Konu Başlığı: Aksırmanın faydaları Gönderen: Safiye Gül üzerinde 20 Temmuz 2011, 18:15:55 3— Aksırmanın Faydalan:
Kişinin beyninde biriken ve şayet orada kalsalar ağır hastalıkların meydana gelmesine neden olacak buharların aksırma suretiyle dışına çıkmasından ötürü aksıran kişi bir nimet ve menfaat kazanmış olduğundan hem bu nimetten dolayı ve hem de vücut için yer sarsıntısı gibi olan bu sarsıntının ardından organların düzelmesi ve uygun şeklini muhafaza etmesinden dolayı o kişinin Allah'a hamdetmesi meşru kılınmıştır. Bu sebeple "semmetehu" ve "şemmetehu" denilir ki, bunların aynı anlama geldiği söylenümektedir. Bu görüş, Ebu Ubeyd ve başka âlimlerce ileri sürülmüştür. Ebu Ubeyd: "Hayır duada bulunan herkes, müşemmit ve müsemmit-tir." diyor. Denilmiştir ki: "Semmete" kelimesi aksıran kişinin iyi halde olması ve yeniden sükunet ve vakar haline dönmesi için dua etmek anlamına gelir. Çünkü aksırma, organlarda bir hareket ve şiddetli bir titreme meydana getirir. "Şemmete" kelimesi ise Allah'ın, o kimseden, düşmanlarının gülmesine (maskarası olmasına) neden olan hali gidermesi için dua etmek anlamınadır. Düşmanın sevineceği hali giderdiği zaman "şemmetehu" denir. Nitekim devenin kenelerini giderdiği vakit de "Karrade'l-öa/ra = Devenin kenelerini ayıkladı" denir, Allah'a itaat yolunda ayakları (kavâim) üzerinde sebat etmesi için dua etmek anlamına gelir ki, kavâim anlamındaki "şevârnif'tcn alınmıştır da denmektedir. Deniliyor ki: Bu teşmît, aksıranı şeytanın haline güldürmek demektir. Çünkü aksırma nimetinden ve bu aksırma sebebiyle elde ettiği Allah sevgisinden dolayı Allah'a hamdetmek suretiyle şeytanı kızdırmıştır. Zira Allah onu sever. Kul, Allah'ı anıp O'na hamdettiği vakit şeytan buna şu sebeplerden ötürü üzülür: 1) Allah'ın sevdiği bizzat aksırmanın kendisi, 2) Aksı-ranın bundan dolayı Allah'a hamdetmesi, 3) Müslümanların o kişiye rahmet duasında bulunması, 4) O kişinin de onlara hidayet ve hallerinin ıslahı duasında bulunması. Bütün bunlar şeytanı öfkelendirir ve onu mahzun eder. O halde mü'minin, düşmanının öfkesine, hüznüne ve tasasına gülüp sevin-mesi sözkonusudur ki o mü'mine rahmet duasında bulunma ve onu sevindirme diye adlandırılmıştır. Çünkü bunun kapsamında düşmanının basma gelene sevinme vardır. Bu ince bir manadır; şayet aksıran ve ona "yerhamukellah" diyen (müşemmit) bunun farkında olursa her ikisi de istifade eder ve aksırma nimetinin beden ve kalbe sağladığı fayda onların gözünde büyür, aksırmayı Allah'ın niçin sevdiği sırrı ortaya çıkar. Zâtının cömertliği ve celâlinin izzetinden ötürü gerektiği gibi lâyıkı olduğu hamd yalnız Allah'a mahsustur. [1030] [1030] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 2/448-449. |