Kayda Değer Diyaloglar 9

Kayda Değer Diyaloglar

Serhat Albamya | Kasım 2011 | TENCERE

Geçtiğimiz yıllarda bir proje için Tekirdağ’a gitmem gerekti. Burada çocuklarla röportaj yapıp seslerini kaydediyordum. İşimi bitirip kayıtları dinlediğimde çocukların “h” harflerini söylemediklerini fark ettim. Durumu sınıf öğretmenlerine anlattığımda aldığım cevap komikti;

– Konuşurken söylememelerine alıştım da sınav kağıdında “h” leri hâlâ kullanmamaları beni de şaşırtıyor.

* * *

Okuduğum okulun kantinini komşumuz işlettiği için teneffüslerde oraya gider yardımcı olurdum. En komik müşterilerimiz genellikle birinci sınıflardan çıkardı. Mesela bir kız vardı, her geldiğinde parasını önüme bırakır ve ben, ne istersin, diye sorduğumda aynı cevabı verirdi:

– Sen ne dersen…

O kızcağız sene sonuna kadar ben ne versem onu aldı ve bir güne bir gün itiraz etmedi.

* * *

Her ne kadar istemesem de bir de şöyle bir diyalog var, istisnasız her ay yaşanır:

– Serhat, dergi matbaaya gidecek seni bekliyoruz…

Hep Böyle mi Olur?

Bazı şeyler var, sıklıkla başıma gelir. Merak ediyorum acaba sadece benim mi başıma geliyor yoksa siz de aynı dertlerden müzdarip misiniz?

• Çok yavaş ilerlediği için indiğiniz minibüs, siz yere adımınızı basar basmaz hızlanıyor mu? Benim sık sık yaşadığım bir şeydir bu. Trafikte ağır ağır ilerleyen bir minibüse tahammül edemeyip inerim ve ben iner inmez minibüs ağır bir yükten kurtulmuş gibi hızlanır, süratle yoluna devam eder.

• Dursun, lazım olur diye bozuklukları yanımda taşıdığım zamanlar, o bozuklukların toplamı alacağım şeyin fiyatından ya beş ya da on kuruş az olur ve yine bütün para bozdurmak zorunda kalırım.

• İki dakika önce durağı terk eden otobüs hep benim bineceğim otobüstür.

• Üzerinde fiyat yazmayan, beğendiğim herhangi bir şeyin, benzer ürünler arasında en pahalısı olduğunu öğrenirim. Maalesef en çok da bu olur!

• Ayda yılda bir, çok içimden geldiği için aradığım arkadaşım, “Serhat, ben seni müsait olunca arayayım mı, biraz yoğunum işlerim var…” diyerek telefonu kapatır.

• Büyük bir hevesle alıp eve getirip kurduğum elektronik cihazın mutlaka kutusuna koyulmayan, harici bir kablosu daha vardır.

Merak ettim, bu başıma gelen durumlarda acaba yalnız mıyım yoksa hepimiz için geçerli şeyler mi… Hepimize oluyosa bu benim acımı hafifletmeyecek ama sadece bana oluyorsa bir sorum var: Neden ben?

Biraz Tahammül

Geçenlerde bir cümle okudum:

“Biz insanlar yağmurlu günlerde otobüse her yeni binen kişiye küçümseyici bir ifadeyle bakarız.”

Çok doğru, çünkü biz “diğer insanlar”ı pek sevmeyiz. “Diğer insanlar” ayak bağıdır, engeldir, rakiptir… Biz hariç herkes “öteki”dir. “Ben” demeye, her hissin en âlâsının bizim içimizde yaşandığına içten içe öyle inanmışız ki birbirimizin gözüne girmek, birbirimizi sevmek için günler hatta aylar harcamak zorunda kalıyoruz.

Hepimiz birbirimizin kusurlarını bilip, yeri gelince de çatır çatır anlatıyoruz, aynı zamanda her şeyin en doğrusunu da biz biliyoruz. En azından içten içe böyle inanıyoruz. Ne olmuş, nasıl olmuşsa, topluca yaşadığımız hikâyelerden daha tekil masallara geçiş yapmışız. Tek başına dikildiğimiz adalarımızdan suya taşlar sektiriyoruz ve işin garibi bu durumdan memnun gibiyiz. Ne sokaktan yükselen bir çığlığa kulak veriyoruz ne de yardım isteyen birinin sesini duyuyoruz.

Kafamızda hep aynı cümle: “Ben yapmasam da birileri benim yerime yapar elbet…” Anadolu’daki okuyucularımız için muhtemelen durum farklıdır, oralarda insanlar daha çok beraber olup, daha çok şey paylaşıyordur. Hatta anlattıklarım yabancı bile gelmiş olabilir. Eğer öyleyse kıymetini bilin, çünkü büyük şehirde herkesin çok işi, herkesin çok acelesi var ve kimsenin tahammülü yok.

Ama geçen cuma çıkışı bir şey oldu ve umutlandım. Kalabalık cami çıkışlarında insanlar birbirlerine sarılıyor, tanıyan tanımayan birbirine güzel dualar ediyor, cumasını kutluyordu. Acaba diyorum, cuma çıkışı yaşadığımız bu maneviyatı, bir sonraki cumaya kadar koruyabilsek az önce bahsettiğim kasvetli ruh hali yok olur mu? Yoksa hepimiz birbirimize otobüse en son binen ıslak kişi gibi bakacağız.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın