Ebû Bekr in yardımı ile islam olanlar

Ebû Bekr'in Yardımı İle İslam Olanlar

İbni İshâk anlatıyor. Ebû Bekir kavmi ile çok iyi ülfeti olan, sevilen, yumuşak huylu biriydi. Kureyş kabilesinin en iyi nesebine mensuptu. İyi ahlakıyla tanınan bir tacirdi. İslama girince kendi kabilesinden güvendikleri kendine gelip giden kimseleri İslama da'vet etmeye başladı. Onun da'veti ile :

1- Osman

2- Zübeyir,

3- Abdürrahman b. Avf,

4- Talha b. Ubey-dullah,

5- Sa'd b. Ebî Vakkâs müslüman oldu. Ebû Bekir onları isla-ma girdiklerinde Nebi (s.a.v.)'e getirdi.

İşte şu adları geçen sekiz kişi ilk inanıp, namaz kılan ve Efendimiz (s.a.v.)'i tasdik edenlerdir.[324]

Bundan sonra

1- Ebû Ubeyde Âmir b. Abdillah b. el- Cerrah el Fihri ,

2- Ebû Seleme Abdullah b. Abdü'l Esed b. Hilâl b. Abdillah el- Mahzûmi,

3- Erkam b. Ebi'l Erkam b. Esed b. Abdillah el-Mahz~ ümi,

4- Osman b. Maz'ûn el- Cümehî ile kardeşleri,

5- Kudâme

6- Abdullah,

7- Ubeyde b. el-Hâris b. el-Muttalib b. Abdil Menâf el-Muttalibî,

8- Said b. Zeyd b. Amr b. Nüfeyl el-Adevî

9- Karısı Fatı-ma bn. Hattab (ki Ömerin bacısıdır.)

10- Esma bn. Ebî Bekr

11- Habbâb b. el-Eratt,

12- Umeyr b. Ebî Vakkas,

13- Kardeşi Sa'd b. Ebî Vakkas,

14- Abdullah b. Mes'ût,

15- Suleyt b. Amr b, Abdi Şems el Âmiri

16- Kardeşi Hâtib b. Amr,

17- Ayyaş b. Ebî Rabia b. el-Muğire el- Mahzûmi

18- Karısı Esma, 19- Huneys b. Huzâfe Es Seh-mî,

20- Âmir b. Rabia,

21- Abdullah b. Cahş b. Riâb el-Esedî,

22- Ebû Ahmed b. Cahş b. Riâb,

23- Ca'fer b. Ebî Tâlib,

24- Kansı Esma bn. Umeys,

25- Hâtıb b. Haris el-Cumehi,

26- Kansi Faüma b. Mü~ cellef,

27- Hattab b. Haris el-Cumehi,

28- Kansı Fükeyhe bn. Yesâr,

29- Ma'mer b. Haris,

30- Sâib b. Osman h. Mazûn,

31- Muttalib b. Ezher b. Abdi Avf el-Adevi ez Zuhrî,

32- Karısı Ramle bn. Ebî Avf,

33- En-Nahhâm lakabH Nûaym b. Abdillah b. Esed el-Adevî,

34- Âmir b. Füheyr (Ebî Bekrin Kölesi),

35- Hâlid b. Said b. el Âs b. Ümeyye,

36- Ümeyme b. Halef,

37- Hatıb b. Amr,

38- Ebû Huzeyfe Mehşem b, Utbe b. Rabiâ,

39- Vâkid b. Abdillah,

40- Halid b. Bükeyr,

41- Amir b. Bükeyr,

42- Akıl b. Bükeyr,

43- İyâs b. Bükeyr,

44- Ammâr b. Yasir,

45- Suheyb b. Sinan en Nemerî.[325]

Muhammed b. Ömer el-Vâkidî, İbrahim b. Muhammed b. Talha isnadıyla Talha b. Ubeydullah'ın şöyle dediğini anlatıyor:

-Busrâ Şehrinin panayırına gitmiştim. Birde ne göreyim papazın birisi manastırında "Pazara gelen halka bir sorun bakalım içlerinde Harem halkından kimse varmıymış?" diyordu. Ben "Evet ben varım" dedim. Papazda: "Ahmed zuhur ettimi?" dedi. Ben "Ahmed de kim?" dedim. O da; "Ahmed b. Abdillah, b. Abdi'l Muttalib"tir. İşte bu ay onun geleceği aydv. O Peygamberlerin sonuncusudur. Çıkacağı yer Harem (Kabe) olup, göçeceği yer hurmalık, kara taşlık ve çorak bir yer olacaktır. Ona katılmada sakın geçilmemeye dikkat et" dedi. Talha derki:

-Kalbime bir şey düştü, derhal Mekke'ye döndüm ve "Yeni bir şey oldu mu?" diye sordum. "Evet, Muhmmed b. Abdillah Peygamber olduğunu ilan etti, Ebû Kuhâfe oğlu (Ebû Bekir) de ona tâbi oldu" dediler. Ben Ebû Bekrin yanına girdim ve "Şu zâta tabi oldun mu?" dedim. "Evet, yürü varda sende ona tâbi ol!" dedi.

Talha ona Rahibin dediğini haber verdi. Ebû Bekir de Talha'yi alıp Nebi (s.a.v.)'in yanına girdiler. Böylece Talha müslüman olup durumu Rasûl'Ü Ekrem'e de anlattı.

Ebû Bekir ile Talha İslama girdiklerinde Nevfel b. Huveylid b. el Adeviyye denen herif ikisinide yakalayıp bir ipe bağlamıştı. Teym oğullan onları konamamıştı. Bu Nevfel "Kureyş aslanı" diye tanınırdı. Bu olay sebebiyle Ebû Bekir ile Talha'ya "Karineyn" diye ad verilmiştir.[326]

İsmail b. Mucâlid, Beyan b. Bişr, Vebera (b. Abdirrahman) isnâdıyla Hemmam'm şöyle dediğini anlatır: «Ammar b. Yâsir'i şöyle derken işittim: "Rasülüllah (s.a.v.)i (Peygamberliğin ilk yıllarında) görmüştüm. Beraberinde beş köle iki kadın ve Ebû Bekirden başka hiç kimse yoktu.[327]

Derimki: Ammar (r.a.) burada Ali'yi anmıyor. Çünkü O on yaşlarında bir çocuktu. Abbâs b. Salim ile Yahya b. Ebî Kesir, Ebû Ümâ me yolu ile Amr b. Abese (r.a.)'den şöyle dediğini nakleder:

-Henüz Da'vetini gizli yoptığı dönemde RasüIUMah (s.a.v.)'e gelip: "Sen kimsin?" dedim. "Peygamberim" buyurdu. "Peygamber ne?" dedim "Allanın elçisidir" buyurdu. "Seni AMah mı gönderdi?" dedim "Evet" buyurdu. "Ne ile gönderdi?" dedim. 'Allah'a tapmak, putları kırmak ve akrabalık bağlarını pekiştirmekle" buyurdu. Ben; "Senin kendisiyle gönderildiğin şey ne güzel! Sana kim uyuyor?" dedim "köle ve hür (herkes)" diyerek Ebû Bekir ve Bilal'ı kasdetti.

Amr diyorki. "Ben kendimi İslam'a giren dört kişinin dördüncüsü olduğumu gördüm ve teslim olup '"Yâ Rasülüllah! Sana tabi oluyorum" dedim. Rasülü Ekrem (s.a.v.) de:

Şimdi olmaz! Ama şimdi kavmiyin yanına dön. Benim Peygamberliği ilan ettiğimi duyunca gelip bana tabi ol, buyurdu.[328]

Hâşim b. Hâşim, Said b. Müseyyeb'ten Sa'd b. Ebî Vakkâs (r.a.)ı şöyle derken işittiğini haber veriyor:

-Ben yedi gün durdum. Şüphesiz o zaman ben İslam'ın (müslü-manların) üçte biri idim. Bunu, Buharı rivayet etmiştir.[329]

Asım, Zerr isnadı ile Zaide b. Abdullah'dan (b. Mes'ûd (r.a.)) şöyle dediğini rivayet eder:

-Müslüman olduğunu ilk açıklayan yedi kişidir. 1-Nebi (s.a.v.) 2-Ebû Bekir, 3- Ammâr 4- Annesi Sümeyye, 5 Suheyb 6- Bilâl,7 Miktad. Ancak Yahyâ b. Ebî Kesrîr bu haberi nakilde tek kalmıştır.[330]

İsmail b. Ebî Hâlid, Kays aracılığıyla Said b. Zeyd'in şöyle dediğini rivayet eder: "Vallahi ben Ömer tarafından kendimi ve kız kardeşini Ömer'in İslam oluşundan önce İslam'dan döndürmek için direğe bağlandığım devreyi bile görmüştüm. Sizin Osman'a yaptığınız şu zulümden dolayı Unut dağı yerinden ayrılıp gitseydi bu ayrılış gerçekten haklı bir iş olurdu." Hadis'i Buharı rivayet etmiştir.[331]

Ebû-Davud-u-Tayâlisi (Müsned)'inde, Hammâd b. Seleme- Asım (b. Ebî Necved) Zirr (b. Hubeyş) isnadı ile Abdullah b. Mes'ûd (r.a.)' m şöyle dediğini haber verdi:

-Ben yetişkin bir delikanlı olup Mekke'de Ukbe b. Ebî Muayt'ın koyunlarını güdüyordum. Rasûlullah (s.a.v.) ile Ebû Bekir yanıma geldiler. Müşriklerden kaçmışlardı. Bana "Ey genç! Bize içirebilecek sütün varmı?" dediler. Bende; "Ben emanetçiyim. Size içiremem" dedim Onlar; "Peki sende koça gelmeyecek yaşta oğlak varmı?" dediler. Bende "Evet" deyip oğlağı onlara getiriverdim. Ebû Bekir oğlağı tuttu. Nebi (s.a.v.) de oğlağın memesini tutup dûâ etti. Oğlağın göksü birden bire sütle doldu. Ebû Bekir (r.a.) içi çukur bir kaya parçası getirdi. Efendimiz de içine sağdı. Sonra İkiside içip banada içirdiler. Sonra (s.a.v.) davarın göksüne hitaben; "Sütün çekilsin" dedide sütü kuruyuverdi. Daha sonra ben Rasûlullah (s.a.v.)e gelip Kur'âni kas-dederek, "Şu güzel sözlerden banada öğret" dedim. Rasûluîlah (s.a.v.) de:

"Sen eğitime kabul edilmiş bir gençsin" buyurdu. Ben Rasûlullah'ın ağzından yetmiş sûre Öğrendim ki onlar hakkında hiç kimse benimle münakaşa edemez. [332]

Peygamberin Kendi Kavmini Allah Yoluna Daveti VeGördüğü Cefâlar

Cerir, Abdü-'l Melik b. Umeyr- Musa b. Talha- isnadıyla Ebû Hü-reyre (r.a.)nin şöyle dediğini anlatır: "Akrabaların olan Aşiretini uyar!" (Şuâra 214) ayeti indiğinde Nebi (s.a.v.) Kureyş kabilesini da'vet etti. Onların küçük büyük hepsi geldiler. Nebi (s.a.v.) onlara:

«Ey Ka'b b.Lüey oğulları! Kendinizi ateşten kurtarın. Ey Abdil Menâf oğulları! Kendinizi ateşten kurtarın. Ey Hâşim oğulları! Kendinizi ateşten kurtarın. Ey Abdül-Muttalib oğullan! Kendinizi ateşten koruyun. Ey Fâtima kendini ateşten koru Çünkü ben sizin için Allah katında yapabilecek bir şeye mâlik değilim. Ancak sizinle bir akrabalık varki ben onu akrabalık bağı ile bağlayacağım.»[333]

Hadisi Müslim, Kuteybe ve Züheyr b. Harb aracılığıyla Cerîr'den rivayet etmiştir. Bu ikisi Cerir'in bu hadisinde Zührî- Said b. Müsey-yeb, Ebû Seleme, Ebû Hüreyre (r.a.)'tan rivayette ittifak etmişlerdir.

Süleyman et-Teymi, Ebû Osman aracılığıyla Kabisa b. el-Muhâ-rikjle Züheyr b. Amr'm şöyle dediğini anlatır "Akraban olan kavmini uyar" ayeti indirildiğinde Rasülullah (s.a.v.) Mekke dağındaki kayalıkların birinin üzerine çıkıp şöyle nida etti

«Ey Abdil-Menâf oğulları! Ben bir uyarıcıyım. Sizin ile ben tıpkı düşmanı görüpte ailesini korumaya giderken düşmanın kendini geçerek (oraya baskın yapacağından) korkupta birden bire "Yâ sabâhâh, Sabah baskını vâr" diye uzaktan oraya bağıran kimsenin hali gibiyiz.» Hadisi Müslim nakletti.[334]

Yunus b. Bükeyr, İbni İshak'tan şöyle dediğini anlatır. Bana isi-mini gizlememi isteyen birisi Abdullah b. Haris b. Nevfel'i İbni Ab-bas aracılığıyla Ali (r.a.) tan şöyle dediğini işittiğini haber verdir:

'Akrabaların olan kavmini uyar!" ayeti indiğinde Rasülullah (s.a.v.) şöyle buyurdu

"İşe Kavmimden başlarsam istemediğim şeylerin başıma geleceğini anladım. Bunun Üzerine Cebrail gelip: Yâ Muhammed! Eğer sen Rabbiyin sana emrittiğini yerine getirmezsen Rabbin sana azâb eder." dedi. Ali (r....
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın