Kesilen hayvanların etinin yenmesi

KESİLEN HAYVANLARIN ETİNİN YENMESİ MESELESİ

Daha önce de değinildiği gibi tekfirde aşırı gidenler arasında günümüz toplumunun kestiklerinin yenmemesi hususunda yaygın bir görüş vardır. O kadar ki tekfirde aşırı gidenler biribirlerine yabancı olduklarında "et yeyip yememe, selam ve benzeri" konular aracılığıyla birbirlerini tanımaktadırlar.

Bizler "et kesimi" ve "hangi yöntemle kesilenlerin yenileceği" hususlarında alimlerin kitaplarında yer alan uzun bilgileri buraya aktarmak istemiyoruz. Ancak bu konuda çok değişik fetvaların bulunduğunu da belirtmeliyiz. Bu meseleyle ilgili güzel tesbitleri olan yazar Mehmet Alagaş'tan bir alıntı yapacak ve daha sonra yine günümüz ulemasının konuyla ilgili bazı görüşlerini özetleyeceğiz. Mehmet Alagaş diyor ki: [66]

"Türkiyeli müslümanların sık sık gündemine giren ve tartışılan meselelerden bir tanesi de budur. Kesilen hayvanların eti hangi durumlarda helal veya hangi durumlarda haram olur?

Öncelikle şu hususu belirtelim ki,

Allah'ın biz insanlar için yarattığı ve haram kılmadığı bütün nimetler bizlere helaldir. Nitekim sığır, deve, koyun, keçi gibi hayvanların etleri de, biz insanlar için helal olan nimetlerdendir. Bizlere bu konuyla ilgili bildirilen hükümler, bizlere haram olan her şeyi helal durumuna getirebilmemiz için değil, bizlere zaten helal olan bir şeyi haram durumuna düşürmemiz içindir.

Daha açık bir ifadeyle, kesilecek olan hayvan, kesilmeden önce de bizler için helaldir. Bu hayvanı besmeleyle kesmemiz, haram olan bir şeyi helal durumuna getirmemiz değildir. Çünkü daha önce de belirttiğimiz gibi biz insanlar için yaratılan ve haram kılınmayan nimetler zaten bizlere helaldir.

Ne var ki bizlere helal kılınan bu nimetlerin, bazı küfri fiiller ile haram durumuna getirilmesi söz konusudur. Mesela kesilmeden önce bizler için helal olan hayvan, Allah'tan başkası adına kesildiği zaman bizler için haram olmaktadır. Nitekim Kur'an-ı Kerim'in konuyla ilgili hükümlerinde helal olan etin, hangi fiiller ile haram durumuna getirildiği beyan edilmektedir.

Netice olarak bizlerin de meseleye bu şekilde yaklaşması, etin nasıl helal olacağı üzerinde değil, nasıl haram olduğu üzerinde durmamız gerekecektir. Çünkü kesilen hayvanların etlerini haram durumuna getiren fiileri bilir ve bu fiillerden sakınırsak, haram hududlarına girmeyen et zaten helallik vasfını kaybetmeyecektir.

Kur'an-ı Kerim'in muhtelif yerlerinde açıkça zikredildiği gibi Allah'tan başkası adına kesilen hayvanlar müslümanlar için haramdır. Ancak bu ayet-i kerimelerden hareket ederek "sadece Allah'ın adıyla kesilen hayvanlar helaldir" diyemeyiz. Çünkü bu ayet-i kerimelerde kesilen hayvanların helal olmasıyla ilgili fiil değil, haram olmasıyla ilgili fiil beyan edilmektedir. Allah'tan başkası adına kesilen hayvanlar müslümanlar için haram olup, müslümanlar bu haramdan açıkça sakındırılmaktadırlar.

Mekke döneminde nazil olan "...üzerine Allah ismi anılanlardan yiyin" ve "... üzerine Allah'ın ismi anılmadiğı şeyi yemeyin..." mealindeki ayet-i kerimeler ise müslümanların içinde bulunduğu, konuma göre değerlendirilmesi gereken ayet-i kerimeler olup, müslümanların söz konusu haramdan nasıl sakınabileceklerini beyan etmektedir.

Meseleyi örneklendirecek olursak Dar'ul İslam'da yaşayan bir müslüman kasaptan et alırken ve lokantada et yerken, bu etin nasıl ve ne şekilde kesildiğini araştırmakla mükellef değildir. Çünkü bu konudaki genel mükellefiyet devlete ait olup, devlet konuyla ilgili tebliğini ve tahkikatını zaten yapmaktadır. Ancak bu şekilde şer’i bir otoritenin bulunmadığı toplumlarda yaşayan müslümanlar, bulundukları toplumun genel yapısını ve konuya olan yaklaşımlarını dikkate almak zorundadırlar. Şayet bulundukları toplumda kesilen hayvanlar (müslümanların yaşadığı Mekke toplumunda olduğu gibi) genel olarak Allah'tan başkası adına kesiliyorsa, bu toplumun kasaplarındaki veya lokantalarındaki etler müslümanlara haramdır. Böyle bir toplumda yaşayan müslümanların bu haramdan sakınabilmeleri, yedikleri ve yiyebilecekleri etleri tahkik etmeleriyle mümkün olacaktır. Kasapta asılan etin, kesim sırasında Allah'tan başkası adına kesilip-kesilmediğini görmemiş ve duymamış olsalar bile, toplumun yapısını ve meseleye genel yaklaşımı dikkate alarak kasapta asılan o eti haram kabul ederler.

Belirttiğimiz bu iki ayrı durumdan anlaşılacağı gibi; Dar'ul İslam'da nasıl kesildiğini bilmeden helal kabul edilebilirken, böylesi toplumlarda nasıl kesildiği bilinmeden haram kabul edilebilmektedir. İşte böylesi toplumlarda yaşayan müslümanların yiyebilecekleri etler, yukarıdaki ayet-i kerimelerde beyan edildiği gibi üzerlerine sadece Allah'ın ismi anılan ve bu şekilde boğazlanan hayvanların etleri olacaktır. Etlerini yedikleri ve yiyecekleri hayvanların nasıl ve ne şekilde kesildiğini bilmeleri ve bu hususa dikkat etmeleri, böylesi toplumlarda yaşayan müslümanlar için şarttır. Çünkü nasıl ve ne şekilde kesildiklerini bilmedikleri hayvanların etleri, hayvanların genel olarak Allah'tan başkası adına kesildiği bu toplumlarda yaşayan müslümanlara haramdır. Bu haramdan sakınabilmeleri ise ancak ve ancak bu hususu dikkate almaları ve ne yediklerini bilmeleriyle mümkün olacaktır.

Bu kısa girişten sonra Türkiye'deki durumu değerlendirebilmemiz için, buradaki toplumsal yapıya açıklık kazandırmamız gerektiği anlaşılacaktır. Yaşadığımız coğrafyada tevhid akidesini bilerek şirkten sakınan muvahhid müslümanlar bulunduğu gibi, Allah'ı inkar eden ateistler de bulunmaktadır. Ancak her iki kesim, toplumun genel yapısında birer azınlık durumundadır. İçinde bulunduğumuz toplumun genel kesimini, kendilerini İslam'a ve Kur'an'a nisbet eden geniş bir kitle oluşturmaktadır. Allah'a, peygamberlere, semavi kitaplara, meleklere ve ahirete inandıklarını söyleyen bu insanların, "Bizim kitabımız" dedikleri Kur’an-ı Kerim'e göre yaşamadıkları ve birçok konuda şirke düştükleri de açık bir gerçektir. Ancak Allah'a ve peygamberlerine inanan ve kendilerini (mahiyetini bilmemekle beraber inandıkları) Kur'an-ı Kerim'e nisbet eden bu insanlar, Kur'an-ı Kerim ifadesiyle Ehl-i Kitap'tır. Kendilerine kitap verilen ve kendilerini bu kitap'a nisbet eden insanlardır. Yahudiler ve Hristiyanlar kendilerine verilen Tevrat ve İncil'i satırlarda tahrif ederlerken, bunlar kendilerine verilen Kur'an-ı Kerim'i satırlarda değil yaşantılarında tahrif etmişlerdir. Tahrif ettikleri kitapların bazı doğru hükümlerin yaşayan Yahudiler ve Hristiyanlar ile tahrif edilmeyen kitap’ın yine bazı hükümlerini yaşamaya çalışan bu insanlar arasında, Ehl-i Kitap olma meselesinde önemli bir fark yoktur. Netice olarak toplumun genelini oluşturan bir kitleyi, içlerinde salih mü'minlerin de bulunabileceğini kabul ederek en genel ifadesiyle Ehl-i Kitap statüsünde görmemiz mümkündür.

Ehl-i Kitap olan kimselerin kestiklerinden ve yediklerinden yenilebileceği Kur'an-ı Kerim'de ve Efendimiz (s.a.v)'in sünnetinde beyan edilmiştir. Meseleye duyarlı olan bazı kardeşlerimiz Ehl-i Kitap kabul ettiğimiz kitlenin, tevhid akidesinden uzak ve şirk içinde bir kitle olduklarını söyleyeceklerdir. Dikkate alınması gereken husus Kur'an-ı Kerim'de Ehl-i Kitap olarak zikredilen kitlelerin de, şirkten müstağni kitleler olmadığıdır. Bunlarında şirk koştukları beyan edilmekte ve bunlar da tevhide davet edilmektedirler. Bu durumda denilecektir ki:

Kendilerine Ehl-i Kitap denilmesine rağmen bâzı konularda şirk koşan bu insanların kestikleri nasıl yenilebilir?

Burada dikkate alınması gereken husus "Ehl-i kitab’ın kestiği hayvanların etleri yenilebilir" denilirken, bu kitlenin şirkine herhangi bir katılım yoktur. Kesim işlerinde bir şirk varsa, bu şekilde kesilen hayvanların etleri tabi ki haram olmaktadır. Fakat Allah'a ve ahirete inanan ve kendilerini semavi kitap'a nisbet eden bu kimseler; kesim işinde Allah'a eş koşmuyorlar ve Allah'tan başkası adına kesmiyorlarsa, bu şekilde kestikleri hayvanların etleri müslümanlara helal olmaktadır.

Kesilen hayvanların etleriyle ilgili beyan edilen hükümlerin hepsi bir arada değerlendirildiği zaman meselenin özünde genel olarak iki esas bulunmakta ve bu iki esas dikkate alınmaktadır. Bu iki esastan birincisi kesimi yapacak kişinin Allah'a inanması, ikincisi, ise kesim işinde Allah'a eş koşmamasıdır.

Her şeyin yaratıcısı olarak Allah'a inanan ve önüne yatırdığı hayvanı, Allah'ın yarattığı bir hayvan kabul eden ve hayvanı boğazlarken Allah'a eş koşmayan bir kimsenin bu şekilde kestiği hayvanın eti yenilebilmektedir. .

Hayvanı boğazlarken besmele çekilmesi ise müslümanların gözetmesi gereken bir hükümdür. Kaldı ki bir nıüslümanın unutarak besmelesiz kestiği hayvanın eti de helal olmaktadır. Çünkü yukarıda belirttiğimiz gibi kesim işlemini yapan müslüman, Allah'a inanmakla, kestiği hayvanı Allah'ın yarattığı bir hayvan olduğunu kabul etmekte ve kesim işinde Allah'a eş koşmamaktadır.

Şüphesiz ki kesim işini yapan kimse ister Ehl-i Kitap, ister müslüman kabul ettiğimiz bir kimse olsun, keseceği hayvanı Allah'tan gayrisi adına boğazlıyorsa bu hayvanın eti kesinlikle haramdır. Tekkelerde, türbelerde, anıtlarda ve daha birçok yerlerde şu şekilde kesilen hayvanlar, ister azılı bir kafir adına, ister salih bir mü'min adına kesilsin bu durum değişmez. Çünkü kesilen hayvanlarla ilgili olarak zikredilen "Allah'tan başkası adına kesilen hayvanlar müslümanlar için haramdır" hükmünde istisna yoktur. Hatta ve hatta alemlere rahmet olarak gönderilen Resûlullah (s.a.v) adına kesilen hayvanlar da, haram hükmüne girmektedir.

Meseleyi özetleyecek olursak kesilen bir hayvanın eti, besmelesiz kesildiği zaman değil, Allah'a inanmayan bir ateist tarafindan kesilirse veya All...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın