Efendimiz in yaşı kaç idi

Efendimiz’in Yaşı Kaç İdi

Rabîa (b. Abdirrahman) Enes (r.a.)'m «Allah (c.c.) Rasû-lüllah'ı kırk yaşlarının başında peygamber yaptı, altmış yaşlarında da (s.a.v) vefat etti.» dediğini nakleder.

Hadis Buharı ve Müslim'dedir.[676]

Osman b. Zaide, Zübeyr b. Adiy'den Enes (r.a.)'m: Peygamber (s.a.v) altmış üç yaşları içinde vefat etti, Ebû Bekir (r.a.) da altmış üç yaşlarında vefat etti, Ömer (r.a.) da altmış üç yaşında vefat etti," dediğini söyler.[677]

Hadisi Müslim naklediyor.

Enes'in ilk hadiste "altmış yaşlarında" demesi (60'tan 70'e kadar) az kesûratı saymadığı içindir. Yoksa rakamlardaki hataları düzeltmek kabilinden bir şey değildir. Arap dilinde bu tür kesûratı atmak çok görülür.

Ukayl, İbni Şihab-ı Zührî, Urve isnadıyla Hz. Âişe'nin (r.a.): -Rasûlüllah (s.a.v) altmış üç yaşı içinde vefat etti, dediğini nakleder.[678]

Zekeriyya b, İshak, Amr b. Dinar'dan İbni Abbas (r.a.)'m "Nebî (s.a.v) altmış üç yaşı içinde vefat etti" dediğini nakleder ki bu müttefekun alehy bir haberdir. Müslim'de de Ebû Cemre hadisi olarak İbni Abbas (r.a.)'tan aynısı rivayet edilmektedir.[679]

Buharî'de de aynısı İkrime hadisi olarak İbni Abbas'tan nakledilir.[680]

Hüşeym'in, Ali b. Yezîd, Yusuf b. Mihran, İbni Abbas'tan diyerek naklettiği; "Nebî (s.a.v) altmış beş yaşı içinde vefat etti." hadisine[681] gelince buradaki ravi Ali b. Yezîd zayıftır. Bilhassa diğer sika raviler ona muhalefet ettiği yerde daha da zayıftır.

Şebabe der ki: Bize Şuvbe, Yunus b. Ubeyd aracılığıyla Haşimoğullarmm kölesi Ammar'm İbni Abbas (r.a.) "Rasûlüllah altmış beş yaşlarında vefat etti." derken işittiğini rivayet eder.[682]

Bu hadis bu haliyle garip ise de, Hişam'm Katade, Hasan-ı Basrî isnadıyla Dağfel b. Hanzala'dan naklettiği, "Nebî (s.a.v) altmış beş yaşlarında vefat etti." hadisi bunu takviye etmektedir.[683]

İşte bu, Hasan-ı Basrî'nin Dağfel'in bu rivayetine itimat etmeyerek "O altmış üç yaşında vefat etti." demesine ve bunu kendinden Eş'as'm nakline rağmen sahih bir isnaddır.[684]

Hişam b. Hassan da yine Hasan-ı Basrî'den "Altmış yaşları içinde vefat etmiştir." dediğini nakleder.[685]

Yahya b. Hamza, Evzaî, İbni Aclan, Saîd b. Ebî Saîd isna-dıyla İbni Ömer (r.a.)'m; "Nebî (s.a.v) 62 yaşından altı ay geçtiğinde vefat etti." dediğini nakleder.[686]

Yine Şuvbe, Ebû İshak, Âmir b. Saîd, Cerîr b. Abdillah is-nadıyla Muaviye (r.a.)'tan "Nebî (s.a.v) altmış üç yaşında öldü. Ebû Bekir ve Ömer de aynı yaşta Öldüler." dediğini nakleder. Hadisi Müslim rivayet eder.[687]

Saîd b. Müseyyeb, Şa'bî, Ebû Cavfer el Bakır ve diğerleri de böyle söylemiştir.[688] İşte Muhakkik (araştırıcı) alimlerimizin kesin dedikleri de bu görüştür. Katade de bir rivayette: "Efendimiz altmış iki yaşlarında vefat etti." der.[689]

Peygamberimizin Yıkanması, Kefenlenmesi Ve Defnedilişi

İbni İshak der ki: Bana Yahya b. Abbad b. Abdillah, babasının Âişe (r.a.)'ı şöyle derken işittiğini anlattı:

-Ashab, Nebî (s.a.v)'i yıkamak istediklerinde, "Vallahi bilemiyoruz. Rasûlüllah'm elbisesini soyacak mıyız, yoksa üzerindeyken mi yıkayacağız" dediler. Bu konuda görüş ayrılığına düştüklerinde Allah onlara bir uyku getirdi ki, içlerinde çenesi göksü üstüne uyuyup da düşmeyen hiç kimse kalmadı. Sonra kim olduğunu bilmedikleri birisi evin bir köşesinden "Peygamberi elbisesi üzerindeyken yıkayın." diye seslendi. Ashab da kalkıp, gömleği üzerinde olduğu halde onu yıkamaya başladılar, suyu gömleğin üzerinden döküp Efendimiz'i. elleriyle değil de bu gömlek ile ovaladılar. Hz. Âişe bunu anlattıktan sonra, eğer daha sonra olacakları Önceden tahmin etmeseydim, Rasûlüllah'ı kesinlikle hanımları yıkardı." demiştir.

Hadis sahih olup Ebû Dâvûd rivayet etmiştir.[690]

Ebû Muaviye, Ebû Bürde lakabh Yezîd b. Abdiîlah, Alkame b. Mersed, Süleyman b. Bürayde isnadıyla babası Bürayde'nin şu sözlerini anlatır:

-Rasûlüllah (s.a.v)'i yıkamaya başlarken «Rasûlüllah'm gömleğini çıkarmayın.» diye bir ses onlara hitap etti.[691]

İbnü Füdayl, Yezîd b. Ebî Ziyâd aracılığıyla Abdullah b. el Haris'in: "Rasûlü Ekrem'i Ali yıkadı ve gömleği üzerindeydi. Ali'nin elinde peygamberi ovaladığı bir bez vardı. Elini gömleğin altına sokarak yıkıyor, gömlek üstte kalıyordu." dediğini rivayet ederse de, bu rivayette zayıflık vardır.[692]

İsmail b. EbîHalid de Şabi'nin, "Nebî (s.a.v)'i Ali, Üsame, Fazl b. Abbas yıkadı, kabrine koydular. Ali yıkarken, «Anam babam sana feda olsun. Diriyken de güzeldin, ölüyken de» diyordu. " dediğini anlatır.

Bu haber Şabi'nin Sahabe olmaması yüzünden mürsel ise de iyi bir isnaddır.[693]

Abdül Vahit b. Ziyad, Ma'mer, Zührî, Saîd b. Müseyyeb is-nadıyla Ali (r.a.)'m: "Rasûlüllah'ı ben yıkadım. Ölülerde meydana gelen izlerden onda da var mı diye baktım ama bir şey göremedim. Dirisi de ölüsü de güzel idi." dediğini anlatır.[694]

Efendiöıiz in defnedilme ve topraklanma işini Ashab'm

hepsi değil, şu dört kişi Ali, Abbas, Fazl ve Rasûlüllah'ın kölesi Salih üstlendiler. Rasûlüllah'm kabrine Lahid yapıp, başucunda kerbiç diktiler.[695]

Abdü's Samed b. Nu'man, Ebû Ömer Keysân. kölesi Yezîd b. Bilal'ın Ali (r.a.)'ı: «Rasûlüllah (s.a.v) kendisini benden başkasının yıkamamasını "zira avret mahallini gören herkesin gözü kör olacaktır" endişesiyle vasiyet etmişti.» dediğini duydum, dediğini nakleder. Ali der ki: Abbas ile Üsame bana suyu perde arkasından uzatıyorlardı. Bir uzvu yıkayıp onu çevirirken sanki bana otuz kişi yardım ediyormuş gibi oluyordu. Böylece yıkamayı bitirinceye kadar bu hal devam etti.[696]

Bu haberi yukardaki ravî Keysan el Kassâr'dan, Kasım b. Malik, Esbat ve kölesi de nakleder. Sanki bu meçhul biri gibi geliyor ve hadis ilminde zayıf biridir.

Ebû Macar'ın nakline göre Muhammed b. Kays der ki: Peygamber (s.a.v)'i bizzat yıkayan Ali (r.a.) idi. Fazl b. Abbas da ona su döküveriyordu. (Ali) Der ki: Yıkamak istediğimiz bir organını kaldırmak istedik mi, hemen kendiliğinden kalkıyordu. Nihayet diğer tarafları bitip de sıra avret yerine gelince evden taraftan, «Peyğamberiniz'in avret yerini açmayın.» diyen bir ses işittik.

Bu hem mürsel hem de zayıf bir haberdir.[697]

İbni Cüreyc, Cafer b. Muhammed b. Ali'yi, "Nebî (s.a.v) üç kere (nebak ağacı yaprağından yapılan) sidirli su ile yıkandı. Yıkandığı bu su, sağlığında içtiği ^Küba'daki bir kuyunun suyu idi." derken işittiğini nakleder.[698]

Hişam b. Urve. babası Urve yoluyla Hz. Âişe (r.a.)'dan naklediyor: "Rasûlüllah (s.a.v) beyaz bezden üç kefen içine kefenlendi. Onda ne gömlek ne de sarık vardı."

Bu müttefekun aleyh bir hadistir. Ancak Müslim'in rivayetinde «Beyaz pamuklu bez» ilavesi vardır.[699]

Buradaki Hülle meselesini bir kısım alimler kavrayama-yıp karıştırdılar. Bu hülle Efendimizi kefenlemek için satın alındı ama kullanılmadı. Bunu Abdullah b. Ebî Bekir aldı ve bununla kefenlenmem için saklayacağım" deyip sonra da "Allah bunun kefen olmasına razı olsaydı. Peygamberine nasib ederdi." deyip sattı, parasını da dağıttı.

Haberi Müslim nakleder.[700]

Ali b. Müshir, Hişam b. Urve, babası isnadıyla Hz. Âişe' nin: "Nebi (s.a.v), Önce Yemen işi bir hülleye kondu. Sonra çıkarılıp üç parça kumaşla kefenlendi." dediğini nakleder.[701]

Kasım da buna benzer bir haberi Hz. Âişe'den nakleder.[702]

Şuayb'm Zührî yolu ile Ali b. el Hüseyin'den naklettiği haberde: "Rasûlüllah (s.a.v) birisi çizgili yemen işi hibare denen kumaş olmak üzere üç tane bez ile kefenlendi." şeklindedir.[703]

Buna benzer bir haber de Miksem aracılığıyla İbni Abbas'tan nakledilir.[704] Belki de önce Nebi (s.a.v) yemen işi bir hülleye konulup sonra çıkarıldığı için yukardaki sözün sahibi bunu birbirine karıştırmıştır.

Zekeriyya da Şa'bî'nin "Rasûlüllah (s.a.v), yemen işi kaba dokunuşlu pamuklu üç bez içine kefenlendi. Bunlar İzar, Rida ve Lifafe idi." dediğini rivayet eder.[705]

Hasan b. Salih b. Hayy, Harun b. Savd aracılığıyla Ebû Vâil'den şöyle nakleder:

-Âli (r.a.)'m yanında bir misk vardı ki, ölünce bununla kokulanmasını vasiyet eder ve «bu Rasûlüllah (s.a.vYin ölümünde kokuladiğimiz miskin geri kalanıdır.» derdi.[706]

[676] Buharı Menakıb 61/23, Meğazî 64/83, Libas 68; Müslim 2347; Müsned 3/130; Tirmizî Menakıb 4, S; Muvatta s. 919; Sıfatün Nebiyyi (aa.v).

[677] Müslim Fazail 2348; Beyhakî Delâil 7/237. Müsned'de (4/96, 97) Muaviye b. Ebî Süfyan'dan da aynısı nakledilir.

[678] Beyhakî Delâil 7/238; Buharı Menakıb 61/19; Müslim Fazail 2349.

[679] Buharî Meğazî 64/85, Menakıb 61/19; Müslim Fazail 2349; 2353 (122); Beyhakî Delâil 7/238.

[680] Buharî 64/85; Tirmizî 3700; Halife b. Hayyat Tarih 1/68; Beyhakî Delâil 7/239.

[681] Tirmizî Menakıb 3552; Müsned 1/251, 3/223, 359; Taberî 3/216; Ebû Ya'la Müsned 3/1575, 4/2452, 5/2614; Beyhakî Delâil 7/240; Müslim Fazail 235a (Tirmizî Şemail'de bunu, Katade, Hasen, Dağfel isnadıyla verir.) Şemail 364; İbni SaM 2/310.

[682] Müslim Fazail 2253 (122); Üst kaynak. Beyhakî Delâil 7/240; İbni SaM 2/310.

[683] Taberî Tarih 3/216; Ebû Yala Müsned 3/1575; Tirmizî Şemail no.365.

[684] Ebû Ya'la'nın rivayetinde bu «İbni Sittin» "altmış içinde" diye geçer, Müsned h.na.2452.

[685] Bu rivayete ulaşamadım.

[686] Bu rivayete ulaşamadım.

[687] Müslim Fazail 2352; Beyhakî Delâil 7/239.

[688] Bu sözleri Zehebî Beyhakî'den nakle...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın