|
Konu Başlığı: Kureyşlilerin anlaşmayı bozmaları Gönderen: Safiye Gül üzerinde 04 Temmuz 2011, 18:29:34 2— Kureyşliler'in Anlaşmayı Bozmaları:
Hz. Peygamber'i (s.a.) bu fethe sürükleyen, yönelten sebep; siyer, me-gazî ve tarih âlimlerinin önderi Muhammed b. İshak b. Yesâr'm zikrettiğine göre şu idi: Bekir b. Abdümenât b. Kinâneoğulları Huzaâhlara saldırdılar. Huzâalı-lar, Vetîr denilen bir su kenarında yaşıyorlardı. Bekiroğulları bir gece onlara baskın yapıp bazılarını öldürdüler. Onları bu işe yönelten şu olaydı: Hadramîlerden Mâlik b., Abbâd ismindeki bir adam, ticaret için yola çıkıp Huzâalı-ların yurtlarının ortasına geldiği sırada Huzâalılar tarafından baskına uğratılıp öldürülmüş ve malları alınmıştı. Buna karşılık Bekiroğullan da Huzâalılardan bir adama saldırmışlar ve onu öldürmüşlerdi. (İslâmiyetin zuhurundan önce) Huzâahlar saldın düzenleyerek, (Kinânelilerin eşrafından olan) Esvedoğullarmdan Selmâ, Külsûm ve Züeyb'i Arafat'ta, Harem hududunu belirten taşların yanında öldürmüşlerdi. Bütün bunlar bi'setten (Hz. Peygam-ber'in, peygamberliğinden) önceydi. Rasûlullah (s.a.) peygamber olarak gönderilip İslâm geldiği zaman aralan ayrıldı. İnsanlar artık bu yeni konuyla meşgul oluyorlardı. Rasûlullah (s.a.) ile Kureyş arasında Hudeybiye anlaşması gerçekleştiğinde şu şart ileri sürülmüştü: "Rasûlulîah'ın (s.a.) anlaşma ve sözleşmesine girmek isteyen serbesttir; Kureyş'in anlaşma ve sözleşmesine girmek isteyen de serbesttir." Bunun üzerine Bekiroğullan Kureyş'in anlaşma ve sözleşmesine; Huzâalılar ise Rasûlullah'm (s.a.) anlaşma ve sözleşmesine girdiler. Barışın uygulamaya konmasını fırsat bilen Bekiroğullan, Huzâahlardan eski öçlerini almak istediler. Nevfel b. Muaviye ed-DÎIÎ, Bekiroğullanndan bir topluluğun başında çıkıp Vetîr suyu başındaki Huzâahlara bir gece baskını düzenledi ve içlerinden bazılarını öldürdüler. Karşılıklı mızraklaşıp çarpıştılar. Kureyşliler Bekiroğullarına silah yardımı yaptılar. Bazı Kureyşlİler gece karanlığından istifade edip onlarla birlikte savaşa katıldı. îbn Sa'd bunlardan şu kimselerin adını zikretmektedir: Safvân b. Ümeyye, Huveytıb b. Abdü-luzzâ^Mikrez b. Hafs. Neticede Huzâahları Harem'e kadar sürdüler. Harem sınırına ulaştıklarında Bekiroğulları dediler ki: "Ey Nevfel! Biz Harem'e girmişiz! İlâhından kork, ilâhından!" O ise çok ağır bir söz söyledi: "Bugün ^âh milâh yok! Ey Bekiroğullan! Öcünüzü alınız. Ömrüme yemin olsun ki sizler hacıları Harem'de soyar dururdunuz da şimdi orada öcünüzü almayacak mısınız?" Huzâalılar Mekke'ye girdiklerinde, Büdeyl b. Verkâ el-Huzâî ile dostları, Râfi' adındaki bir adamın evine sığındılar. Bunun üzerine Amr b. Salim el-Huzâî yola çıkıp Medine'ye geldi. Rasûluîlah'ın (s.a.) önünde durdu. Hz. Peygamber (s.a.) mescidde ashabının arasında oturuyordu. Amr, O'na şu şiiri okudu: "Allah'ım! Ben Muhammed'e hatırlatırım, Babamızla O'nun babası arasındaki eski ittifakı. : O zaman biz baba, sizler ise oğul idiniz; Sonra müslüman olduk, sana yardımdan el çekmedik. Yardım et -Allah seni hidayetten ayırmasın- ebedî bir yardım! Allah'ın kullarım çağır; imdadımıza yetişsinler. Rasûlullah onların aralarında, kılıcını sıyırmış, Boyuna yükselen dolunay gibi bembeyaz. Uğradığı zulümden dolayı yüzü renkten renge girmiş, Büyük ordunun başında, denizler gibi köpükler saçarak geliyor. Kureyşliler sana verdikleri sözde durmadılar. Seninle yaptıkları sağlam anlaşmadan caydılar. Bizi Mekke'nin aşağı tarafında gözetlediler, Sen kimseyi çağırmayacaksın sandılar. Onlar çok zelil ve çok az kimselerdir sayıca. Geceleyin Vetîr'de, uykuda iken bize baskın yaptılar. Rükû ve sücûd halinde iken bizi öldürdüler!"[868] Yani, biz müslüman olmuştuk, ama öldürüldük, demek istiyordu. R sûlullah (s.a.) ona şöyle dedi: "Ey Amr b. Salim! Sana yardım edilecek!" Bu sırada Rasûlullah'a (s.a.) bir bulut gösterildi. Hz. Peygamber (s,a.): "I bulut, Kâ'boğullanna yardım edileceğine işarettir." buyurdu. Büdeyl b. Verk Huzâalllardan bir topluluk ileRasûlullah'm yanma gelip başlarına gelenleri ve Kureyşlilerin, Bekiroğullarını nasıl desteklediklerini anlattılar. Sonra Mekke'ye döndüler. Hz. Peygamber (s.a.) ashabına şöyle dedi: "Ebu Süfyan, anlaşmayı sağlamlaştırmak ve barış süresini uzatmak için yanınıza gelmek üzere bulunuyor galiba." [869] [868] Ibn Hişâm, es-Sîre'de (2/394-395) senedsiz oiarak îbn îshak'tan rivayet etmiştir. Tat rânî, Sağîr'de (s, 222) Meymûne bt. el-Hâris'ten (r.a.) zayıf bir senedle mevsûl olar. rivayet etmiştir. [869] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/445-448. |