|
Konu Başlığı: Davetin izin sayılması Gönderen: Safiye Gül üzerinde 21 Temmuz 2011, 01:53:32 4— Davetin İzin Sayılması:
Ebu Davud, Ebu Katâde —"Ebu Rafı' — Ebu Hureyre (r.a.) kanalıyla Rasûlullah'tan (s.a.) şunları nakletmektedir: "Bir şahsın diğer bir şahsa gönderdiği elçisi onun izin vermesi anlamındadır." Diğer bir lafzında ise: "Sizden biriniz yemeğe davet edilir de, kendisine daveti ulaştıran elçiyle birlikte yemeğe gelirse, bu onun için izin sayılır."[1013] Bu hadis hakkında bazı tenkitler ileri sürülmüştür. Sünen-i Ebu Davud'un râvisi Ebu Ali el-Lu'luî: "Ebu Davud'un; Katâde, Ebu Râfi'den hadis işitmemiştir, dediğini duydum." demiştir. Buharı, Sahihimde der ki: Saîd, Katâde — Ebu Rafı' — Ebu Hureyre senediyle Rasûlullah'tan (s.a.): "O elçinin kendisi izin sayılır." cümlesini nakletmiş, isnadında da inkita' olduğundan hadisi muallak olarak rivayet etmiştir. Buharı bu konuda, davet edildikten sonra izin istemeye itibar edileceğine delâlet eden bir hadis rivayet etmiştir ki bu da, Mücâhid'in Ebu Hu-reyre'den (r.a.) naklettiği şu hadistir: Rasûlullah'ın (s.a.) yanma vardım, bir bardağın içinde süt buldum. Buyurdu ki: "Suffe ehlinin yanına git! Onları bana çağır!" Ben de onların yanına gittim, davet ettim. Onlar da geldiler ve izin istediler. Allah Rasûlü (s.a.) izin verince, onlar da içeri girdiler.[1014] Bazı âlimler diyorlar ki: Bu iki hadis iki hale hamledilir. Şayet elçi vakit geçirmeden dönerse, izin almaya gerek duymaz; davetten gelmesi gecikir ve vakit de uzarsa, izin alması gerekir. Diğer âlimler ise: Şayet davet eden kişinin yanında, davet edilen kişi gelmeden Önce izin almış biri varsa, ayrıca bir izin almaya gerek olmaz. Şayet yanında izin almış bir kişi yoksa izin verilene kadar içeri giremez, demişlerdir. . Rasûlullah (s.a.), yalnız kalmak istediği bir yere girdiğinde, kapıyı tutan kişiye, izinsiz olarak hiçbir kimsenin içeri girmemesini emrederdi.[1015] [1013] Ebu Davud, 5189-5190; Buharî, Edebu'l-Müfred, 1075. [1014] Buharı, 79/14. [1015] Ebu Davud, 5188, Senedi hasendir. Bu konuda Eİbu Musa (r.a.) kanalıyla Buharî (62/7) ve Müslim (2403)'de bir hadis nakledilmiştir. İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 2/439-440. |