Kürz B. Câbir in Urenîlere yaptığı çıkarma

Kürz B. Câbir'in Urenîlere Yaptığı Çıkarma

Altıncı yılın Şevval ayında, Kürz b. Câbir (r.a.)'in, Peygamberimizin çobanını öldürüp develeri çalıp götüren Ürene kabilesinden, bir gurup eşkıya üzerine yaptığı sefer meydana geldi. Rasûlüllah (s.a.v.)'da yirmi kişilik bir süvari mangasını Kürz'ün emrine verip, arkalarından saldı.

İbnü Ebî Arûbe, Katâde aracılığıyla Enes'ten naklediyor: Ukal ve Ureyne kabilelerinden bir gurup Rasûlüllah (s.a.v.)'a geldiler ve, "Bizler çiftçi değil davarcılıkla geçinen bir milletiz. Medine'nin havasına alışamadık." diye yakındılar. Rasûllüllah (s.a.v.)'de onlara birkaç sütlü deve ve çoban verilmesi adamlarına emredip» onlara da hayvanların olduğu yere gidip, onların sütünden ve sidiklerinden içmelerini emretti.

Onlarda oraya doğru yola çıktılar. Harra yakınlarına vardıklarında Rasûlüllah'm çobanını öldürüp süt develerini sürüp götürdüler. Daha önce Medineye geldiklerinde, Müslüman olduk demelerine rağmen kafir olduklarını ilan ettiler.

Rasûlüllah (s.a.v.) peşlerinden yakalatmak için adam saldı. Yakalanıp getirildiklerinde, elleri ve ayaklan kesilip gözlerine mil çekildi. Sonra Harra da bir kenara bırakılarak ölünceye kadar Öyle kaldılar.

Katade derki: Bana anlatıldığına göre (Maide Sûresi 33'cü âyeti o-lan)

"Allah ve Rasûlüne harb ilan edip yeryüzünde fesat yaymaya koşanların cesası -başka değil- ancak öldürülmek, veya asılmak yahut elleri ve ayakları çarprazlama kesilmektir......M âyeti bunlar

hakkında nazil olmuştur. Yine Katade der ki: Bana ulaştığına göre Nebî (s.a.v.) bu olaydan sonra, cesede işkence yaparak öldürmeyi yasaklayıp sadakaya teşvik edermiş.

Bu hadisi Buharı ve Müslim rivayet ediyor.[672]

Hadisin bir tarikında "Ukal ve Ureyne" yerine "Ukal ya da Ureyne" diye geçiyor.

Lakin Şu'be Hemmam ve diğerleri burayı, Katade'den "Ureyne'den" diye kesin olarak belirtiyorlar.

Hem, Humey et-Tavîl -Sabit ve Abdü'l azîz b. Suheyb'in Enes (r.a.)'ten rivayetleri de "Ureyne" olarak kesindir.

Züheyr de, Simak b. Harb'in, Muâviye b. Kurra aracılığıyla Enes (r.a.)'dan, bunu şu şekilde anlattığını rivayet eder:

- Ureyne kabilesinden bir gurup insan Rasûlüllah (s.a.v.)'e geldi ve ona bîat etti. O vakit Medine'de Mûm veya Birsam da denen "Zatü'l-cenb" hastalığı meydana çıkmıştı. Bu gurup Efendimize gelerek: "Yâ Rasûlellah! Şu dert ortaya çıktı. Bize izin versen de develerin otlağına gitsek" dediler. Efendimiz (s.a.v.)'de "haydi gidinde orada bulunun" buyurdu. Onlarda otlağa gidip İki çobandan birini öldürüp develeride alıp gittiler. Diğer çoban yaralı olarak geldi ve "arkadaşımı öldürüp develeri götürdüler" dedi. Efendimizin o anda yanında yirmiye yakın Ensarlı genç bulunuyordu. Efendimiz (s.a.v.) bunları eşkiyayı takibe gönderip, onlara bir de iz sürücü adam kattı. Gençler bunları yakalayıp getirdiler. Bunların elleri ve ayakları kesilip yüzlerine kızgın mil çekildi.

Bu hadisi bu şekilde Müslim rivayet ediyor.[673]

Eyyûb es-Sahtiyanî de Ebû Kılâbe aracılığıyla Enes (r.a.)'in şöyle dediğini anlatıyor:

- Ukl kabilesinden bir gurup gelip, Müslüman oldular. Lâkin Medine'nin havası kendilerine dokunduğu için orada oturmak istemediler. Rasûlüllah'a gelip durumu arz ettiler. O da, "Develerin yanına gidip sütünden ve sidiğinden için" buyurdu. Onlarda gidip bir süre orada kalıp sonra da çobanı öldürüp develeri sürdüler. Birisi gelip Nebî (s.a.v.)'den imdad istedi. O da yakalamak için arkalarına adam saldı. Daha güneş ortaya varmadan yakalanıp getirildiler. Efendimiz emredip bir mil kızartıldı ve vücutları dağlandı, elleri ve ayakları kesildi. Onları kara taşlığa attılar. Su, sû diye bağırıyorlardı ama, Ölene kadar su verilmedi ve akan kan damarları bağlanmadı. Hadisi Buharı rivayet etmiştir.[674]

[672] Buharî Hudud 86/17; Megazî 44/Babü kıssati Ukl. Müslim Kasame ve!-Muharibîn 1671; İbnü Sa'd Tabakat 2/93; Vakidî 2/563; Ebû Dâvûd 4364; Tirmizî Taharat 72; Nesâî 7/93, 101 İbni Mâce Hudud h. no 20; Müsned 3/163; 177, 198.

[673] Müslim 1671; Beyh. Delâil 4/87.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın