๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Zadul Mead => Konuyu başlatan: Safiye Gül üzerinde 06 Temmuz 2011, 17:11:59



Konu Başlığı: Necid seriyyesi
Gönderen: Safiye Gül üzerinde 06 Temmuz 2011, 17:11:59
2— Necid Seriyyesi:

 

Lihyanoğulları seferinden sonra Allah Rasûlü (s.a.), Necid taraflarına süvari birliği gönderdi. Bunlar, Hanîfeoğullannın reisi Sümâme b. Üsâl el-Hanefî'yi yakalayarak Peygamberimiz'e (s.a.) getirdiler. Allah Rasûlü (s.a.) Sümâme b. Üsâl'i mescidin direklerinden birine bağladı. Yanma gelerek "Ey Sümâme! Gönlünden ne geçiriyorsun?" dedi. O da: "Ey Muhammedi Şayet beni öldürecek olursan kanlı bir katili öldürmüş olursun. Yok eğer bana iyi­lik eder, beni bağışlarsan, iyiliğin kadrini bilen bir kimseye iyilik etmiş olur­sun. Eğer kurtulmam için mal istersen, dilediğin kadar iste, al." dedi. Peygamberimiz (s.a.) de onu kendi haline bıraktı. Sonra bir defa daha yanı­na gelerek aynı şeyi yine söyledi. O da, önceki söylediği şekilde cevap verdi. Sonra Peygamberimiz (s.a.) üçüncü bir sefer daha Sümâme'nin yanına gele­rek "Sümame'yi serbest bırakınız." dedi. Ashab da onu salıverdiler.

Sümâme, Mescidin yakınındaki bir hurmalığa giderek gusletti. Sonra da Peygamberimize (s.a.) gelerek müslüman oldu ve Peygamberimiz'e (s.a.) şöyle dedi: "Vallahi, (akşamleyin) yeryüzünde bana, senin yüzünden daha sevim­siz bir yüz yoktu. Fakat sabaha çıkınca senin yüzün bana yüzlerin en sevimli­si oldu. Vallahi, akşamleyin yeryüzünde bana senin dininden daha sevimsiz bir din yoktu. Fakat sabaha çıkınca senin dinin bana dinlerin en sevimlisi ol­du. Senin süvarilerin beni yakaladıklarında, ben umre yapmak istiyordum." dedi. Allah Rasulü (s.a.) Sümame'yi müjdeleyerek (niyetlenmiş olduğu) um­reyi yapmasını emretti.

Sümâme, Mekke'ye Kureyşlilerin yanına gelince: "Demek dinden çıktın ey Sümâme?" dediler. Sümâme de: "Hayır. Allah'a yemin olsun ki, dinden çıkmadım. Ancak Muhammed'le (s.a.) birlikte müslüman oldum. Allah'a ye­min ederim ki, Allah'ın Rasûlü (s.a.) izin vermedikçe, size Yemame'den bir buğday tanesi bile gelmeyecek," dedi. [655]Yemame, Mekke'nin gıda ambarı idi. Böylece yanlarından ayrılarak memleketine gitti ve Mekke'ye herhangi bir şey gönderilmesini yasakladı. Bu Kureyşlilerin yaşayışını iyice zorlaştırdı. Bunun üzerine Kureyşliler Allah Rasûlü'ne (s.a.) mektup yazdılar; akrabalıkları hür­metine, Sümâme'ye mektup yazmasını rica ederek kendilerine yiyecek gön­derilmesine izin vermesini istediler. Allah Rasûlü (s.a,) de isteklerini kabul ederek Sümâme'ye mektup yazıp Mekke'ye erzak gönderme yasağını kaidırttı. [656]


[655] Buharı, 64/70.

[656] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/317-318.