ifade eder. Bütün canlıların hayatına ölüm arız olduğu halde, Cenâb-ı Hak ölümsüz bir hayat sıfatı ile muttasıftır.
İhyâ fiili Kur'ân-ı Kerîm'de 49 defa geçer. Bunlardan sadece üçü mecazen, diri bırakmak mânâsında insanlara nisbet edilir. Birisi de kalbi ihya edecek manevî hasletlere nisbet edilir. [227] Geri kalan kırkbeşinin faili hep Allah'tır. Bu fiilin mef'ulleri de bitkiler, hayvanlar, insanlar ve ölümden sonraki hayattır.
Muhyi'l-Mevta, "ölüleri dirilten" mânâsında Allah'ın bir ismidir. İki Mekkî âyette geçer [228] ilk yaratılışı başlatan, elbette tekrar onları hayata iade edecektir. [229]
[224] Yasin: 36/33,
[225] En'am: 6/95,
[226] Nahl: 16/65.
[227] Enfâl: 8/24.
[228] Rûm: 30/50; Fussilet, 41/39.
[229] Burûc: 85/13; Fussilet, 41/39; Yasin, 36/79. Veli Ulutürk, Kur’an-ı Kerim’de Yaratma Kavramı, İnsan Yayınları: 48-49.