1173- Hazreti Cabir'den (Radıyallahu Anh) rivayet edilmiştin

«Ben, Hira dağında mücavir kalmıştım. Bu mücavirliğimi ta­mamlayıp vadiye indiğimde, bana seslenildi. Önüme, arkama, sağıma ve soluma baktım. Derken birden, yerle gök arasında bir taht üze­rinde Cibril'i oturuyor gördüm. Sonra hemen Hatice'nin yanma var­dım ve dedim ki: Beni örtünüz ve üzerime soğuk su dökünüz O za­man bana: Ey örtüye bürünen (peygamber)! Kalk ve (insanları Al­lah'ın azabı ile) korkut. Rabbini de yücelt, ayeti nazil oldu.» (Mud-dessir: 1-3)[35]

 

NAZİAT SÛRESİ
 

1174- Sehl bin Sa'd (Radıyallahu Anh) der ki:

Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem, ortaparmak ve şehadet parmağı ile şöyle (dikerek) işaret etti ve buyurdu ki:

«Benim peygamber olarak gönderilmemle kıyamet, şu iki (par­mak) gibidir.»

Mütercim:

Orta parmakla işaret parmağı arasında başka bir engel olmadığı gibi, Hazreti Peygamber ile kıyamet vakti arasında başka bir peygam­ber olmayacaktır. İki parmağın birbirine olan yakınlığı veya iki par­mak miktarı ne ise, kıyametle peygamber arasında öyle bir yakınlık veya miktar vardır. Ancak bu işaretten kıyametin ne kadar yakın ol­duğuna dair kesin bir ölçü verilemez. Çünkü ilk hayatın başlangıcı kaç yüz bin sene önce olduğu kesinlikle bilinememektedir. Bu iti­barla bir nispet yapılması hiç bir zaman doğru olmaz. Yine de kıya­metin kopması için uzun bir müddet daha düşünülebilir.[36]


[35] Ömer Ziyaeddin Dağistâni, Zübdetü’l-Buhari, Hisar Yayınevi:814-815

[36] Ömer Ziyaeddin Dağistâni, Zübdetü’l-Buhari, Hisar Yayınevi:815

Esselamu aleykum. Rabbim bizleri kur ani okuyan ve onun rehberliğinde yaşayıp peygamber efendimizin yolunda giden ve ahiretini kurtaran kullardan eylesin inşallah. ..