|
Konu Başlığı: Soğan Gönderen: Safiye Gül üzerinde 10 Haziran 2011, 17:13:37 10— Basal A. Cepa, Soğan: Ebu Davud, Siinen'indc rivayet eder: Hz. Hz. Âişe'ye (r.a.) soğan sorulduğu zaman: "Hz. Peygamber'in (s.a.) yediği son yemekte soğan vardı." demiştir.[18] Sahîhayn'da mevcut bir hadiste de: "Hz. Peygamber (s.a.) soğarfiyiyeni mescidden menetmiştir." denilmektedir.[19] Soğan üçüncü derecede hararetlidir. Onda fazla bir rutubet vardır. Su değişimi için faydalıdır. Zehir kokusunu giderir, iştahı açar, mideyi güçlendirir, şehveti harekete geçirir. Meniyi arttırır, rengi güzelleştirir, balgamı keser, mideyi temizler. Tohumu cildde ortaya çıkan alacalıkları (behak) giderir, saç döken derdi onunla oğulduğunda, gerçekten güzel fayda verir. Tuzla birlikte sivilceleri giderir. Müshil ilacı içen kimse, soğanı kokladığı zaman, kusmasını ve içerisinin yükselmesini önler, o ilacın kokusunu giderir. Suyu burna çekildiği zaman, kafayı temizler. Az işitme, kulak çınlaması ve cerahat sebebiyle kulağa giren suyu çıkartmak için kulağa damlatılır. Tohumu balla birlikte gözün beyazına çekildiği zaman, gözden akan su için fayda verir. Pişirilince bol gıdalı bir besin olur ve sarılık, öksürük, göğüs darlığı için faydalı olur. Sidik söktürür, tabiatı yumuşatır. Kuduz olmayan köpek ısırıklarına, sedef otu ve tuzla birlikte soğan suyu damlatıldığında iyi gelir. Buna tahammül edilebildiğinde basurların ağzını açar. Zararına gelince, yanmcaya sebep olur ve başı ağrıtır, şişkinlik yapar, göze iyi gelmez. Çok yenildiğinde unutkanlık doğurur ve aklı ifsad eder. Ağızm raiha ve kokusunu değiştirir. Yanındakilere ve meleklere eziyet verir. Pişirmek suretiyle öldürüldüğü zaman bu zararları ortadan kalkar. Sû'nen'de Hz. Peygamber'in (s.a.) soğan ve sarmısak yiyenlere pişirmek suretiyle onları öldürmelerini emrettiği rivayet edilmiştir. [20] Üzerine sedef otu yaprağı çiğnemek kokusunu giderir. [21] [18] Ebu Davud, 3829; Ahmed, 6/89. Senedinde İbn Hibbân'dan başkasınca sika bulunmayan Ebu Ziyad Hıyar b Seleme vardır. Diğer râvileri sikadır. [19] 9. Buharı, 70/49; Müslim, 564. [20] Müslim, 567; Nesâî, 2/43; İbn Mâce, 3363. [21] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/22-23. |