reyyan
Sun 12 September 2010, 12:07 am GMT +0200
Çocuğumun asıl ihtiyacı nedir?
Ebeveynler her şeye sahip olduğu halde mutsuz olan çocuklarında, ne gibi eğitim hataları yaptıklarını bayramda düşünmeye çalışmalıdır
Ebeveynler her şeye sahip olduğu halde mutsuz olan çocuklarında, ne gibi eğitim hataları yaptıklarını bayramda düşünmeye çalışmalıdır
Bayramlar ailede paylaşımı artırması ve bir ailede olması gereken saygı eğitiminin verilmesi yönüyle önemli zamanlardır. Ebeveynler her şeye sahip olduğu halde mutsuz olan çocuklarında, ne gibi eğitim hataları yaptıklarını bayramda düşünmeye çalışmalıdır. Burada sorulması gereken soru, "Çocuğumun asıl ihtiyacı nedir? Her şey daha iyi olsun derken, doyumsuz bir çocuk mu yetiştiriyoruz?"dur.
AİLE BAĞLARI
Popüler kültürün yoğun baskısı altında olan çocuklarımız, kendi kültürel kimliğini benimsemeye ihtiyaç duyar. Çocuğun anne, baba ve yakın akrabalarıyla bayramlaşması, şeker ve hediye alması, kültürel özellik olarak grup kimliğini oluşturur. Bu yüzden, bayramları tatil yaparak değil, aile bağlarını güçlendirerek geçirmeliyiz.
Çocuğun, hiç tanımadığı kişilerle arkadaşlıklar yapmak yerine, bununla birlikte akraba çocuklarıyla, kuzenleriyle yakın ilişki kurması, ruh sağlığı açısından daha faydalıdır.
YAPILAN HATALAR
Ailelerin saygı eğitiminde yaptıkları hataları şöyle sıralayabiliriz:
* Kültürümüzde itaat ve büyüklere saygı önemli bir yer tutar. Sadece büyüklere değil, nefes alıp veren her şeye saygılı olmak, elbette çok güzel bir davranıştır. Ancak bunu özsaygıyı ihmâl noktasına götürmek, kendine güvensiz, girişimci olmayan, inisiyatif kullanamayan, değişimi sorgulamayan, zora talip olmayan, yeteneklerini geliştiremeyen insanlar ortaya çıkarır. Baskıcı kültürel özelliklerimiz sebebiyle, ailede baba baskısı şeklinde başlayan bu sürece, ilerleyen yıllarda toplum, koca, kayınvalide baskısı da eklenir ve kişi kendi özsaygısını kaybeder.
* Anne-babalar kendi haklarına sahip çıkabilen, silik olmayan, kendine güvenen çocuklar yetiştirmek isterler. Ama genellikle o anda sorunu çözmek, başkalarını kırmamak, gücendirmemek için, kendi çocuklarını kırar ve çoğu zaman bunun yanlış bir davranış olduğunu fark bile edemezler.
* Çocuklara saygı eğitimi, hak duygusuyla birlikte verilmelidir. Çocuk hem kendi hakkını talep etme, hak arama becerisini kazanmalı, hem de başkasının hakkına zarar vermeme bilincine sahip olmalıdır. Bir kurala, anne - babası öyle istediği için değil, doğru olduğuna inandığı için uymalı, başka insanlara da bu motivasyonla saygı göstermelidir. Körü körüne uygulanan kurallarda neyin neden yapıldığı bilinmediği için tutarsızlıklar olacaktır.
* Saygı eğitiminde anne-babaların tutumları çok önemlidir. Çocuk, kendisini nasıl iyi hissederse, öyle davranır. Davranışının iyi mi, kötü mü olduğunu, uzun vadeli sonuçlarını düşünmez. Bu yüzden anne-baba çocuğa doğru rehberlik yapma görevini yerine getirebilmelidir. Aileler saygısızlık, haksızlık yapan çocuğa mutlaka müdahale etmeli, ancak bunu davranışının neden yanlış olduğunu anlatarak yapmalıdırlar.
Yeni Şafak