Hudeybiye ye varış

3— Hudeybiye'ye Varış:

Hz. Peygamber (s.a.) ilerlemeye devam etti. (Mekke'ye) girilecek Seniy-ye[687] denilen yere gelince devesi çöktü. Ashab "Hal! Hal!" diyerek onu kaldırmaya zorladılar. Çökmekten vazgeçmeyince; "Kasvâ huysuzlaştı, Kasvâ huysuzlaştı." dediler.

Peygamberimiz (s.a.): "Hayır Kasvâ huysuzlaşmadı. Onun böyle huyu yoktur. Fakat (bir zaman) fili (Mekke'ye girmekten) alıkoyan şimdi de Kas-vâ'yi tutarak alıkoydu. Varlığım elinde bulunan Allah'a (c.c.) yemin ederim ki Kureyşliler, Allah'ın (c.c.) yasakladığı kendilerinin saygı duydukları şey-lerden hangisini benden isteyecek olurlarsa muhakkak onu, kabul edeceğim, (Onların isteğini yerine getireceğim)" diyerek Kasvâ'yı kalkmaya zorladı. Deve sıçrayıp kalktı.

Allah Rasûlü (s.a.) dönerek, Hudeybiye'nin en son noktasına, Semed denilen yere indiler. Oranın suyu azdı ve insanlar o sudan azar azar alıyorlardı. İnsanlar o suyu da çok geçmeden çekip tükettiler. Su bitince Allah Rasûlü'n^ (s.a.) susuzluktan dolayı şikâyette bulundular. Peygamberimiz (s.a.) okluğundan bir ok çekerek çukura saplamalarını emretti. Allah'a yemin olsun ki, as-hab Semed çukurundan ayrılıncaya kadar, onlara yetecek miktarda sij fışkırmaya devam etti.[688]

[687] Burası, Hudeybiye'ye nazır dağda bir yol olup, Seniyyetü'l-Mirâr denilen yerdir.

[688] Buharı, 54/15; Abdürrezzak, 9720; Ahmed b. Hanbel, 4/322, 326, 328, 331.

İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/331-332.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın