Malik B. Nüveyre nin öldürülüşü

Malik B. Nüveyre'nin Öldürülüşü

îbn-i İshak anlatıyor: Halid b. Velid (r.a.)'m yanma, Malik b. Nüveyra kendi kavmi olan Hanzala oğullarından bir grup adamla beraber getirildi. Hz.. Halid de boyunlarını vurdurdu. Sonra Halid (r.a.), Temim kabilesi topraklarında ilerlerken Temimli'lerden bir topluluğun etrafını sarıp silahlarım aldılar. Onlar: "Bizler Müslümanız." deyince onlara: Öyleyse silahlarınızı bırakın!" denildi. Onlar da silahlarını bıraktı. Sonra İslâm ordusu namaza durunca onlar da birlikte namaz kıldılar.[50]

Abdulah b. Ömer (r.a.)'dan oğlu Salim şöle dediğini anlatır:

-Ebu Katade el-Ensari (r.a.), Ebu Bekr (r.a.)'ın yanma geldi ve ona Malik b. Nüveyra ile arkadaşlarının Halid tarafından katledildiğini anlattı. Ebu Bekr (r.a.) buna çok öfkelendi. Sonra da Malik'in varislerine kan diyeti ödeyip alınan esirlerle mallan iade etti.[51]

Anlatıldığına bakılırsa, bu Malik b. Nüveyra çok yiğit bir süvari olup kavmi arasında sözü dinlenen ve kendisinde kibir vardı. Ona zekat develerini ürküttüğü için, Cefûl-ürküten lakabı takılmıştı. Bu zat

Peygamberimizin yanma gelip müslüman oldu. Efendimiz (a.s.) da onu zekat develerinin işine tayin etti. Sonra bu adam da dinden döndü. Bu harpte Halid'le karşı karşıya gelince Halid'e: "Ben namazı kılarım ama zekatı vermem." dedi. Hz.. Halid ona: "Sen namazın zekatla beraber olduğunu bilmiyor musun? Bunlardan biri olmadan diğeri kabul edilmez." deyince: "Evet senin Peygamberin de böyle söylerdi." dedi. Halid (r.a.) da ona: "Sen onu kendi Peygamberin olarak kabul etmiyor musun? Vallahi öyle istiyorum ki, senin boynunu vurayım." dedi. Sonra uzun süre münakaşa ettiler. Artık Halid onu öldürmeye karar verdi, Ebu Katade el-Ensari ile Abdullah b. Ömer (r.a.), Halid b. Velid'le öldürme konusunda konuşmak istediler ise de, onların sözleri pek hoşuna gitmedi ve Dırâr b. El-Ezver'e: "Şu adamın boynunu vjur!" dedi. O esnada Malik orada bulunan hanımına doğru döndü ve: "İşte beni öldüren bu kadındır." dedi. O son derece güzeldi. Halid de: "Aksine o değil, seni Allah öldürdü, zira İslâmdan döndün" deyince, O: "Ben hâla Müslümanım!" dedi. Halid yine Dırar'a: "Vur şunun boynunu!" emirini verdi. O da boynuna kılıçla vurunca Malik'in başı kopup orada içinde yemek pişmekte olan bir tencerenin sacayağından birine kadar yuvarlandı. Sonra Halid b. Velid bu kadınla evlendi. Bu konuda Ebu Züheyr es-Sa'dî'nin söylediği beyitlerden biri de şudur:

-Halid, onu hanımı için zulmen öldürdü. -Zira daha önceden kadına aşıktı.[52]

Merhum Üstad Muhammed Zahid Kevseri Makalat'ında (s 312), bu meseleye çok ciddi bir şekilde yaklaşıp, İslamı yıpratmak istyenlerin kaynakları nasıl bulandırdıklarını böylece yalan rivayetleri aralara sokarak Hz Halid ve onun gibi nicelerine, nasıl çamur atılarak, İslamdan öc almaya çalışıldığını çok etraflıca delilendirir.

İbııu'l Esir, El-Kamil adlı tarihi ile Üsdü'l Gâbe fî ma'rifetiVSa-habe adlı eserinde bu mevzuda der ki: Nebi (s.a.v.) vefat edince arapların bir kısmı dinden dönmüştü. Secah adlı bir kadın da ortaya çıkıp Peygamberlik iddia etmişti. İşte yukarıda adı geçen Malik b. Nüveyra bu kadınla anlaşma yaptı. Artık ondan dinden dönme gibi bir şey zuhur etmedi ve El-Bitah denen yerde ikamet etti. Halid b. Velid Esed ve Gâtafan kabilelerimle mücadelesini tamamlayınca, Malik b. Nüveyra'nm üzerine yürüyüp yakalamaları için ordusunu ufak müfrezeler halinde çevreye dağıttı. Onlar da Malik'i yakalayıp getirdiler... İbnu'l Esir hadiseyi uzunca anlatır. İşte bu asarın sonunda şu ilaveler de vardır;

-Halid b. Velid (r.a.) seferi tamamlayıp Medine'ye geldiğinde Hz. Ömer ona: Bire Allah düşmanı! Sen Müslüman bir adamı öldürüp sonra da onun hanımına sahip oldun öyle mi.! Seni mutlaka recmetmeliyim, dedi.

Yine İbnu'l Esir, Ebıı Katade (r.a.)'ın onların ezan okuyup namaz kıldıklarına şahadet etmişti, dediğini ilave eder.[53]

El- Muvakkıri, Zühri'den naklediyor: Halid b. Velid, içlerinde Ebu Katade'nin de bulunuğu bir bölüğü Malik b. Nüveyra'yı yakalamağa gönderdi. O gün, bu bölük çok hızla ilerleyip kabilenin bulunduğu yere ulaştı. Malik kendi grubu ile onlara karşı gelerek: "Siz kimsiniz?" diye sordu. Onlar da: "Biz Müsl umanlarız!" dediler. Ebu Katade (r.a.)'m iddiasına göre Malik de: "Ben de Allah kulu bir Müslümamm!" diye cevap verdi. Seriyye komutanı ona: "Silah bırak!" emrini verince o da beraberindeki on iki kişiyle silahlarını bıraktı. İşte onlar silahlarım bırakır bırakmaz bu seriyye komutanı onları bağlayıp esir alarak yola koyuldu. Onlarla birlikte hanımları da esir edilerek Halid b. Velid'e getirildiler. Ebu Katade (r.a.): "Bunların esir olamayıp eman verilmesi gerektiğine, zira kendilerinin müslüman olduğunu iddia ettiklerini, ileri sürerek münakaşa etti. Lakin seriyyede bulunan diğerleri Ebu Katade'ye itiraz edip Halid'e, bunların emanlan olmadığım, zira onları savaşarak zorla esir alabildiklerini söylediler. Halid (r.a.) da emir verdi ve erkekler öldürülüp kadınları esir edildi. Buna kızan Ebu Katade (r.a.) da, atına binip Hz. Ebu Bekr'e doğru yola çıktı. Ebu Bekr'in yanına varınca: "Sen de biliyorsun ki, Malik b. Nüveyra'nın İslama girdiğine dair bir ahitnamesi vardır. Ben Halid'i ikaz etmeme rağmen benim nasihatimi bırakıp sırf harp ganimeti peşinde olan bedevilerin dediklerine katıldı."...diyerek olayı anlattı. Ömer bunu duyunca yerinden fırlayıp Ebu Bekr (r.a.): "Ya Ebu Bekr! Kesinlikle şu Halid'in kılıcında zulüm vardır. Şu yaptığı da kesinlikle doğru değildir. Senin onu yakalayıp zincire vurman gerekiyor!" dedi. Ebu Bekr (r.a.) bir şey söylemedi.[54]

Halid b. Velid (r.a.), oradan yalancı Peygamber Müseyleme'yi ele geçirmek için Yememe'ye doğru hareket etti. Bir müddet sonra Ma-lik'in kardeşi Mütemmem b. Nüveyra, Medine'ye gelip kardeşi için inşad ettiği ağıtını Hz.. Ebu Bekr'e okudu ve "Allah aşkına kardeşimin kanına kısas ve esir alman hanımları vermenizi istiyorum." dedi. Ebu Bekr getirilen kadınları geri verdi ve hâla Halid'in kısas edilmesi hususunda direnen Ömer (r.a.)'a da: "Halid senin dediğin gibi katil mevkiinde değildir. Kabul et ki, Malik'i kafir sayıp da bu kanaatinde yanılmıştır." dedi. [55]

Mütemmem'in ağıtından bir iki beyit şu idi:

1- Biz bir zamanlar Cezime denen kişinin nedimleri gibi hep beraberdik. Öyle ki "bu ikisi artık hiç ayrılamazlar" deniliyordu.

2- Lakin bir dağılınca bu kadar uzun süre beraber olmamıza rağmen sanki Malik'le ben hiç bir gece beraber olmamışız gibi oldu.[56]

[50] Taberi, Tarih 2/272, 273; Halife b. Hayyat, Tarih s. 165; Ebull Ferec el-İsfehani, El-Eğani 15/303

[51] Tarih-i Halife s. 105; El-Kamil fı't Tarih 2/359; El-Eğani 14/64; Taberi 2/273

[52] İbni Sa'd, Tabakat'ın yeni bulunan kısmı, dördüncü Tabaka 2/533 no 235. Bu mevzu asırlardan beri tartışılan bir mevzu olmuş, kimi Halid'i savunmuş kimi onu aşırı bulmuştur.

[53] İbni. Şa'd, Tabakat. dördüncü Tabaka 2/236 h. No 236. İbnu'l Esir el-Kamil fî't-Ta-rih 2/358, Osdul Ğabe fî Ma'rifeti's Sahabe 4/148

[54] Tarih-i Halife 104; Taberi 2/270

[55] Üst Kaynak.

[56] Tarih-i Halife 105, 166; İsfehani , El-Eğani 15/308; El-Kamil Fi't Tarih 2/366; Eş-Şi'r ve'ş Şu'arâ 255; Mliberred, El Kamil 3/242; İbni Sa'd, Tabakat, dördüncü tabaka 2/539; îkdu'l Ferid 3/193

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam, Cantaş Yayınları 5/48-52
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın