๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Zübdetül Buhari => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 17 Haziran 2011, 13:33:42



Konu Başlığı: Evtas gazası
Gönderen: Sümeyye üzerinde 17 Haziran 2011, 13:33:42
EVTAS GAZASI


 

1083- Ebû Musa El-Eş'arî (Radıyallahu Anh) der ki:

Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem Huneyn gazasını zafer­le tamamlayınca, bu savaştaki bazı müşrikler, Hevazin diyarında olan EVTAS köyüne sığındılar. Hazreti Peygamber bunlar üzerine bir birlik gönderdi ve o birliğe de Ebû Amir'i komutan tayin etti. Bu birlik Evtas'a vardığı zaman, orada toplanan müşriklerin başı Dü-reyd bin Samme ve askerleriyle karşılaştılar ve savaşa tutuştular. Sonra müşriklerin başı olan Düreyd öldürüldü. Onun öldürülmesiy­le askerleri de dağıldı.

Ebû Musa der ki: Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem beni de, amcam Ebû Âmir ile bu gazaya göndermişti.  Biz birlikte savaşır-

ken amcam Ebû Amir dizinden yaralanmıştı. Bir düşmanın atmış olduğu ok, bu komutanımızın dizini ağır bir şekilde yaralamıştı. Ben hemen amcamın yanma koşarak: Ey amca sana oku atan    kimdir? dedim. Amcam da parmak ile işaret ederek kendisini    yaralayan düşmanı bana gösterdi.  Ben hemen o düşmanın üzerine yürüdüm Benim yaklaştığımı görünce kaçmaya başladı. Arkasından koştum ve: Kaçmaktan utanmıyor musun, bana neden karşı çıkmıyorsun? dedim. Adam benim bu sözüm üzerine durdu. Karşılıklı olarak kı­lıçlarımızla dövüşmeğe başladık.  Sonunda onu  öldürdüm.  Hemen yaralı bulunan amcamın yanma döndüm.  Amcama,  kendisini ya­ralayan müşriki öldürdüğümü müjdeledim. Sonra amcam dedi   ki, şu dizime batmış olan oku çıkar. Ben de oku çıkardım. Amcanım di­zinden su boşandı. Ebû Âmir öleceğini anlayarak bana şöyle dedi:

— Yeğenim! Peygamber Sallallâhu Aleyhi ve Sellem'e benden selâm söyle. Hem de benim için AUah'dan mağrifet dilesin.

Sonra Ebû Âmir beni askerlerin basma komutan yaptı. Az son­ra da amcam vefat etti. (R.A.). Sonra savaştan başarı sağlayarak Medine'ye dönünce, Hazreti Peygamberin evine gittim ve onu bir şilte üzerine yatmış halde buldum. Şiltenin kalmca örgüleri müba­rek vücûtlarında iz bırakmıştı. Sonra ben savaşımız hakkında ken­dilerine bilgi verdim ve Ebû Amir'in vasiyetini de söyledim. Hazre­ti Peygamber hemen abdest suyunu istedi, abdest aldı. Sonra müba­rek iki elini kaldırarak dua etti:

«Allahım! Senin sevimli kulun Ebû Âmir'i bağışla. Allahıml kı­yamet gününde onu insan yaratıklarının birçoğundan Üstün kıl,» Bu duayı yaparlerken mübarek kollarını o kadar yukarı kaldırmışlardı ki, ben koltuklarının altını görmüştüm. Bunun üzerine dedim ki.

— Ya Resûlallah! Benim için de dua ediniz. Hazreti peygamber bana şöyle dua etti:

«Allah'ım! Abdullah bin Kays'in (Ebû Musa'nın) günahlarını bağışla ve kıyamet gününde onu şerefli bir makama erdir.»

Mütercim:

Abdullah bin Kays, Ebû Musa El-Eş'arî'nin adıdır.[45]


 
[45] Ömer Ziyaeddin Dağistâni, Zübdetü’l-Buhari, Hisar Yayınevi: 727-728