Cuma günü günahlara keffarettir

18. Cuma Günü Günahlara Keffarettir:

Bu gün günahların silindiği gündür. İmam Ahmed, Müsned'ınûc Sel-mân'dan naklediyor: Hz. Peygamber (s.a.) bana "Cuma günü nedir, bilir misin?" diye sordu. Ben de: "Allah'ın, babanız Âdem'i yarattığı gündür." diye cevap verdim. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.) buyurdular ki: "Fakat cumanın ne olduğunu ben bilirim. Bir adam temizlenir, ama çok iyi temizlenir, sonra cumaya gelir de imam namazım bitirinceye kadar susarsa ölüme sebep (büyük günahlarından) sakınıldığı müddetçe bütün bu amelleri o cuma ile gelecek cuma arasındaki günahlarına keffaret olur."'[931]

Yine Müsned'Ğt Atâ el-Horasânî'den yapılan rivayete göre Nübeyse el-Hüzelî, Hz. Peygamber'in (s.a.) şöyle buyurduğunu nakletmektedir: "Müslüman cuma günü gusleder, sonra evinden çıkıp hiç kimseyi incitmeden camiye gelir; şayet İmam daha henüz minbere çıkmamışsa münasip gördüğü kadar namaz kılar, çıkmışsa oturur sonra da imam sözünü bitirip cuma namazını kıldırmcaya kadar imama kulak verip dinlerse o cumada bütün günahlan bağışlanmazsa ertesi cumaya keffaret olur."[932]

Buharî'nin Sahihimde Selmân'dan şu hadis rivayet edilir: Hz. Peygamber (s.a.) buyururlar ki: "Bir kimse cuma günü gusleder, temizlenebildiği kadar temizlenir, yağından yağlanır yahut evindeki güzel kokulardan sürünür de camiye çıkar ve yanyana oturan iki kişi arasım ayırmadan bir yere oturur, sonra kendisine takdir edilen namazı kılar, sonra da imam minberde konuşmaya başlayınca susarsa, o cuma ile diğer cuma arasındaki günahları bağışlanır, "[933]

Ahmed'in Müsned'indz de Ebu'd-Derdâ'dan rivayet edilir ki; Allah Rasûlü (s.a.) şöyle buyurdular: "Bir kimse cuma günü gusleder, sonra elbiselerini giyer, varsa güzel koku sürünür, ardından ağırbaşlı vakarlı adımlarla cumaya gider, hiç kimseyi çiğnemez ve incitmez, kendisine takdir edilen namazı kılar sonra imam görevini tamamlayıp arkasına dönünceye kadar (ses çıkarmadan) beklerse, iki cuma arasında işlediği günahları bağışlanır.[934]

[931] Ahmed, Müsned, 5/439. Ravileri sikadır. Heysemî, Mecmau'z - Zevâid'de (2/174) kaydetmiş ve Taberânî'nm el-Mu 'cemu'I-Kebîr'de hasen senedle rivayet ettiğini söylemiştir.

[932] Ahmed, Müsned, S/15. Münzirî, et-Tergib ve't-Terhîb (2/6,7) adlı eserinde diyor ki: "Bu hadisi Ahmed rivayet etmiştir. Bildiğim kadarıyla Atâ, Nübeyşe'den hadis işitmemiştir." Heysemî ise Mecmau'z-Zevâid'de (2/171): "Ahmed rivayet etmiştir. Senedindeki râviler -Ahmed'in şeyhi dışındakiler- Buharî râvileridir. Ahmed'in şeyhi de sikadır." diyor.

[933] Buharî, 11/6, 19.

[934] Ahmed, a.g.e., 5/198. Hadisin senedinde şüphe varsa da bu konuda Ebu Saîd, Ebu Hureyre ve Ebu Zer'den rivayet edilen hadisler buna destek sağlar; bu sayede sıhhat kazanır.

İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 1/359-360.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın