Peygamberimizin gayrimüslimlere muamelesi

ALTINCI BÖLÜM GAYRİMÜSLİMLERE MUAMELESİ
HZ. PEYGANlBER'lN (S.A.) GAYRİMÜSLİMLERE
MUAMELESİ

Bu bölümde Hz. Peygamberin (s.a.) eman, sulh, kâfirlerin elçilerine karşı muamele, cizye alma, ehi-i kitab ve münafıklara karşı muamele konularındaki tatbikatı, Allah'ın sözünü dinlemek üzere gelen kâfirleri himaye etmesi ve güvence altına alması, yapılan anlaşmaya sadık kalması ve hiyanetten uzak oluşu anlatılmaktadır. [356]

1— Eman:

Sahih bir rivayete göre Hz. Peygamber (s.a.) buyuruyor ki: "Müslümanların emanı birdir; statü bakımından en aşağıda bulunan bir müslüman da eman verebilir. Kim bir müslümamn verdiği emana'tecavüz ederse Allah'ın, meleklerin ve bütün müsiümanlann laneti onun üzerine olsun. Allah kıyamet günü onun ne bir farzını, ne de bir nafilesini kabul eder."[357]

Buyuruyor ki: "Müslümanların kanları birbirine denktir. Onlar başkalarına karşı bir eldir. Statü bakımından en aşağıda bulunanlarının verdiği eman onların emanı demektir. Mü'min, kâfire mukabil (kısas edilerek) öldürülmez. Kendisine eman verilen kimse de eman içinde iken öldürülmez. Kim bir bid'at çıkarırsa kendi aleyhinedir. Kim de bir bid'at çıkarır yahut bir bid'-atçıyı barındınrsa Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların laneti onun üzerine olsun."[358]

Sahih bir hadiste buyuruluyor ki: "Kendisiyle bir kavim arasında anlaşma bulunan kimse, anlaşmanın süresi doluncaya yahut onlarla eşitlik üzere anlaşmayı bozuncaya kadar ne bir düğüm çözsün, ne bir düğüm atsın."[359]

Hz. Peygamber (s.a.): "Kim bir insanın canını teminat altına alır, ona eman verir de sonra onu öldürürse, ben katilden uzağım." buyurmuştur. Bir metne göre ise: "Hıyanet sancağını eline tutuştururum." buyurmuştur.'[360] Yine buyurmuştur ki: "Her hainin kıyamet günü kıçının yanında bir sancak bulunur, onunla tanınır. Bu filanın oğlu falandır, bu da yaptığı hiyanetidir, denilir."'[361]

Bir rivayete göre Hz. Peygamber (s.a.): "Herhangi bir kavim anlaşmayı bozarsa muhakkak kendilerine karşı,

Düşman yardım ğörür.buyurmuştur.[362]

[356] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/163.

[357] Buharı, 29/1, 58/10, 85/21, 96/5; Müslim, 1370 ve 1371.

[358] Ebu Davud, 4530; Nesâî, 8/24. Senedi güçlüdür. Tenkîh'de: "Senedi sahihtir." deniyor. Hafız İbn Hacer, Fethu'I-Bârî'de (12/231) hadisin hasen olduğunu söylemiştir. "Onlar başkalarına karşı bir eldir." sözü; birbirlerine yardımcı ve destek olmada bir el gibidirler, anlamındadır. "Müslümanların kanlan birbirine denktir." sözünün anlamı ise şudur: Müslümanların kanlan kısas konusunda birbirine eşittir. Soylu olan sıradan insana, büyük küçüğe, âlim cahile, erkek kadına kısas edilir. Öldürülen asilzade yahut âlim ve katil sıradan insan yahut cahil biri olduğunda Öldürülen kimseye karşılık katilinden başkası kısas edilmez. Cahiliye devri insanları ise bunun aksini yaparlar, soylu bir kimsenin kan davasında sıradan insanlardan olan katiline kısas uygulamaya razı olmazlar, katilin kabilesinden pek çok kimse Öldürürlerdi. "Statü bakımından en aşağıda bulunanlarının verdiği eman, onların emam demektir." sözü ise şu anlamdadır: Müslümanlardan biri, bir kâfire eman verdiğinde bütün müslümanlara o kâfirin kanı haram olur. İsterse bu eman veren kimse köle, kadın yahut ırgat gibi onların statü bakımından en aşağıda olanlarından biri olsa da, onun verdiği eman bozulmaz.

[359] düşman yardım görür." buyurmuştur/6'

Ebu Davud, 2759; Tirmizî, 1580. Senedi sahihtir

[360] Ahmed, Müsned, 5/223, 224, 437; İbn Mâce, 2688; Tahâvî, Müşkilü'1-Âsâr, 1/77, 78; Taberânî, es-Sağîr, s.9 ve 121; Ebu Nuaym, Hılyetü'l-Evliyâ, 9/24; Tayâlisî, 1285. Senedi sahihtir, İbn Hibbân (1682) sahih olduğunu söylemiştir.

[361] Buharı, 58/22, 78/99, 90/9, 92/21; Müslim, 1735, 1736, 1737, 1738; Ebu Davud, 2756; Tirmizî, 1581; Ahmed, Müsned, 1/411, 417, 441 ve 2/16, 29, 46,48, 56, 70, 75, 96, 103, 112, 116, 123, 126, 142, 156 ve 3/7, 19, 35, 39,46,61, 64, 70, 84, 142, 150, 250,270; İbn Mâce, 2873.

[362] Hâkim, 2/126. Metni: "Bir kavim herhangi bir anlaşmayı bozdu mu mutlaka aralarında öldürme hadiseleri çıkar." Senedinde gevşek (ieyyin) bir râvi olan Beşîr b. Muhacir vardır. Bununla birlikte Hâkim hadisi sahih saymış ve Zehebî de ona katılmıştır. İbn Mâ-ce'nin (4019) rivayet ettiği hadis de şahid olur ki onun senedi şahidleriyle hasendir. Taberânî'nin Kebir'de rivayet ettiği bir hadis vardır ki, senedi hasene yakındır, bunun Münzirî'inin dediğine göre şahidleri vardır.

İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/163-164.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın