Emzirmek annenin şeker hastalığı riskini azaltır

Prof.Dr. İ. Hakkı İHSANOĞLU

EMZİRMEK, ANNENİN ŞEKER HASTALIĞI RİSKİNİ AZALTIYOR

Amerikalı araştırmacılar yaşları 40 ila 78 olan 2.233 kadının sağlık verilerini gözden geçirdiler. Bu kadınlardan 405'i hiç anne olmamış, 1.125'i bebeğini en az bir ay emzirmiş, 703'ü ise bebeğine sütünü hiç vermemişti. Şeker hastalığı gelişme riskinin, bebeğine süt vermeyenlerde, doğum yapmayan kadınların veya bebeğini emziren annelerin 1,4 katı olduğu bulundu. Hiç doğum yapmayan kadınlarla bebeğini en az bir ay emzirenler arasında ise şeker hastalığı riski açısından fark yoktu. Emzirmenin şeker hastalığı riskini azalttığı başka çalışmalarda da gösterilmiş olmasına rağmen, neticeleri The American Journal of Medicine'de yayımlanan bu çalışma, bir aylık emzirmenin bile bu açıdan kazanç sağladığını gösterdi. Elbette ki, başka açılardan olduğu gibi şeker hastalığı riski açısından da, daha uzun süre emzirme avantajlıdır. Bu konuda kabul gören yaygın tavsiye, ilk altı ay ek gıdaya geçilmeden bebeğe sadece anne sütü verilmesidir.

Peki, emzirme hangi mekanizmayla şeker hastalığından korunma sağlıyor? Şeker hastalığıyla emzirme arasındaki irtibat muhtemelen karın bölgesindeki yağlanmayla izah edilebilir. Bebeklerini emzirmeyen anneler yaşlandıkça karın bölgesindeki yağlanma artmakta, hâlbuki emzirme annenin kilo vermesine yardımcı olmaktadır. Karın bölgesindeki yağlanmanın şeker hastalığı riskini artırdığı iyi bilinen bir husustur. Ayrıca bazı araştırmalar emzirmenin insülin hassasiyetini artırabildiğini, böylece şeker hastalığı riskini azalttığını göstermiştir. Başka mekanizmalar da söz konusu olabilir, pratik açıdan mühim olan, emziren annenin hem yavrusu hem de kendisi için çok hayırlı bir iş yaptığıdır. (WebMD Health News 27.08.2010)

BİR AYLIK AŞIRI BESLENME BİLE UZUN SÜRELİ KİLO ARTIŞINA SEBEP OLABİLİYOR
Neticeleri Nutrition and Metabolism dergisinde yayımlanan bir çalışma "dilde bir ân, kalçada dâima" sözünün büyük ölçüde doğru olduğunu gösterdi. Araştırmaya katılan ortalama 26 yaşındaki 18 erkek ve kadın, enerji alımlarını dört hafta süreyle yaklaşık % 70 (günlük ortalama 2.270 kilokaloriden 4.000 kilokaloriye yakın bir değere) artırdılar. Yeni diyetleri sağlıklı değildi; ek enerjinin mühim kısmı hamburger, pizza, kızarmış patates gibi ayaküstü atıştırılan gıdalardan geliyordu. Dört haftanın sonunda bu gruptakilerin vücut ağırlığı 6,6 kg artmasına karşılık, mukayese maksadıyla meydana getirilen gruptaki 18 kişinin vücut ağırlığı değişmedi. Altı ay sonra tekrar incelendiğinde, sadece dört haftalığına aşırı beslenen kişilerin, bu sürede aldıkları kilonun yaklaşık yarısını veremedikleri görüldü. 2,5 yıl sonra bu kişilerin vücut ağırlıkları hâlâ yüksekti ve yağ kütleleri de diğer gruba göre daha fazlaydı. Tat alma hissimizin zaten kısa süren tatmini abartıldığında vücudumuzun yıllarca ek yük taşımak mecburiyetinde kalacağı hatırdan çıkarılmamalı ve başka konularda olduğu gibi, beslenme hususunda da hayatın hiçbir döneminde ölçü kaçırılmamalıdır. (WebMD Health News 25.08.2010)

METAL MALZEMELER ve VÜCUDA TAKILAN ANTEN
Dergimizin Haziran 2010 sayısının Teknoloji Köşesi'nde vücuda yerleştirilen elektronik devreler anlatılmıştı. Anlatılan implant cihazların en mühim problemlerinden birinin, dış dünya ile vücuttaki sistemin haberleşmesi olduğu ifade edilmişti. Tuft Üniversitesi'nde bir araştırma grubunun prototipini ürettiği bir biyosensör, vücutta yerleştiği bölgeden dış dünyaya sinyaller gönderebiliyor. İpek ve altın karışımı malzemeden îmâl edilen biyosensör, verici bir anten gibi çalışıyor. Konu ile ilgili çeşitli üniversitelerde çalışmalar devam ederken, bazı firmalar -sınırlı da olsa- benzer cihazları üretip satmakta. Konu ile ilgili ticarî ürünler, genellikle diyabet kontrolünü esas alıyor.

Vücutta biyo uyumluluk gösteren bir malzeme olan ipeğin popülaritesi son zamanlarda artmakta. İpek kullanılarak yapılan herhangi bir implant malzeme, vücutta tabiî bir doku gibi davranıyor ve vücuttan bir tepki görmüyor; aynı zamanda hassas ölçekli çiplerin yapılandırılmasında, esnek yapısıyla kolaylık sağlıyor ve vücutta polimer tabanlı implant malzemelerden çok daha uzun süre kalabiliyor.

Bu çalışmanın en mühim özelliği, ipek ve altın karışımı bir malzeme kullanılmasıdır. Bu karışım, 'metamateryal' (metamalzeme) denen hususiyete sahiptir. Metamalzemeler sun'î olarak tasarlanan ve elektromanyetik dalgalar üreten veya elektromanyetik dalgalar ile etkileşen malzemelerdir. Ancak bu dalgalar ışık frekanslarına yakın bir yüksekliğe sahiptir. Hattâ bu frekanslara 'görünmeyen ışık' da denir. Bu frekanslar üzerinde çalışılan yeni bir araştırma alanı (Teraherz Science) her geçen gün daha fazla ilgi çekmekte. Sözkonusu frekanslar T-ışını (T-ray) olarak isimlendirilmektedir.

Boston Üniversitesi'nde metamalzemeler üzerine çalışan bilim adamları; vücuttaki enzim, protein gibi yapıların bu tip malzemelerde farklı titreşimler meydana getireceğini tespit etmişlerdir. Tuft Üniversitesi'ndeki çalışmada vücuda yerleştirilen biyosensör de bu esasa göre îmâl edilmiş. Vücudun farklı dokularında farklı vücut ajanları ile tepkimeye giren biyosensör, farklı frekanslarda zayıf sinyaller üretiyor ve bu sinyaller dış dünyada algılanabiliyor. Çalışmaların hedefi; vücutta bir hastalık göstergesi olarak ortaya çıkan değişmeleri, bu biyosensör ile farklı frekanslarda dış dünyaya iletebilmek. İlk hedef; diyabet hastalığı...

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın