Bizans ordusuyla karşılaşma

3— Bizans Ordusuyla Karşılaşma:

Müslümanlar Belkâ sınırlarına yaklaştıkları zaman, Meşârif köyünde düşman birlikleriyle karşılaştılar. Düşman yaklaşıyordu. Müslümanlar Mute'ye Idoğru çekildiler. İki ordu bu köyün yakınlarında karşı karşıya geldiler. Müslümanlar hazırlandılar ve savaşa başladılar.

Bayrak, Zeyd b. Hârise'nin elindeydi. Zeyd, elindeki bayrakla, düşman imızraklarıyla delik deşik edilip cansız bir halde yere düşünceye kadar savaştı. O düşünce, bayrağı Cafer eline aldı ve ölüm kendisine ulaşıncaya kadar isavaşa devam etti. Atından yere atlayıp atının ayağını kesti. Sonra öldürü-lünceye kadar savaştı. İslâm'da, savaşta kendi atının ayağını kesen ilk müs-lüman Cafer'dir. Sağ kolu kesilince bayrağı sol eline aldı. Sol kolu da kesilince, löldürülünceye kadar bayrağı bağrında tuttu. Şehit düştüğünde otuz üç yaşındaydı.

Daha sonra bayrağı Abdullah b. Revâha eline aldı ve ileriye geçti. Atının üzerindeydi. Nefsini kendisine boyun eğdirmeye çalışıyor ve bazı tereddütler geçiriyordu. Sonra karar verip indi. Bu sırada amcasının oğlu etli bir kemik parçası getirdi ve: "Bununla kendini güçlendir. Bu günlerde çok zor I durumlarla karşılaştın." dedi. Abdullah b. Revâha kemiği elinden aldı, ondan bir parça ısırdı. Müslümanların bulunduğu tarafta bir kargaşalık duydu. "Sen hâlâ dünya ile uğraşıyorsun!" diyerek elindeki kemiği bıraktı. Kılıcını eline alıp öne çıktı ve ödürüîünceye kadar savaştı.

Sonra bayrağı Aclânoğullarından Sabit b. Akrem eline aldı.' 'Ey müslümanlar! İçinizden birini seçin!" dedi. Müslümanlar: "Seni seçtik." dediler. Sabit: "Ben bu işi yapamam." dedi. O zaman müslümanlar Halid b. Velid üzerinde anlaştılar. Halid b. Velid bayrağı eline alınca, düşmana karşı savunmaya geçti ve saldırılarını önledi. Sonra bir geri çekilme hareketi tertipleyerek müslümanları geri döndürdü.

îbn Sa'd, yenilginin müslümanlar tarafında olduğunu zikretmiştir. Sahih-i Buharî'de ise yenilginin Rumlar tarafında olduğu kay itlidir.[843]

Doğrusu, İbn İshak'ın rivayet ettiği gibi, her iki taraf da birbirinden kaçmıştır[844]

[843] Buharı, 64/44.

[844] Bk: İbn Hişâm, 2/373-389; îbn Sa'd, 2/128; Taberî, 3/107; İbn Seyyidinnâs, 2/153; İbn

Kesîr, 3/455-493; Şerhu Mevâhibi Ledüniyye, 2/267-277; Mecmau'z-Zevâk, 6/156, 160.

İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/429.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın