10 yılımı uyuşturucu yüzünden kaybettim

  İ.K., arkadaşlarının 'Bir kereden bir şey olmaz' dediği uyuşturucuyu dener ve o günden sonra madde bağımlılığı başlar. Askerden gelmiş yeni bir hayat kurmayı düşünürken uyuşturucu çukuruna düşer. Onunki 10 yılını kaybeden bir yüreğin feryadı. "İçten bir gülüşü, ağlamayı bile özlemişim." diyen İ.K., tedavi olma mücadelelerini kazanır ve yeniden hayata döner.
Hayatının en güzel yıllarında tanışır maddeyle. İ.K. (31). Babasının yanında çalışırken bir arkadaşının 'İçmek ister misin?' sorusuyla yalancı mutluluk dediği bağımlılık başlar. 'Bir kere içmekten bir şey olmaz.' diye düşünür ancak yanılır. Bir kere, bir kere daha derken maddeye bağımlı olur. Bir anlık heyecanı hayatının yaklaşık 10 yılına mal olur. Kendisine uzanan yardım elini geri çevirmez, tedavi olup yepyeni bir hayata adım atar. Kendi tabiriyle 'maddesiz hayatın mutluluğunu yaşayan' İ.K., "Bir yıldır temizim. Hayatın güzelliklerini fark etmeye ve lezzetini almaya başladım. Artık daha iyi yaşamak için birçok nedenim var. İçten bir gülüşü, ağlamayı bile özlemişim." diyor.

Onun anlattıkları 10 yılını kaybeden bir yüreğin feryadı aslında. Vatani görevini tamamlayıp yeni bir hayat planı kurduğu sırada maddeye başlar. İ.K. uyuşturucuya başladığı ilk aylarda nelerin olacağını hesap edemez. Madde kullandığını ailesinden gizler. Ancak kendince çözüm bulamayacağına inandığında anlatır bütün gerçeği. Tedavi olmak için ilk kez 2005'te hastaneye yatar. Çıktığında aylarca temiz kalmayı başarır. Ancak eski arkadaşlarını kıramaz ve tekrar başlar. Maddi olarak kendi başına mücadele edemeyeceğini anladığında ise sokak aralarında satılan ilaçlardan alır ama onlar da çözüm olmaz. İ.K. o dönemde yaşadıklarını, "İki hayatın arasında uçurumlar var. Temiz hayat çok doğal, huzurlu, diğer hayat tamamen yapay, çevrenizden tamamen soyutluyor, uzaklaşıyorsunuz. Çok güzel işlerde çalışıyordum onları kaybettim. Acentede çalışıyordum, satınalma müdürlüğü yapıyordum, bunları kaybettim. Hayattan çok kaybım var, madde kullanmasaydım başka bir hayatım olacaktı, belki evlenmiş çoluk çocuğa katılmış olacaktım." cümleleriyle anlatıyor.

ESENLER BELEDİYESİ'NİN PROJESİ DESTEK OLUR

İ.K. önceki tedavi denemelerinde başarısız olsa da pes etmez. Beklediği yardım eli ise Esenler Belediyesi'nin ilçedeki madde bağımlısı gençleri hayata kazandırmak amacıyla başlattığı 'Yüzde 100 Hayat' projesiyle uzanır. İ.K. hastanedeki fiziksel tedaviyi tamamladıktan sonra psikolojik destek almaya devam eder. Maddeden ve çevresinden uzaklaşmak için İstanbul'dan ayrılır. 4 ay Anadolu'nun bir şehrinde hayatına devam eder. Çalıştığı yerdeki yönetim değişikliğiyle işinden ayrılmak zorunda kalan İ.K., ailesinin yanına dönüp yeni bir işe başlar. Ailesiyle ilişkileri ise bağımlı olduğu dönemden çok farklıdır. Bağımlı olduğu dönemde en çok mutlu ailelere özendiğini söyleyen İ.K., "Aile ilişkilerim düzene girdi, onların sevgi ve şefkatini yeni yeni hissediyorum. Arkadaşlarımla sohbet etmeyi, ağaçları, renkleri, insanları özlüyordum. İnsanlarla samimiyet çok güzel, en başta onu yakaladığım için seviniyorum." diye konuşuyor.

Merak etmeyin, hiç bulaşmayın

Uyuşturucuyla mücadelesini ailesinin desteğiyle kazandığını belirten İ.K. ebeveynlere "Çocuklarını dışlamasınlar, onları hatalarıyla kabul etsinler ve ne olursa olsun yanlarında olsunlar." diyerek sesleniyor. Uyuşturucuyla uzun yıllar mücadele eden İ.K. gençlere, "Maddenin bir keresi yok, bir dozu bile esir almaya yetiyor. Bu nedenle merak etmesin, uzak dursun ve hiç bulaşmasınlar." tavsiyesinde bulunuyor. Mücadelede iradenin önemli olduğunu vurgulayan İ.K., "Kurtulduğum için şanslı hissediyorum kendimi ve kurtulabilsinler diye bağımlılara da dua ediyorum." diyor.

zaman