๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Tarihül-İslam => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 17 Nisan 2011, 13:59:51



Konu Başlığı: Sekizinci yıldaki bazı olaylar
Gönderen: Sümeyye üzerinde 17 Nisan 2011, 13:59:51
Sekizinci Yıldaki Bazı Olaylar


Bu yıl Nebi (s.a.v.)'m en büyük kızı Zeyneb (r.a.) validemiz vefat etti.[564] Kendisini Ümmü Atıyye (r.a.) yıkamıştı. Peygamberimiz izannı Ümmü Atıyye'ye vermiş ve: Bunu onun cenazesine iç çamaşırı yap" buyurdu.O da onu kefeni ile vücudu arşına koydu.[565]

Zeyneb (r.a.)'nın, Ebû'l-Âs b. Er-Rabî1 b. Abdi Şems (r.a.)'dan kızı Ümame (r.a.)'yı doğurdu. Nebi (s.a.v.)'in namaz kılarken sırtına aldığı işte bu "Ümâme" idi.

Bu yıl, Nebi (s.a.v.)'in üzerinde hutbe okumsı için mescide minber yapıldı. Ona doğru giderken üzerinde hutbe okuduğu eski kütük inlemeye başladı.[566]

Yine bu yıl Peygamberimizin oğlu ibrahim (.a.s.) doğdu.[567]

Bu yıl, yaşlanan Şevde (r.a.), Peygamberle geçireceği gecelerin nö­betini Hz. Âişe (r.a.)'ya devretti.

Yine bu yıl Abdullah b. Muğaffel (r.a.)'m babası Muğaffel b. Nühm b. Âfîf el-Müzenî vefat etti. Kendisi sahabedir.

Arablann kiralı, Haris b. Ebî şemir el-Gassânî kâfir olarak Şam'da öldü. Yerine oğlu Cebele b. Eyhem geçti.

Ahmet b. Muhammed b. Yahya b. Hamza, İbnü Âiz-Vakîdi-Amr b. Osman el-Cumehî aracılığıyla Osman el-Cumehî'nin şöyle dediğini ri­vayet eder:

-Resûluliah (s.a.v.) Şucâ b. Vehb. (r.a.)'ı, (o zamanlarda sulaklığın­dan dolayı) Ğûta denen (şam tarafı) yerde bulunan Kıral El-Hâris b. Ebî Şemir'e yolladı.

Şucâa Medine'den hareket ettiğinde hicretin altıncı yılı Zilhicce ayı idi. Şucâ'a derki:

-Ben ona vardığımda onu Bizans İmparatorunun geliş hazırlığını yaparken buldum. Kayser, Hımış şehrinden İliya'ya (Kudüs'e) ziyarete geliyordu. Çünkü Allah(cc), önce galib olan İran ordusunu yenilerek geri kaçırmış, o da bunun için Allah'a şükretmek istiyordu. El-Hâris, Peygamber'in mektubunu okuyunca onu yere attı ve "Benim mülkümü beni devirerek kim elimden alabilir? İşte ben insanlarla ona doğru gi­deceğim" diye tehditte bulundu.

Sonra geceleyin yanıma geldi. Bir at hazırlanması emretti ve bana da: "Sen Peygamberine bu gördüklerini haber ver!" dedi. Kayser, Haris'e İliya'da rastladığında beraberinde Dıhyetü'I-Kelbî (r.a.) vardı. Yanında Peygamber (s.a.v.)'in mektubu vardı. Kayser, el-Haris'e "Sa­kın Peygamberin üzerine saldırmaya gitme, onu kendi haline bırak ve sen İliya ile ilgilen diye yazdı."

Şucâa der ki: Medine'ye gelip Peygamber (s.a.v.)'e bunu haber ver­dim. Efendimiz'de: Mülkü yok oldu" buyurdu.[568]

Bu yıl söylendiğine göre Mekke Emîri Attab (r.a.) insanlara hac emiri olarak hac etmelerini sağlamıştır.[569]

Bir başka rivayette ise insanların kendi başına dağınık olarak hac ettiği söylenir. Bu iki rivayeti de Vakîdî, Meğazîsinde nakleder. Doğ­rusunu Allah bilir.[570]

 

Dokuzuncu Hicri Yıl Olayları Ed-Dahhak Bin Süfyân El-Kilâbî'nin Kuratâ' Serîyyesî
 

Rivayete göre bu yılın Rabî'ül evvel ayında, Resulü Ekrem (s.a.v.) El-Kuratâ denen (Benî Bekr) kabilesinden bir oymağa asker yollayıp başına da Ed-Dahhâk b. Sûfyân el-Kilâbî'yi emir tayin etti.

Beraberinde o kabileden olan El-Asyad b. Seleme b. Kurt vardı. (Müslümanlar) onlara (Necd tarafındaki) Züccü Lâve denen yerde rast­ladılar. Kuratâ'hlan İslâm'a davet ettiler. Onlarda reddettiler. Müslü­manlarla savaştılar ve yenildiler.

El-Asyad babası Seleme b. Kurt'a Zücc suyunun başında yetişti ve babasına can güvenliği garantisi verip onu İslâm'a davet etti. Babası da kızıp oğluna ve oğlunun dinine söğdü. El-Asyad'da babasının atının inciklerini kılıçla kesiverdi. At kıç üstü çökünce Seleme suya düşüp, mızrağını suyun dibine dikerek su üstünde durmaya çalıştı. Müslümanlardan biri gelip onu öldürdü. Onu öldüren oğlu değildi.[571]

 

Alkame Bin Mücezzîz El-Müdlicî'nin Seriyyesî
 

Bu seriyye, bu yılın Rabîü'l Âhir ayında olmuştur. Denildiğine göre Habeşistan'dan birtakım adamlar, gemilere binip Eş-Şuaybe'ye gelmisler. Cidde (Şuaybe) halkı da onları görmüş. Durum Peygamber'e ulaşınca derhal oraya üçyüz kişilik bir müfreze yollayıp başlarına da Alkame b. Mücezziz el-Müdlicî"yi komutan yapmıştı.

Bunlar gidip denizdeki bir adaya kadar ulaştılar ve onlara saldırmak için hazırlandilardı ki, Habeşliler kaçtılar.

Sonra (Müslümanlar) geri döndüler. Yolda askerin bir kısmı izin a-hp arkadan gelmek istedi. O da onlara izin verip başlarına Abdullah b. Huzâfe (r.a.)'ı tayin etti.

Abdullah (r.a.) şakacı idi. Yolun bir kısmı gidilince ateş yakıp ve yemek yapıp ısınıyorlardı. Abdullah: "Ben sizin şu ateşe kendinizi at­manıza karar verdim." deyince bir kısmı kalkıp atlamaya hazırlandı. O da: "Oturun yerinize, ben sizinle şakalaşıp gülmek istedim" dedi. Ha­dise Nebi (s.a.v.)'e anlatılınca Efendimiz: (s.a.v.) şöyle buyurdu:

"Size günah işlemeyi emreden kimselere itaat etmeyin." [572]



[564] Taberî Tarih 3/27; Tarih-i Halife b. Hayyat s. 92; İbni Sa'd 8/34.

[565] Buhârî Cenaiz Cilt 2/s. 73, 74; Müslim Cenaiz h. no: 939/36; Ebû Dâvûd 3142; Nesaî 4/22, 29, 31, 32, 33, 34, 35; İbni Mâce 1458; Muvatta 222; Bey. S. KÜb. 3/389, 4/6; Müsned 6/407, 408, 5/84, 85, İbni Ebî Şeybe 3/242; Tirmizî 990; İbni Sa'd 8/34.

[566] Bu siyer bölümünde geniş olarak geçti.   .

[567] Taberî 3/95; Halife b. Hayyat Tarih 92

[568] Taberi Tarih 2/652. Bu konu daha önce geçmiş hicri altıncı yıla ait bir hadise iken Zehebî sadece Haris'in ölümü sebebiyle bu bağı kurmuş.

[569] Bu da bir rivayet ki, Attab (r.a)'m hac ettiği kesin. Ama ekseri rivayetler, Müşrik arablarında son kere Cahiliye adetine göre yapıldığında ittifak halindedir.

[570] İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 4/328-330

[571]Vâkidî Meğazî 3/982, İbni Sa'd Tabakat 2/162; Muntazam 3/359.

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 4/331

[572] Vâkidî 3/183; İbni Sa'd 2/163; İ. Cevzî Muntazam 3/360. Ne bu kaynaklar ne de Zehebi isnadı vermiyor. Ancak İ. E. Şeybe 12/543 ve 14/341; İbni Mâce 2863 no ile; İbni Hiban sahihinde 7/44/4540 bunu Yezîd b. Harun, Muhammed b. Amr, Ömer b. El-Hakem b. Sevbân aracalığıyla Ebû Saîd el-Hudrî (r.a)'tan bu hadiseyi Habeş'lileri anmadan nakleder. Vakidi haberi Musa b. Muhammed babası, bir de İsmail b. İbrahim babası yolu ile verir ki, bu isnad kopuktur. Buhârî Meğazîde 64/59, bu seriyyeye "Ensar Seriyyesi" denildiğini ve Efendimi­zin iki kişiyi birden, Abdullah b. Huzafe ile Alkame'yi emir yaptığını Hz. Ali'den şöyle rivayet eder:

- "Abdullah onlara, itaat konusunda kızıp bana itaatinizi Peygamber emretmedi mi? deyince "evet" dediler. "Öyleyse odun toplayıp yakın" dedi. Onlarda öyle yaptılar. Abdullah, "haydi kendinizi içine atın" dedi. Atmak için kalktıklarında, bir kısmı onlara mani olmak için tuttular ve "Yahu biz zaten Peygamber'e ateşten (cehen­nemden) kaçmak için geldik" dediler. Öyle uğraşırlarken ateş söndü. Emirinde Öf­kesi geçti. Nebî (s.a.v) duyunca:

Eğer ateşe girselerdi, kıyamete kadar ondan çıkamayacaklardı. İtaat ma'rufta'dır" buyurdu.

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 4/331-332


Konu Başlığı: Ynt: Sekizinci yıldaki bazı olaylar
Gönderen: Mehmed. üzerinde 04 Eylül 2021, 13:54:26
Esselamü aleyküm Rabbim paylaşım için razı olsun


Konu Başlığı: Ynt: Sekizinci yıldaki bazı olaylar
Gönderen: Sevgi. üzerinde 08 Eylül 2021, 01:23:14
Aleyküm Selâm. Bilgiler için Allah sizlerden razı olsun kardeşim