Rasulüllah ın Şemail ve efalinden bir kısmı

Rasulüllah'ın Şemail Ve Efalinden Bir Kısmı

Kendisinden sabit olduğuna göre Nebî (s.a.v) şöyle buyurur:

«Allah'ım ben açlıktan sana sığınırım. Zira o ne kötü bir yatak arkadaşıdır.» (Veya fakirliğin en kötüsüdür.)[379]

Rasûlüllah (s.a.v) tatlıyı, balı ve eti bilhassa Ön butu çok severdi. Hanımlarla cima' eder, et yer, bazen oruç tutar bazen iftarlı olur, uyur, İhrama girerken de ihramdan çıkarken de güzel koku sürer, cumaya gelirken de başka zamanlarda da kokulanırdi. Hediye kabul eder ve bunu devamlı yaparak hediyeleşmeyi de emrederdi. Kendini da'vet edenlerin da'vetine katılırdı. Yemekte ne bulursa onu yer, şunu bunu aramadan, hiç bir külfete girmeden ne bulursa onu giyerdi. Hıyarı (acuru da olur) taze hurmayla yediği gibi karpuzu da taze hurma ile yerdi. Hayvana bindiğinde küçük çocukları Önüne bindirir, kölesi veya yol arkadaşı gibi büyükleri arkaya (sağrıya) bindirirdi. Efendimiz yünlü giydiği gibi Yemen'in pamuklu abasını da giyerdi. En sevdiği elbise de bu idi. Bu Yemen'de dokunulan kırmızılı beyazlı (alacalı) bir kumaştan mamul idi. Mühür vurduğu zaman mührün kaşında "Muhammedün Rasûlüllah" yazılı olan yüzüğünü sağ eliyle mühür olarak damgalardı. Bazen sol eliyle de mühür basardı.

Oruç tuttuğu zaman visal orucu yaparak günlerce iftar ve sahurda yemeden öyle kalır ama ümmetini visal (iftarsız) orucu tutmaktan men ederdi. Bu konuda:

«Ben sizin gibi değilim ki. Ben Rabb'imin katında gecelerim de, beni o yedirip içirir.» buyuruyor.[380]

Açlığın şiddetinden bazen karnına taş sarardı. Halbuki kendisine yer yüzü hazinelerinin tüm anahtarları verilmişti. Buna rağmen onu kabul etmedi; O, dünyaya karşı Ahiret'i seçti. Çok tebessüm eder. güzel kokuları severdi. Ahlakı Kurban' dan ibaret idi. Onun razı olduğu şeye razı olur, kızdığına kızardı.

Okuma ve yazma öğrenmemiş idi. İnsanlardan ona bir şey öğreten bir muallimi de olmamıştır. O Cahiliye döneminde putlara tapıldığı bir dönemde büyümüştü. Onlar da ilim ve kitap bilen kimse değillerdi.

Allah ona alemlerde vermediği ilmi bağışlamıştı.

Allah (c.c.) onun hakkında:

«O hevâdan konuşmaz, onun konuştuğu ancak kendine vahiyden ibarettir.» (Necm suresi ayet 3) buyurdu.

Şu kısa kısa söylenen şeylerin hepsi de sahih hadislerde geçen meşhur şeylerden ibarettir.

Nebi (s.a.v) şöyle buyuruyor:

Bana kadın ve güzel koku sevdirildi. Gözümün aydınlığı ise namazda yapıldı.»[381]

Enes der ki: Peygamber (s.a.v) bir kuşluk vakti bir gusül ile bütün hanımlarını dolaşmıştı, (çımayı kasden)[382]

Hanımlarından en sevdiği Aişe (r.a.) idi. Erkeklerden de Hz. Aişe'nin babası Ebû Bekir'i, Zeyd b. Harise'yi bunun oğlu Üsame'yi severdi. Bir keresinde:

"İmanın delili Ensar'ı sevmektir. Münafıklığın delili de Ensar'a buğuz etmektir." buyurdu.[383]

iki torunu Hasan ve Hüseyin (r.a.)ları çok sever ve:

"Bu ikisi benim dünya reyhanlarımdır." buyururdu.[384]

Kendisinden bir şeyler alabilmeleri için Muhacir ve Ensar'in daima kendisini takib etmelerini isterdi.[385] Giyiminde kuşamında (taranmasında) ve ayakkabısını giyerken ve her durumunda sağdan başlamayı severdi.[386] Yine şöyle buyururdu:

"Allah'tan en çok korkanınız ve sakındığım şeyleri en iyi bileniniz benim.[387] Yine:

"Benim bildiklerimi bilseniz elbette çok ağlar ve pek az gülerdiniz." buyurdu.[388]

"Beni Hud süresiyle kardeşleri kocattı." buyurdu.[389] Bunların hepsi sahih hadislerde vardır.[390]

[379] Ebû Yala Müsned 11/6412; Abdürrezzak Musannef 19636; İbni Hibban 2/183; Beğavî Sünne 5/170; Temhid 6/66; İbni Mace Et'ıme 354; Ebû Dâvûd Salat 1547; Nesâî İstiaze 8/263; İbni Sa'd 1/409; hadiste

Ve hıyanetten sana sığınırım. Zira o ne kötü bir sırdaştır, ilavesi vardır. İbni Mâce rivayetindeki ravî Leys b. Süleym zayıf biri ise de diğer rivayetler Ebû Hüreyre'ye kadar ayn bir isnadla geliyor.

[380] Buharı Temennî 94/9; Siyam 30/48, 20; Müslim Savm 1103; Müsned 3/8, 6/126, 2/281, 3/200, 5/413; İbni Ebî Şeybe 3/83; Beyhakî Süneni Kübra 4/282.

[381] Nesâî İşretün Nisa 1/2; Müctebâ 7/61; Müsned 3/128, 199, 285; İbni Sa'd Tabakat 1/398; Ebû Ya'la Müsned h.no.3482, 3530; Ahlakun Nebiyyi s.103, 247, 248; Beyhakî Süneni Kübra 7/78; Hakim 2/160.

[382] Buharı Nikah 67/102; Nesâî Gusül 1/143, 209; îbni Mâce 588; Müsned 6/8, 9, 331; Ebû Dâvûd 218; Temhîd 2/256.

[383] Buharî îman 2/10; Menakibül Ensar 63/4; Müslim îman 128; Nesâî îman 8/116; Müsned 3/70, 130, 133, 249, 5285, 6/7; Tirmizî 2632.

[384] Buharî Fazailü Eshabın Nebiy 62/22; Edeb 78/18; Tirmizî Menâkib 3859; îbni Ebî Şeybe 12/100; Buharî Edebül Müfred h.na85; Müsned 2/85, 93; Ta-beranî Kebîr 3/137; Ebû Nüaym Hılye 5/71, 7/365.

[385] Tirmizî Mevakîtüs Salat 228; İbni Mâce 977; Müsned-i İmam Ahmed 3/100, 199, 205, 263; Ebû Dâvûd Salat bab 96; Nesâî İmame bab 23, 26; Daramı 1/290; Abdürrezzak 2456; Hakim 2/8; Beyhakî Süneni Kübra 3/97; Darakutnî 1/280; Temhîd 1/316.

[386] Buharî Vudû 4/31; Salat 8/47; Et'ıme 70/5; Libas 77/77; Müslim 268; Ebû Dâvûd 4139; Nesâî 1/78, 205; İbni Mâce 401; Müsned 6/94, 130, 147, 188, 202, 210; Tayalisî 1410.

[387] Buharî Nikah 67/1; Müslim 1108, 1109; Ebû Dâvûd 2382; Muvatta 642; Müsned 6/67, 122, 156, 226, 245.

[388] Buharî 16/2, 65/5, 67/107, 81/27, 83/3; Müslim 426, 901, 2359; Nesâî 3/83, 133, 152; İbni Mâce 4191; Daramî bab 26; Muvatta 444; Müsned 2/257, 313, 418, 432, 453, 467, 477, 2/50, 3/102, 126f 154, 180, 193, 210, 217, 240 245, 251, 267, 290, 5/183, 6/81, 164.

[389] Tirmizî 3351; İbni Savd 1/4352; Tirmizî Şemail 40.

[390] İmam Zehebi, Tarihü’l-İslam, Cantaş Yayınları: 2/216-219
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın