Efendimizin Kisra nın ölümünü bildirmesi

Efendimizin Kisra'nın Ölümünü Bildirmesi

Ahmed b.Velîd el-Fehhâm anlatıyor: Bize Esved b. Amr -Hammed b. Seleme- Humeyd - Hasen - insadıyla Ebû Bekra' (r.a.)'dan şöyle rivayet etti: İranlılardan biri Nebi (s.a.v.)'in yanına gelmişti. Nebi (s.a.v.) ona: Benim Rabbim, senin rabbini -yani Kisrayı- öldürmüştür" buyurdu. Ebû Bekra (r.a.) der ki: Efendimiz (s.a.v.)e: "Kisra, ölünce yerine kızının kıraliçe olması için onu halef yaptı" denildi de bunun üzerine Nebî (sav): "kadının hükümran olduğu bir millet iflah olmaz" buyurdu.[322]

Yine Dihye hadisindeki rivayete göre, Dihye, Kayser'in yanından dönünce, Efendimiz'in yanında Kisra'nın San'a Vadisi tarafından gönderilen elçilerini buldu. Kisra, Yemen'in San'a daki vadisine tehdid mektubu yollayıp:

"Sen, senin topraklarında ortaya çıkan birinin, beni kendi dinine davet etmesine karşı, sen bana yetmiyecek misin? Ya sen benim adıma bu işe yetersin ya da sana yapacağımı yaparım" dedi. Vali de Nebi (s.a.v.)e elçilerle birde mektup yolladı. Peygamber (s.a.v.) onları onbeş gün alıkoyup sonra;

"Haydi emirinize gidin ve ona "Benim Rabbimin onun rabbini dün gece öldürdüğünü söyleyin" buyurdu.[323]

Ebû Bekir b. Ayyaş, Davud b. Ebî Hind -babası isnadıyla Ebû Hureyre den naklediyor: Sa'd (r.a.) Nebi (s.a.v.)'e geldi ve "Kisrâ öldürüldü -veya helak oldu- dedi. Nebi (s.a.v.) şöyle buyurdu:

"Allah Kisrâ'ya lanet etsin. İnsanların ilk helak olacak olanı İranlılar, sonra araplardır"[324]

Muhammed b. Yahya, Ya'kub b. İbrahim, babası yolu ile- Salih'ten o da Zührî'den nakleder, Zührî der ki: Bana Ebû Seleme anlattı ki;... Yine bu hadisi Leys, Yunus- İbni Şihab-ı Zührî isnadıyla Ebû Seleme'nin şöyle anlattığını nakleder: (Metin Salih'in rivayetine aittir);

Kisra krallık ma'bedi içinde bulunduğu bir sırada kendisine bir hayalet gönderildi (veya gözüne göründü) ve Kisrâ'ya hakkı tebliğ etti. Kisra ansızın önünde eli bastonlu bir adamın yürüyüp kendisine: "Yâ Kisrâ! Şu bastonu sırtında kırmadan İslâm dinine rağbetin var mı?" dedi. Kisrâ: "Evet! Sakın onu kırma!" dedi. Adam da çekip gitti. Adam kaybolunca Kisra saray hâciblerine haber salıp getirtti ve onlara, "Şöyle bir adama buraya kim girme izni verdi?" deyince, "buraya kimse girmedi!" dediler. O, "yalan söylüyorsunuz" diyerek onlara kızıp azarladı, sonra onları bıraktı.

Ertesi yıl aynı gün yine bu adam Kisra'ya gelip önceki sözlerini tekrarladı. Yine Kisra Haciblerini çağırıp azarladı. Bir yıl sonra yine bastonla gelip, "Yâ Kisra, Bastonu kırmadan İslâm'a rağbetin var mı?" deyince, "sakın kırma" dediyse de onu kırdı. Allah'da Kisra'yı orada helak etti.[325] Zührî, Saîd b.Müseyyeb yoluyla Ebû Hureyre(r.a.)'dan Nebi (s.a.v.)in:

"Kisra helak olduğunda artık ondan sonra bir daha Kisra olmayacaktır. Kayser helak olunca da ondan sonra Kayser olmayacaktır. Nefsim elinde olan Zat'a yemin olsun ki, siz Kisra'nın hazinelerini Allah (c.c.) yolunda dağıtacaksınız." buyurduğunu nakleder. Hadis Müslim'dedir.[326]

Yunus b. Bükeyr İbnû Avn yoluyla Umeyr b. İshâk'tan, "Resûlullah (s.a.v.) Kisra ve Kayser'e mektup yolladı. Kayser onu kabul etti. Kisrâ ise onu parçalayıp attı. Onun bu davranışı Efendimize ulaşınca ashabına:

"Şu kisra hanedanlığına gelince, onlar paramparça olacaklar. Beriki Bizanslılara gelince, onların nesli devam edecek" buyurdu. [327]

Er-Rabî, Şafiî'nin: şöyle dediğini anlatır: Biz Kayser'in Nebi (s.a.v.)'in mektubuna keremli davranıp onu deri bir kab içine koyduğunu bunun üzerine Nebi (s.a.v.)'in: "Mülkü bakî kılındı" buyurduğunu -bizden önceki alimlerimizden- bellemiştik.[328]

Şafiî der ki: "Allah (c.c.) Kisrâ'ların Irak ve İran'dan soylarını kesip attı. Kayser ve ondan sonraki kralların hükmünü de Şam diyarından kesip attı. Kisra için Efendimiz; "Onun devleti parçalandı" buyurmuş ve ondan sonra Kisra'ların elinde devlet olmamıştır. Kayser hakkında ise; "Onun Devleti yerinde kaldı" buyurmuş ve Rum diyarında onların devleti bugüne kadar (kendi zamanı) ayakta kalmıştır."[329]

Resûlullah (S.A.V)'In Mukavkısa Mektubu

Yunus b. Bükeyr, İbni İshâk'tan naklediyor: Bana Zûhrî, Abdurrahman b. Abd el-Kârî'den şöyle nakletti: Resûlullah (s.a.v.), Hatıb b. Ebî Belta'yı, İskenderiye (o günkü Mısır) kralı Mukavkıs'a yolladı. O da Resûlullah'(ın mektubunu ona iletti. Mukavkıs mektubu alıp öptü, Hâtıb'a ikramda bulunup onu en güzel şekilde konuk etti. Mukavkıs, Hatıb'la Nebi (s.a.v.)'e bir katır, bir elbise ve iki cariyeyi hediye olarak yolladı. Bunlardan birisi -sonra- İbrahim (a.s.)'m annesi oldu. Diğerini Nebi (s.a.v.), Cehm b. Kuşem el-Abdî'ye hibe etti. Bu kadın sonra Amr b.el-Âs tarafından Mısır umum valiliğine tayin edilen Zekeriyya b. Cehm'in annesi oldu.[330]

Ebû Bişr ed-Dûlâbî, Haris b. Ahmed b. Saîd el-Fihrî -Harun b. Yahya el-Hatıbî- İbrahim b. Abdirrahman- Abdurrahman b. Zeyd b. Eslem-babası Zeyd- Yahya b. Abdirrahman b.Hatıb-Babası- isnadıyla Dedesi atib b. Ebî Belta'dan şöyle dediğini nakleder:

"Nebi (s.a.v.) beni İskenderiye kralı Mukavkısa yolladı. Ben ona Efendimizin mektubunu getirdim. Beni konağına indirdi ve yanında kaldım. Sonra Patriklerini toplayıp beni yanlarına çağırdı ve: "Şimdi sana bir söz konuşacağım, bana bunları anlatmanı istiyorum" dedi. "Ben"de, "evet haydi" dedim. "Bana Efendinden anlat. O bir Peygamber değil mi?" dedi. Ben "Tabi, O Allah'ın (c.c.) Resulüdür" deyince;

"Madem öyledir de kendi kavmi kendisini kendi yurdundan çıkarıyorken neden onlara beddua etmedi" dedi.

Ben de: "Peki sen, İsâ (a.s.)'ın Peygamber olduğuna şehadet etmiyor musun? Peki ona ne oldu da kavmi onu yakalayıp da asmak istediklerinde Allah kendisini tâ dünya semasına kaldırıncaya kader neden onları helak etmesi için beddua etmedi?" dedim. O da, "Sen Hakîm bir zatın katından gelen hakim bir kişisin. Şunlar hediyeleridir. Bunları seninle O'na yolluyorum, (seninle bir de güvenliğini sağlamak için yol güvenlikçisi gönderiyorum)"dedi ve Efendimize üç tane cariye hediye etti. Bunlardan biri İbrahim (a.s.)'ın annesi oldu. Birisini Efendimiz Ebû Cehm b. Huzeyfe el-Abdî'ye, bir diğerini de Hassan b. Sabit'e hediye etti. Onları kendilerinin bir kıtası ile yola çıkardı.[331]

[331] Beyh. Delâil 4/396. Yalnız burada geçen hibe olayı yukarıda ki hadiste Cehm b. Kusem'e verilmiş oluyordu. Burada Ebu Cehm'e diyor. Ama Dr. Tedmurî'ninde belirttiği gibi kaynaklarda bu olay sadece Beyhakî rivayetinde yer alıyor.[331]

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Cantaş Yayınları 4/192-193

[332] Cüzam, küçük bir kabile olup, Yemen taraflarında otururlardı. Mu'cemû Kabâili'l arabda anlatıldığına göre, Hışma dağlarında göçebe idiler. Amr b. el-Âs'ın Mısırı fethinden sonra bir kısmı oraya iskan oldu.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın