๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Zadul Mead => Konuyu başlatan: Safiye Gül üzerinde 06 Haziran 2011, 12:47:07



Konu Başlığı: Analığıyla evlenen kimse
Gönderen: Safiye Gül üzerinde 06 Haziran 2011, 12:47:07
h) Analığı İle Evlenen Kimse Hakkındaki Hükmü:

 

İmam Ahmed, Nesâî ve diğerleri rivayet ederler: Berâ (r.a.) şöyle anla­tır: Dayım Ebu Bürde ile karşılaştım, beraberinde bir sancak vardı. Bana: "Rasûlullah (s.a.) beni, babasının karısı (analığı) ile evlenen birisini öldür-mem ve malına el koymam için gönderdi." dedi.[353]                   

İbn Ebî Hayseme, Tan/Tinde, Muâviye b. Kurre'den, o babasından, c da dedesinden rivayet ediyor. Râvi şahabı şöyle anlatıyor: "Hz. Peygambeı beni babasının karısı ile gerdeğe giren bir adama gönderdi. Boynunu yurdun: ve malına (el koyup) beşte birini ayırdım."

Yahya b. Maîn: "Bu, sahih bir hadistir." demiştir.

İbn Mâce'nin Sünen 'indeki İbn Abbas hadisinde ise Hz. Peygamber*(ş.a.) "Kim, nikâh düşmeyen bir yakını ile ilişkide bulunursa, onu öldürünü yurmuştur.[354]

Cüzcânî şunu nakleder: Kendisi için kız kardeşini zorla alan bir adamıi durumu Haccâc'a iletildi. Haccâc: "Onu hapsedin ve Hz. Peygamber'in (r.a. ashabından burada bulunanlara durumu sorun." dedi. Abdullah b. Ebî Mu tarrif'e (s.a.) sordular. O, Hz. Peygamber'in: "Kim mü'minlerin harîm-i is metini çiğnerse, onu kılıçla ortadan biçin! "[355] buyurduğunu işittim, demiştir

İmam Ahmed, İsmail b. Saîd rivayetinde söz edilen, babasının karısıyl; ya da mahremiyle evlenen bir kimse hakkında; onun öldürüleceğini iye malı

nın da beytülmâl'e konulacağını ifade etmiştir.                           

Sahih olan bu görüştür. Bu Hz. Peygamber'in (s.a.) verdiği hüKmûn d gereğidir.                                                                                                 

İmâm Şafiî, Mâlik ve Ebu Hanife ise, böyle birinin cezasının ziria ceza: olduğunu söylemişlerdir. Sonra Ebu Hanife: "Eğer bir akitle cinsî ilişkid bulunmuşsa, ta'zir cezası uygulanır, had cezası verilmez." demiştir ki, bizzs Hz. Peygamber'in (s.a.) hükmü ve uygulaması daha doğru ve uyulmaya di ha lâyıktır. [356]


[353] Ahmed, 4/295; Nesâî, 6/109, 110; Tirmizî, 1362; Ebu Davud, 4457. Senedi hasendir. Et Davud, (4456 nolu) Müsedded—Halid b. Abdillah—Mutarrif— Ebu' 1-Cehm—Berâ isnat hadiste, Berâ'dan şunu nakletmektedir: "Yolu şaşıran bir devem üzerinde dolaşıyordur Beraberlerinde sancak olan bir bölük ya da atlılar çıkageldiler. Bedevîler, Hz. Peygar ber'e olan yakınlığımdan dolayı etrafımı sardılar. Bir çadıra geldiklerinde içeriden bir ada çıkardılar ve boynunu vurdular. Sebebini sordum. Babasının karısıyla gerdeğe girdiği söylediler." Hadisin isnadı sahihtir. Ayrıca bk. Müsned, A/295.

[354] İbn Mâce, 2564. İsnadında İbrahim b. İsmail b, Ebî Habîbe el-Ensarî vardır ve zayıftı Ancak önceki hadis onu desteklemektedir.

[355] Heysemî, Mecmau'z-Zevâid'de (6/269) zikretmiş ve Taberânî'nİn rivayet ettiğini söyl mistir. Senedde Refde b. Kudâa vardır. Hişâm b. Ammâr onu sika bulurken, cumhur z yıf olduğunu söylemiştir. Zehebî, Mizan 'da Buharî'nin onun hakkında: "Hadisine güv> olmaz." dediğini nakleder. Nesâî ise: "O sağlam değildir." der. Bk. el-lsâbe^ 4961.

[356] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/136-137.