Köleleri

3— Köleleri:

1- Zeyd b. Harise b. Şerâhîl: Allah Rasû gamber (s.a.) onu âzâd edip cariyesi Ümmü ile evlendirildi.Bu evli likten Üsâme dünyaya geldi.

2- Eşlem, 3- Ebu Râfi\ 4- Sevbân, 5- Ebu Kebşe Süleym, 6- Şükran: Adı Salih'tir; 7- Rabâh Nûbî, 8- Yesâr Nûbî: Ureyneliler tarafından öldürülmüştür; 9- Mid'am[172]\ 10- Kirkire Nûbî[173]Hz. Peygamber'in (s.a.) eşyalarının muhafızı idi. Hayber savaşında, savaş esnasında onun devesinin yularını tutuyordu. Sahih-i BuharVdeki rivayete göre o gün ganimet malları arasından şemle[174]çalmış ve savaşta öldürülmüş; Hz. Peygamber (s.a.) de: "O semle muhakkak ona ateş püskürtecektir" buyurmuştu[175]. Mu-vatta'ûa ise şemleyi çalanın Mid'am olduğu rivayet edilmektedir'[176]. Her ikisi de Hayber savaşında öldürüldü. Doğrusunu en iyi Allah bilir.

11- Enceşe el-Hâdi[177]12- Sefine b. Ferrûh: Adı Mihrân'dir. Sefine adını ona Allah Rasûlü (s.a.) koydu. Çünkü yolculukta (arkadaşları) eşyalarını ona taşıtıyorlardı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.): "Sen sefine ( = gemi)sin" buyurmuştu[178]Ebu Hatim: "Onu Allah Rasûlü (s.a.) âzâd etti" derken, diğerleri; Ümmü Seleme'nin âzâd ettiğini söylemektedirler.'[179]

13- Enese: Künyesi Ebu Mişrah'tır; 14- Eflah, 15- Ubeyd, 16- Tah-mân: Diğer adı Keysân'dır. 17- Zekvan, 18- Mihrân, 19- Mervân. Deniliyor ki: "bu (son üçü) Tahmân'ın ismi konusunda ileri sürülen farklı isimlerdir." Doğrusunu en iyi Allah bilir.

20- Huneyn, 21- Sender, 22- Fudâle Yemânî, 23- Mâbûr Husâ, 24-Vâkıd, 25- Eby Vâkıd, 26- Kassam, 27- Ebu Asîb, 28- Ebu Müveyhibe.

Kadınlardan: 1- Selmâ Ümmü Rafı', 2- Sa'd kızı Meymûne, 3- Hudra, 4- Radvâ, 5- Rezîne, 6- Ümmü Dumeyra, 7- Ebu Asîb kızı Meymûne, 8-Mâriye, 9- Reyhane. [180]

[172] Onu, Allah Rasûlü'ne (s.a.) Dubeyb oğullarından Rifâa b. Zeyd hediye etti. Ganimet arasından semle çalma konusunda Kirkire olayına benzer bir olay da Vadi'l-Kurâ'da onun başından geçmiştir. Bk. Buharı, 64/37; Müslim, 115.

[173] Onu, Allah Rasûlü'ne (s.a.) Yemâme hükümdarı Hevze b. Ali el-Hanefı hediye etti.

[174] Semle: Kadife denen büyük ve tüylü saçaklı, ihramdan küçük, yufka ihrama denir. Araplar ona bütün bedeni bürünüp sarınırlar. Bk. Âsim Ef., 3/1388.

[175] Yazar (r.h.) burada Mid'am ile Kirkire'nin başından geçen ayrı olayları birbirine karıştırmıştır. Zira Kirkire kıssasında "O semle ona ateş püskürtecek" cümlesi yoktur ve onun çaldığı semle değil, abadır. Semle Mid'am kıssasında geçmektedir. Mid'am kıssasını Buharı (64/37) ve Müslim (115) Ebu Hureyre'den (r.a.) rivayet etmişler; Müslim, Mid'am'ın admı söylememiş, ama Allah Rasûlü'ne (s.a.) onu hediye edenin Rifâa b. Zeyd olduğunu belirtmiştir. Şemle'yi Vadi'l-Kurâ'da çaldı. Bunun üzerine Allah Rasûlü (s.a.): "Hayber savaşının olduğu gün paylaştırılmadan ganimetten aldığı semle şüphesiz ona ateş olacak. "; Müslim'deki metne göre de: "Semle ona ateş püskürtecek" buyurmuştur. Kirkire ise, Hayber gazasında pay edilmeden önce ganimetten bîr aba çaldı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.) onun hakkında: "O, ateştedir." buyurdu. Bk. Buharı, 56/190. "O, ateştedir." sözü, günahının azabım çekecek yahut Allah affetmezse cehenneme gidecek anlamındadır.

[176] Mâlik, Muvatta, 2/459. İsnadı sahihtir.

[177] Buharı, 78/90; Müslim, 2322. ;

[178] İmam Ahmed, Müsned, 5/221; Ebu Nuaym, el-Hılye, 1/369. Saîd b. Cümhan anlatıyor: Sefîne'ye: "İsmin nedir?" diye sordum. "Sana söyleyemem. Allah Rasûlü (s.a.) bana Sefine adını verdi." dedi. "Sana neden Sefine adını verdi?" diye sordum, anlattı: Allah Rasûlü (s.a.) ile arkadaşları yola çıktılar. Yükleri onlara ağır geldi. Hz. Peygamber (s.a.) bana: "Elbiseni yay." dedi. Ben de yaydım. Eşyalarını içine koydular, sonra onu üzerime yüklediler. Allah Rasûlü (s.a.) bana: "Taşı. Sen ancak bir sefine (gemisin)." dedi. O gün bana bir, iki, üç, dört, beş, altı yahut yedi deve yükü yük yükleselerdi onlar hafifietmedikçe bana ağır gelmezdi..." Hadisin isnadı hasendir. Ah-med'in Müsnedİndeki (5/222) bir özet rivayette Sefine diyor ki: "Bir yolculuğa çıkmıştık. Ne zaman bir kimse bitkin düşse, üzerindeki bir kalkan yahut bir kılıcı bana atıyordu. Öyleki bu şekilde pek çok şey yüklenmiştim. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.): "Sen sefine (gemi)sin" buyurdu." Bu rivayetin isnadı da hasendir.

[179] Ebu Davud, 3932; İbn Mâce, 2526. Sefine anlatıyor: Ben Ümmü Seleme'nin kölesi idim. Bana: "Hayatın boyunca Allah Rasûlü'ne (s.a.) hizmet etmen şartıyla seni âzâd ediyorum." dedi. Ben de: "Şart koşmasan da hayatım boyunca yine Allah Rasûlün-den (s.a.) ayrılmam." dedim. Bunun üzerine beni âzâd etti ve bana şart koştu... İsnadı sahihtir.

[180] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 1/110-111.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın