Efendimiz in eşleri

EFENDİMİZ’İN EŞLERİ

Saîd b. Ebî Arûbe, Katâde'den "Rasûlüllah (s.a.v) on beş hanımla evlendi. Bunlardan on üçü ile zifafa girdi. Yanında on bir hanımının hepsi birlikte yaşadığı oldu. Dokuzu hayatta nikahı altındayken vefat etti." diye nakleder.[752]

Efendimizin (a.s.) zifaf yapmadan boşadığı ikisine gelince. Bunları kadınlar telkinle ifsad etmişlerdi. Rasûlü Ekrem de onları zifaf öncesi boşadı. Bu ifsad şöyle cereyan etti:

Kadınlar bunlardan Cüveyriye adlı olanına "Peygamber zifaf için sana yaklaşınca sen geri çekilip yaklaştırma." dediler, o da öyle yapınca Nebî (s.a.v) onu boşadı. Diğer kadın da Efendimizin (s.a.v) oğlu İbrahim vefat edince "Eğer o peygamber olsaydı oğlu ölmezdi." dedi. Nebî (s.a.v) de onu boşadı.[753]

Hanımlarının beşi Kureyşli'dir:

1- Âişe,

2- Hafsa,

3- Ümmü Habibe,

4- Ümmü Seleme,

5- Sevde bn. Zem'a.[754]

6- 6.cı hanımı Meymûne bn. el Haris, Hilal kabilesinden.

7- Cüveyriye bn. el Haris, Huzâa'dan,

8- Safiyye bn. Huyey b. Ahtab Hayber Yahudi'lerinden ve Harun Peygamberin neslinden,

9- Zeynep (bn.) Cahş, da Esedoğullarmdan idi. Efendimiz bu dokuz hanımı da kendi nikahı altındayken vefat etmişti.[755]

Dâvûd b. Ebî Hind, İkrime yoluyla İbni Abbas (r.a.) nakleder:

-Nebî (s.a.v), Esas b. Kays kızı Kuteyle ile de evlenmek istemiş ve ona bildiremeden vefat etmişti. Böylece Allah onu Nebî'den (s.a.v) uzak kıldı.

İbrahim b. Fadl, Hammad b. Seleme, Dâvûd b. Ebî Hind is-nadıyla Şa'bî'den şöyle rivayet eder:

İkrime b. Ebî Cehl, Kays kızı Kuteyle ile evlendi. Ebû Bekir (r.a.) bunu duyunca İkrime'nin boynunu vurdurmak istedi. (Bir rivayette evini üstünden yakmayı aklına getirdi.) Bunun üzerine Ömer (r.a.) Ebû Bekir'e itiraz ederek, "Rasûlüllah (s.a.v) o kadına ne bu meseleyi çıtlattı, ne de ona zifafa girdi." dedi. Sonra bu kadın oğlan kardeşiyle birlikte dinden çıktı da kendini Allah ve Rasülü'nden uzaklaştırdı. Ebû Bekir o kadını boşatmcaya kadar ikrime ile uğraştı.[756]

Vakıdî bu konuda İbni Ebî Zinad, Hişam yoluyla babası Urve'den nakleder: Valîd b. Abdi'l Melik kendisine bir mektup yazarak ona; "Nebî (s.a.v) Eş'as'ın kız kardeşi olan Kuteyle ile evlendi mi?" diye sormuştu. Urve de "O kadınla asla evlenmedi. Kindeli kadm ile de evlenmedi. Ancak Efendimiz Benu'l Cevn'in bacısı ile evlendi. Kadm Medine'ye gelip de Efendimiz yüzüne bakınca onu boşadı ve ona zifaf etmedi." diye yazdı.[757]

Yine bir rivayette bu kadının Fatıma bn. ed Dahhak olduğu söylenir.

Bana Muhammed b. Abdillah'm anlattığına göre, Zührî "O kadm Fatıma bn. ed Dahhak olup Peygambere «Senden Allah'a sığmıyorum.» demiş, Efendimiz de onu boşamış idi. Daha sonra o kadm deve mayısı (pisliği, kığısı) toplar ve «Ben eşki-yanın ta kendisiyim.» dermiş. Rasûlü Ekrem hicretin sekizinci yılında almıştı, bu kadm altmış yılında öldü." der.[758]

İbni İshak anlatıyor: Rasûlüllah (s.a.v). Esma bn. Ka'b el Ceveniyye ile de evlilik yapmış ama onu da zifafa girmeden boşamiştır.[759]

Rivayet edildiğine göre, Amra bn. Yezid ile de evlenmiştir. Bu, daha Önce Abdü'l Muttalib'in torunu Fazl b. Abbas'm hanımı imiş.[760]

Burada Vakıdî der ki: İşte bu tam inkarı gereken bir haber. Zira Fazl (Efendimiz öldüğünde bile) evlenmeyecek kadar küçük bir çocuktu.

Katade derki: Rasûlüllah (s.a.v) Yemen'den Esma bn. Nuv man el Cevniyye ile de evlendi. Zifafa girince bu kadını "Gel!" diye çağırınca, "Ben neye geleceğim, sen gel!" dedi. O da kadını boşadı.[761]

Vakıdî der ki: Bana Abdullah b. Cafer, Amr b. Salih'ten nakledildiğine göre, Saîd b. Abdürrahman b. Ebzâ şöyle demiş: Bu Cüveyneli kadm Peygamber e "Senden Allah'a sığınırım." demiş. Zira kendisine «Böyle davranman seni onun yanında daha itibarlı yapar.» denilmiş. Bu kadına endamı ve güzelliği sebebiyle tuzak kurulmuş Daha sonra bu oyun Peygamber'e (s.a.v) anlatılınca:

«Bunlar Yusuf'u (a.s.) saptırmaya uğraşanlardır.» buyurmuştur. Bu olay dokuzuncu hicri yılda oldu.[762]

Hişam b. el Kelebî, babası Kelebi, Ebû Salih isnadıyla İbni Abbas'tan (r.a.) şöyle dediğini anlatır:

Esma bn. Nuvman «Senden Allah'a sığınırım.» deyince Allah Rasûlü Öfke ile dışarı çıktı. Eş'as b. Kays kendisine "Allah sana kötü bir şey olmasından korusun, ya Rasûlallah! Seni güzellikte ve şerefte bundan daha üstün biriyle evlendireyim mi?" diye sordu. Nebî (s.a.v) de, "Kim?" buyurunca, "Bacım Katile, onu sana verdim." dedi. Sonra Eş'as bacısını almak için Hadramuta gidip onu getirdi. Geldiklerinde Rasûlüllah' in (s.a.v) vefat ettiği haberini aldılar. O da bacısını geri yolladı. Daha sonra o da bacısı da dinden döndüler.[763]

Katâde ve diğerlerinden rivayet olunduğuna göre, Nebî (s.a.v) Benî Selem'den Salt kızı Sena ile de evlilik akdi kurmuş ama, Peygamber (a.s.) ona ulaşmadan kadın vefat etmiş.[764]

İbni Ömer (r.a.) da, "Rasûlüllah'm hanımları arasında Benî Kilablı Sena bn. Süfyan diye biri vardı." derse de bu rivayet hiç bir şekli ile sahih olamaz.[765]

Rasûlüllah (s.a.v), Ebû Üseyd es Sâıdî'yi Âmir oğullarından Amra bn. Yezîd denen kadına düğürcü gönderip onunla evlilik akdi yapmıştı. Daha sonra kadın da alaca hastalığı (veya sedef) olduğu haberi kendisine ulaşınca onu boşadı.[766]

Vakıdî der ki: Bana Ebû Maşer anlattı ki, "Nebî (s.a.v) Müleyke bn. Ka'b ile evlendi. Onun eşsiz derecede güzel olduğu söylenirdi. Hz. Âişe onun yanma girdi ve, "Sen babaym katili ile evlenmeye haya etmiyor musun?" diye iğva verince o da, Peygamber'e "Senden Allah'a sığınırım." dedi. Efendimiz de onu boşadı. Bunun üzerine onun yakınları Rasûlü Ekrem'e gelip, "Ya Rasûlallah! O henüz yaşça küçük, onun kendine ait bir görüşü yoktur, o aldatılmış onu geri alsan." ricasında bu-lundularsa da, Efendimiz onların bu ricasını kabul etmedi. Onlar da "Bu kadını evlendirmemize izin ver." dediler. Efendimiz de izin verdi. Bu kadının babasını Mekke Fethi günü Halid b. Velid (Handeme'de) öldürmüştü.[767]

Bu hadis de bir üstteki gibi sakattır. Vakıdî'nin Abdül Aziz el Cündaî, babası Ata el Cündeî isnadıyla naklettiği şu haber bu ikisinden daha da çürüktür:

«Nebî (s.a.v) Leysli Müleyke bn. Kab'ı sekizinci yılın Ramazan 'ında nikahladı ve zifaf yaptı. Bu kadın Efendimiz'in hayatında onu nikahı altında öldü.» Vakıdî bu haberi verip sonra, "arkadaşlarımız bu haberi inkar ediyorlar" diyor.[768]

Ukayl, Zührî'den naklediyor: Nebî (s.a.v), Benî Kilab'dan bir hanımla evlendi, sonra ayrıldı. Ahmed b. Ebî Hayseme der ki: "Bana ulaşan bir bilgiye göre bu kadın Âliye bn. Zabyanıdı.[769]

Bu konuda Hişâm b. Kelebî de der ki: Efendimiz Âliye bn. Zabvan'ı aldı. Uzun süre beraber kaldılar sonra onu boşadı.

Bana bunu Kilab oğullarından birisi anlattı.[770]

Müfaddal el Ğulabî, Ali b. Salih aracılığıyla Ali b. Mücahit'den şöyle naklediyor:

Rasûlüllah (s.a.v) Salebli, Hüzeyl kızı Havle ile nikahlandı. Bu kadın Şam'dan Efendimiz'e gitmek üzere yola çıkarıldı. Yolda vefat etti. Bunun üzerine teyzesi Şerafe bn. Füdale ile nikahlandı ise de o da yolda öldü.[771]

Sehl b. Zeyd el Ensarî'nin şöyle dediği rivayet olunur: -Nebi (s.a.v) Efendimiz Beni Ğıfâr kabilesinden bir hanımla evlenip zifaf yaptı. Zifaftat kadının vücudunda baras hastalığı aklığı görünce ona: «Haydi ailevin yanına dön.» buyurdu. Kadının mihrini tam olarak Ödedi.[772]

(Zehebî der ki:) Ben bu ve buna benzer zayıf rivayetleri buraya bu kadar yalana hayret feza bir dikkat çekmek için aldım, yoksa bunların gerçek olduğunu kabul ettiğimden degıl.[773]

[752] El Muhabbar s.98; Ebû Ubeyde Kasım b. el Müsenna, Tesmiyetü Ezvacin Ne-biyyi s.77; Beyhakî Delâil 7/288.

[753] İbni Savd 2/141; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi s.70; Beyhakî Delâü 7/289.

[754] Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi 77; Beyhakî Delâil 7/289.

[755] Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi 77; Beyhakî Delâi] 7/289. 5: Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi 72, 73; İbni SaM 8/147, 148.

[756] İbni SaM Tabakat 8/148; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi 72; Beyhakî Delâil 7/288.

[757] İbni SaM 8/148; Teylül Müzeyyit Taberî s.611; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi s.70.

[758] tbni SaM 1/141; Taberî Zeylül Müzeyyed 611; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi s. 70.

[759] İbni SaM 1/145; İbni Abdül Berr İstiab 4/1875, 1876; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi s. 70.

[760] Beyhakî Delâil 7/287

[761] İbni SaM 8/145; Zeylül Müzeyyeb 614; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi 70; Beyhakî Delâil 7/287.

[762] İbni Savd 8/144, 145.

[763] ibni Sa d Tabakat 8/147.

[764] İbni SaM 8/149; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi s.73; Beyhakî Delâil 7/288.

[765] İbni Sa'd Tabakat 8/149; Beyhakî Delâil 7/288.

[766] İbni Sa'd 8/141; Tesmiyetü Ezvacin Nebiyyi s.69; Beyhakî Delâil 7/286.

[767] İbni Sa’d 8/148.

[768] İbni Sa’d 8/148, 149

[769] Alt kaynağa bak.

[770] İbni Sa’d 8/143; Beyhakî Delâil 7/286.

[771] İbni SaM 8/160, 161; Nihayetül İreb İS/195. Bu hanım Dıhye b. Halife'nin bacısıdır.

[772] Buharı Tarihül Kebîr 7/223; Beyhakî Süneni Kübrâ 7/39, 342; Hakim Müste-drek 4/34'de Tahavî Müşkil 1/267'de bunu Ka'b b. Ucra'dan (r.a.) nakleder ve hüküm vermezse de Zehebî Telhisinde "Ravî sika değil" der. Darakutnî 4/29.

[773] Tabi bunlar arasında rivayeten son örnekte olduğu gibi sahih olanlar da vardır. Tahavî konudaki ihtilafı işlemiş, İbni SaM da gayet tafsilatla anlatmıştır.

İmam Zehebi, Tarihü’l-İslam, Cantaş Yayınları: 2/361-366

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın