Efendimizin rengi

Efendimizin Rengi

Hâlid b. Abdillah, Humeyd aracılığıyla Enes (r.a.) tan şöyle nakleder:

Nebî (s.a.v) efendimiz esmer renkli idi.[202]

Sabit ise Enes (r.a.)tan: "Nebi (s.a.v) açık renkli idi."dediğini nakleder.[203]

Ali b. Asım, Humeyd'den şöyle nakleder; "Enes (r.a.): -Rasûlüllah (s.a.v) beyazdı. Beyazlığı hafif esmere kaçardı, derken işittim.[204]

Saîd el Cürayrî anlatıyor: Ben ve Ebut Tufeyl Ka'be'y* tavaf ediyorduk. Ebut Tufeyl bana, "Benden başka Rasûlüllah (s.a.v)i gören kimse kalmadı." dedi. Ben de; "öyleyse bana onun tarifini bir yapıver." deyince şöyle dedi:

«Rasûlüllah (s.a.v) çok münasip endamlı, tatlı bir beyazlığı vardı.»

Hadisi Müslim de rivayet etmiş ve "beyaz tatlı yüzlü idi" ifadesini kullanmıştır.[205]

İsmail aracılığıyla İbni Füdayl, Ebû Cühayfe'nin şöyle dediğini anlatır; "Nebi'yi (s.a.v) ak benizli biri olarak gördüm. O zaman ihtiyarlamış ti. Ali'nin oğlu Hasan ona benziyordu."

Bu hadis ittifakla rivayet edilmiştir.[206]

Abdullah b. Muhammed b. Ukayl, Muhammed b. Hane-feyye aracılığıyla babasının şöyle dediğini nakleder: "Nebi (s.a.v) parlak renkliydi."

Bu haberi Abdullah b. Muhammed'den, Hammad b. Seleme nakleder.[207]

Mes'ûdî de, Osman b. Abdillah b. Hürmüz, Naff b. Cübe-yr aracılığıyla Hz. Ali (r.a.) dan; "Yüzü hafif pembeye çalardı." şeklinde nakleder. Bu haberin aynısı Şerik de Abdülmelik b. Umeyr aracılığıyla Nâfi'den naklediyor.[208]

Abdullah b. İdris ve diğerleri İbni İshak. Zührî, Abdür-rahman b. Malik b. Cuışuin, babası aracılığıyla Süraka b. Cu'ş umun şöyle dediğini anlatır: "Peygamber (s.a.v) e gelmiştim. Devesi üzerinde kendine yaklaştığımda baldırına baktım, sanki hurma özü gibi (bembeyaz) idi.[209]

İbni Uyeyne anlatıyor:

-Bize İsmail b. Ümeyye, Müzahim b. Ebî Müzahim, Ab-dü'l Aziz b. Abdillah b. Halid, Üseyd isnadıyla Muharriş el Ka'bî'den[210] (r.a.) şöyle dediğini anlattı: "Rasûlüllah (s.a.v) geceleyin Cıvrâne'den Ömre'ye girdi. O zaman sırtına baktım, sanki eritilip dökülen gümüş gibi (bembeyaz) idi.[211] Ya'kûb el Fesevî der ki:

-Bize İshak b. İbrahim b. el Avlâ, Amr b. el Haris, Abdullah b. Salim, Zübeydi, Muhammed b. Müslim aracılığıyla Said b. Müseyyeb'in Peyğamber'i(s.a.v) anlatan Ebû Hüreyre'den (r.a.) şöyle duyduğunu haber verdi: "Nebi (s.a.v) bembeyaz idi.[212]

Rüşdîn b. Sa'd, Amr b. el Haris, Ebû Hüreyre'nin azatlısı Ebû Yûnus isnadıyla Ebû Hüreyre'nin (r.a.) şöyle dediğini anlatır: «Nebi (s.a.v) den daha güzel olan hiç bir şey görmüş değilim. Sanki Güneş onun yüzünde dolaşıyordu. Yine yürüyü şünde ondan daha seri birini görmedim. Sanki yer dürülerek ayağının altına gelirdi. Bizim takatimiz kesilirdi, o ise hiç yorulmamış olurdu.»[213]

Aynı haberi İbni Lehfa da Ebû Yûnustan nakleder.[214]

Efendimiz'in Yüz Şekli

Şu'be de Simâk aracılığıyla Câbir b. Semüra'nm (r.a.):

-Nebî (s.a.v) irice ağızlı, badem (gibi kapakları uzunca) gözlü ve kibar topukluydu, dediğini anlatır.

Bunu Müslim naklediyor.[215]

Bu haberi Ebû Dâvûd da Şu'be aracılığıyla «Şehla gözlü, (siyahı kırmızıya çalan elâ gözlü) ufakça topuklu idi.» şeklinde verir.[216]

Ebû Ubeydeder ki:

«Buradaki "Eş-Şekletü" kelimesi "el Humraü" kelimesinde ifade edilen "kırmızılık" olup gözün beyazında olur. "Eş Şehl,etü (Şehla)" ise gözün siyahlığında bulunan kırmızılıktır. (Ravi der ki) Ben, "Ya «Menhûsül Kavb» ne manaya geliyor? dedim de, Ebû Ubeyd; "Ökçenin etinin az olmasıdır" dedi.[217] Nitekim Simâk da bu kelimeyi bu anlamda izah etmiştir.[218]

[202] Müslim Fazail h.no99; Beyhakî Delâil 1/203; Fesevî el Ma rife vet Tarih 3/342.

[203] Beyhakî Delâü 1/203; İbni Sa d Tabakat 1/413.

[204] Beyhakî Delâil 1/204; İbni Savd Tabakat 1/414.

[205] Müslim 2340; Ebû Dâvûd 4864; Taberî 3/180; İbni Sa'd Tabakat 1/417; Bey-' hakî Delâil 1/204, 6/501; Müsned 5/454; Tirmizî Şemail 14.

[206] Buharı 61/23; Müslim 2347; Tirmizî 3779; Müsned 4/307; Beyhakî Delâil 1/205.

[207] Beyhakî Delâil 1/206; İbni Sa'd Tabakat 12/411.

[208] Beyhakî Delâil 1/206; İbni Asakir Tarihi Dımışk.

[209] Beyhakî Delâil 1/207.

[210] Muharriş b. Abdillah el-Ka'bî (r.a.) ashabın pek tanınmayanlarından dır. Tek bilinen rivayeti bu hadistir. Bak Zehebî Tecrîd-i Esmais Sahabe 2/53 no. Mim. 588.

[211] Fesevî Tarih 3/342; Beyhakî Delâü 1/208.

[212] Fesevî Tarih 3/342; Beyhakî Delâü 1/208.

[213] İbni Savd l/415te bunu Abdullah b. Mübarek, Amr el Haris, Ebû Yunus isna-dıyia verir. Aynısını Beyhakî de Delaü'inde l/209da nakleder ancak İbni Mübarek ile Amr arasında Rüşdîn b. SaM ismini ilave eder. Müsned 2/280; İbni Hibbân Tertib 6276.

[214] Müsned 2/350; Tirmizî 3728.

İmam Zehebi, Tarihü’l-İslam, Cantaş Yayınları: 2/134-136

[215] Müslim 2339; Tirmizî 3726; Fesevî. Tarih 3/344, 945; Beyhakî Delâü 1/210, 245; Müsned 5/103; Tirmizî Şemail 11; İbni Sa'd Tabakat 1/416.

[216] Bu hadis Ebû Dâvûd’un Sünen’inde değilse de Beyhakî Ebû Dâvûd’dan nakleder. İbni Sa’d 1/416; Beyhakî Delâil 1/211; Müsned 5/88. ancak Hakim 2/602; Müsned 5/86; Taberânî 2/243 ve Paki. Kanip 5 ve Kinlisî 364 de Eşhel yerine Eşkel lafzıyla verirler.

[217] Ebû Ubeyd Garîbül Hadis 3/28.

[218] Müslim 2339; Tirmizî 3726; Burada Şu'be, Simak'a "eşkelü'l ayneyn" nedir? deyince, farsça olarak "Badem Çeşm" diyor. Tabi bu "Badem gözlü" demektir.

İmam Zehebi, Tarihü’l-İslam, Cantaş Yayınları: 2/136-137
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın