Ekmek

25— Hubz Ekmek:

Sahihayn 'da sabit olan bir hadiste Hz. Peygamber (sia.) şöyle buyurmuştur: "Kıyamet gününde yer bir çörek olacak. Onu Cebbar, kendi yed-i kudreti ile sizden birinizin seferde çöreğini elden ele çevirdiği gibi, cennetliklere ikram olmak üzere çevirecektir."[56]

Ebu Davud, Sünen 'inde İbn Abbas'tan (r.a.) rivayet eder: "Hz. Pey-gamber'in (s.a.) en çok sevdiği yemek, ekmekten yapılan tirid ile hays (yani hurma ve yağın karıştırılmasından yapılan) tirid idi."[57]

Yine Ebu Davud, Sünenindi İbn Ömer'den (r.a.) şöyle rivayet eder: Hz. Peygamber (s.a.): "Keşke şimdi yanımda esmer buğdaydan, tereyağı ve süte banılmış beyaz bir ekmek olsa!" buyurdu. Orada hazır bulunanlardan birisi kalktı ve onu hazırladı ve getirdi. Hz. Peygamber: "Bu yağ ne içerisindeydi?" diye sordu. Adam: "Keler derisinden yapılmış bir kapta." dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.): "Onu kaldır!" buyurdu[58]

Beyhakî, Hz. Âişe'den merfû olarak rivayet ediyor: Buna göre Hz. Peygamber (s.a.): "Ekmeğe ikram ediniz. Ona ikramdan birisi de o varken katık beklememektedir.''[59] Hadisin mevkuf olması daha uygundur. Merfûluğu sabit değildir.

Ekmeğin bıçakla kesilmesinin yasaklandığı hadisin aslı esası yoktur. Rivayet edilen sadece etin bıçakla kesilmesini yasaklama hakkındıdır, onun da aslı esası yokdur.

Mühennâ şöyle der: İmam Ahmed'e, Hz. Âişe'den nakledilen "Eti bıçakla kesmeyiniz. Çünkü o Acemlerin işlerindendir."[60] hadisini sordum.

"Sahih değildir. Böyle bir hadis bilinmemektedir. Amr b. Ümeyye hadisi bunun aksini ifade etmektedir." dedi. Buna göre Hz. Peygamber (s.a.): "Koyun etini keserdi."[61] Yine Amr b. Ümeyye hadisinde: "Muğîre, Hz. Pey-gamber'i misafir ettiğinde, Hz. Peygamber (koyunun) böğrünü emretmiş ve pişirilmiş, sonra da eline bıçağı almış ve kesmeye başlamış."[62] denilmektedir.

Ekmek nevilerinin en iyi ve kalitelisi, mayalanmış ve iyi yoğurulmuş olanıdır. En iyi sınıfı tandır ekmeğidir. Sonra fırın ekmeği, sonra da üçüncü mertebede küle gömülerek pişirileni gelir. En kalitelisi yeni undan yapılanıdır.

En fazla gıdalısı, buğday özünden yapılan ekmektir. Kepeği az olduğu için en yavaş hazmedilen de bu türdür. Sonra kepeği alınmış buğday ekmeği, daha sonra da, iri undan yapılmış ekmek gelir.

Yenilmesi için en uygun vakit, pişirildiği günün akşamıdır. Ekmeğin yumuşağı, daha çok yumuşatıcı, gıda vericidir; mideden daha çabuk intikal eder. Kuru ekmek ise bunun aksinedir.

Buğday ekmeği, ikinci derecenin ortasında sıcaktır, rutubet ve kuruluk konusunda itidale yakındır. Ateşin kuruttuğu ekmeklerde kuruluk, zıddında da rutubet daha galiptir.

Buğday ekmeğinin bir özelliği de çabuk şişmanlatmasıdır. Kadayıf ekmeği yoğun bir karışım oluşturur. Kırıntı ekmek şişiricidir ve hazmı yavaştır. Sütle yapılanrçok gıdalıdır, doyurucudur, mideden yavaş iner.

Arpa ekmeği birinci derecede soğuk ve kurudur. Buğday ekmeğinden daha az besleyicidir. [63]

[56] Buharî, 81/44; Müslim, 2792.

[57] Ebu Davud, 3783. Senedinde bir zayıf, bir de meçhul râvi vardır. Ebu Davud hadisin zayıf olduğunu söyler.

[58] Ebu Davud, 3818; İbn Mâce, 3341. Ebu Davud, hadisin münker olduğunu söylemiştir. Çünkü senedinde metruk râvi Eyyub b. Havt vardır.

[59] Hadis sahih değildir. Bk. es-Sehavî, el-Makâstdu'l-Hasene; el-Fevâidu'l-Mecmua, 161-162; Tezkiretu'I-Mevzuât, 144.

[60] Ebu Davud, 3838. Ebu Ma'şer, zayıftır.

[61] Buharı, 9/476; Müslim, 355(93).

[62] Ahmed, 5/252, 255; Ebu Davud, 188. İsnadı sahihtir.

[63] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/33-34.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın