Zırhları

Zırhları

Şeyhimiz, Dimyâtî devamla der ki: Peygamber (s.a.v)'in uzunluğu sebebiyle «Zatil Füdül» denilen bir zırhı vardı. Bedir harbine gideceğinde bu zırhı Sa'd b. Ubâde Efendimize hediye olarak yollamış idi. Kemerli oluşuna binaen "Zâtil Vişah" denen bir diğer zırhı, yine "Zatül Havâşî" adlı zırhları vardı. "Essuğdiyye"[525] ve "Fidda" adında Beni Kaynuka Yahudi'lerinden ele geçen iki zırhı olup bunlardan "Suğdiyye" adlısı Ukyer el Kaynûkâî'ye ait olup aslen Dâvûd (a.s.)'m Câlût'u öldürdüğü zaman giyindiği zırhı idi.[526]

Efendimizin "el Betrâ" "el Harnak" adlı zırhları da vardı. Bu ikincisi "Tavşan yavrusu" anlamına gelir.

Peygamber fs.a.v) Uhud harbinde "Zatül Füdûl" ve "Fıdla" adlı iki zırhını giymişti. Hayber seferinde de üzerinde "Es Suğdiyye" ve "Zatül Fudûl" adlı zırhları vardı.[527]

Nebi (s.a.v) Efendimiz vefat ettiği zaman zırhının birisi bir Yahudi'de rehin bulunuyordu. Ailesine yiyecek olarak aldığı otuz sa arpa karşılığı onu rehin bırakmıştı.[528]

Ubeys b. Merhum el Attar, Hatem b. İsmail. Cavfer b. Muhammed isnadıyla babası Muhammed b. Ali'nin şöyle dediğini nakleder:

-Rasûlüllah (s.a.v)'in zırhının göğüs yerinde gümüşten iki halka vardı. İki halka da arkasında vardı. Muhammed b. Ali der ki: Ben bir defasında onu giymiştim. Ağırlığından yeri eş erek yürüyebiliyordum.[529]

Yine Şeyhimiz, Dimyâti şöyle anlatıyor: Peygamber 'in (s.a.v) beş tane de yayı vardı. Üçü "Benî Kaynuka" silahları arasından ele geçen, birisi "Ez Zevrâ" adlısı öbürü de"el Ketum" deneni

idi. Oklarını kattığı ok kuburuna da "el Kâfur" denilirdi.[530]

Peygamber (s.a.v)'in süet deriden yapılma bir kemeri olup üç gümüş halkalı idi. Yine kılıç ve okun değince kayıp gittiği için kaygan anlamlı "zelûk" denen bir kalkan ile "el Unuk" denen başka bir kalkanı daha vardı. Efendimize üzerinde kartal veya koç kabartması bulunan bir kalkan hediye edilmişti. Elini bu resmin üzerine koyunca Allah bu resmi oradan gidermişti.[531]

Benî Kaynuka ganimetlerinden üç tane mızrak aldı. Onun "el Mesvâ" denen bir mizrağryla "el Mütesennâ" denen bir başka mızrağı da vardı.[532]

"El Beydâ" adlı bir harbesivle ucu kumalı baston gibi kullanılan bir harbesi daha vardı.[533]

Efendimiz'in Benî Kaynuka silahları arasından ganimet olarak aldığı "el Müveşşah" adlı bir miğferi ile (uzunluğunu ifade eden) "es Sebûğ" adlı bir başka miğferi daha vardı.[534]

Peygamber (s.a.v)'in "Ukâb" adlı, çizgili kadifeden yapma dörtgen bir bayrağı vardı.[535]

Ebû Dâvûd, Simâk b. Harb kabilesinden biri, o da başka biri isnadıyla bu zatın: "Rasûlüllah (s.a.v)'in bayrağını sarı renkli olarak gördüm. Onun sancağı ise beyazdı." dediğini nakleder.[536]

Belki içine siyah da girmiş idi. Belki bu hanımlarından birinin örtüsü idi.[537]

Rasûlüllah'm çadırının adı "el Kinn" idi.[538]

Onun bir ziraya da biraz daha uzunca, yürürken dayandığı, hayvana binince önüne astığı ucu eğri bir bastonu vardı.[539]

Yine Onun "el Urcûn" denen bir asası ile "el Memşûk" adlı bir deyneğı vardı.[540]

Peygamber (s.a.v)'in bardağının adı "Rayyûn" idi. Bundan başka onun yarım müdd' de tahmin edilen demirli bir bardağı daha vardı.[541]

İbni Şîrîn, Enes (r.a.)'m: "Peygamber'in bardağı yarılmıştı. Bu yarığı gümüş bir zencirle tutturdu." dediğini anlatır.

Haberi Buharî nakleder.[542]

(S.a.v)'in cam bir bardağıyla taş bir testisi vardı ve çok kere bundan abdestlenirdi. Halis bakırdan yapma bir boyalığı vardı.[543]

"Sâdıra" adlı bir su tuluğu, bakır bir çamaşır leğeni. Mu-kavkis'ın hediye ettiği, içine ayna fildişi takarak, sürmelik, makas ve misvak koyduğu bir çantası vardı.[544]

Efendimiz'in Sıbtî işi iki ayakkabısı, bir tabağı, bir döşeği, bir kadifesi vardı. Kâfur ve öd ağacını yakarak onun buhurunu koklardı.[545]

Yukardaki kendine ulaşan aynı isnadla İbni Farı der ki:

-Anlatıldığına göre (s.a.v) vefat ettiğinde yemen işi iki elbise, Umman işi bir izar, Suhar işi iki elbise ile bir gömlek, Sehûl işi bir gömlek, Yemen işi bir cüppe, üste giyilen dürden aba, beyaz bir elbise üç veya dört ufak takke, beş karış uzunlukta bir izar ve Yemen işi ala çehre (veres) otuyla boyanmış bir battaniyesi vardı.[546]

Bu konunun çoğu gördüğünüz gibi isnadı olmadan verilen bilgilerdir. İbni Faris ve Şeyhimiz Dimyatı bu şekilde aktarırlar. Bunların doğru olup olmadığını ancak Allah bilir.[547]

[525] İbni Sa'd Tabakat 1/487.

[526] Nihayetül İreb IS/29S; Ensabül Eşraf 1/523.

[527] İbni Sa'd 1/487.

[528] İbni Sa'd 1/488; İshak b. Raheveyh Müsned 1009, 958, 959, 960, 961; Buharı Büyü1 34/14; Cihad 56/S9; Selim 35/6; Rehin 49/5; İstikraz 43/1; Ebû Va'la Müsned 5/2695; Müslim 1603; Nesâî 7/288; İbni Mâce 2436, 2437, 243S, 2439; Müsned 6/42, 160, 230, 237; Beyhakî Delâil 7/274, 275.

[529] İbni SaM 1/488; Beyhakî Delâil 7/275.

[530] Nihayetül İreb 18/298; Uyunul Eser 2/318.

[531] İbni Sa'd 1/489; Nihayetül İrab 18/299; Tehzîbül Kemâl 1/22; Uyunul Eser 2/318.

[532] Nihayetül İreb 18/297; Uyûnül Eser 2/318.

[533] Uyûnül Eser 2/318; Nihayetül İreb 18/297. Bu ikincisine "Anze" denirdi. Bayram namazlarında önüne sütre olarak bunu dikerdi.

[534] Nihayetül İrab 18/298; Uyûnül Eser 2/318.

[535] Ebû Dâvûd 2591; Tirmizî Cihad 1679; Uyûnül Eser 2/318; Nihayetül İrab 18/298; Ahlakun Nebiyyi 143, 144, 145; İbni Mâce 2811; Beyhakî 6/362; İbnİ Ebî Şeybe 12/512; Müsned 4/297.

[536] Ebû Dâvûd 2592, 2593; Uyûnül Eser 2/318.

[537] Nihayetül İrab 18/299; İbni Ebî Şeybe 12/512.

[538] Uyûnül Eser 2/319.

[539] Uyûnül Eser 2/319; Nihayetül İrab 18/298.

[540] Nihayetül İrab 18/298; Uyûnül Eser 2/319.

[541] Uyûnül Eser 2/319.

[542] Buharî Eşribe 74/31; Tahrici önce de geçmişti.

[543] Uyûnül Eser 2/319; İbni Mace 471, 472, 3435; Beyhakî Delâü 1/99; Müsned 6/279, 324; Buharî Vudûv 45; Menâkib 61.

[544] Buharî Menâkıb 25; Meğazî 35, 83, Rikak 42; Müsned 1/110, 2/311, 3/329; Uyûnül Eser 2319.

[545] Buharî Vudû 30, Libas 37; Ebû Dâvûd Et'ıme İS, Menasik 21, Terecül 19; Nesâî Ziynet 66; Muvatta Hac 31; Müslim Hac 35; Nesâî Taharet 94, Zîynet 66.

[546] Ensâbül Eşraf 1/507 no. 1623; Uyunul Eser 2/219.

[547] İmam Zehebi, Tarihü’l-İslam, Cantaş Yayınları: 2/258-262
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın