Attâb oğullarının seyyidi, lakabı Ebu Attâb'dir. Onun lakabının Ebu Gıyas olduğu da söylenir. Bir rivayete göre ise Ebu'I-Münzir'dir. îsmi el-Cârûd b. El-Muallâ'dır. Denildiğine göre adı Bişr b. Haneş'tir.[794] Ona Cârud denilmesi, onun Bekr b. Vâil oğullarına saldırıp onları yenmiş ve her şeylerini soyup almış olduğu için (soyucu anlamına) olmuştur.[795]

Hicret'in onuncu yılında hiristiyan bir kabile olan Abdi kays oğul­ları içinde müslüman olmuş, Peygamber Efendimiz onun müslümanlaşmasına pek sevinmiş ve ikramda bulunmuş idi.

Carûd'un Peygamberimizden naklettiği bazı hadisler vardır.

Kendisinden Abdullah b. Amr b. El-As, Mutarrif b. Abdullah b. Eş-Şıhhîr, Zeyd b. Ali el-Kamûsî, Ebu Müslim el-Cezemî ve diğerleri ha­dis rivayetinde bulunur.[796]

Basra'da kendine bir arazi çevirip(yerleşti). Hicri yirmi birinci yılda İran topraklarında (fetihle uğraşırken) şehit oldu. Bir rivayete göre Numan b. Mukarrin ile beraber çarpışırken şehid olduğu anlatılır.[797]

 

Nu'man B. Mukarrin El-Müzeni[798]
 

Künyesi Ebu Amr veya Ebu Hakem diye de söylenir. Ashab-ı Ki­ramın ulularından. Mekke fethi günü Müzeyne kabilesinin bayrağını o taşımış idi.

Kendisinden oğlu Muaviye b. Numan, Ma'kıl b. Yesar, Müslim b. El-Heysam ile Cübeyr b. Hayye es-Sekafı hadis rivayet etmiştir.

Nihaven şehrinin fethinde ordu komutanı idi. O gün orada şehit düşmüş, ölüm haberini Hz. Ömer hutbede duyurarak, ağlamış idi.[799]

 

Hicri Yirmi İkinci Yıl Olayları
 

Bu yıl içinde Azerbaycan topraklan Muğira b. Şu'be tarafından fet­hedildi. Bu izah İbnu İshak'ııı izahıdır. Yine bir rivayete göre: "Muğira Azerbaycan halkıyla sekiz yüz bin dirhem haraç karşılığında onlarla sulh anlaşması yapmıştır."[800]

Ebu Ubeyde ise şöyle anlatır: Azerbaycan'ı Habib b. Mesleme el-Fihrî Şam ordusunun yardımıyla harp yoluyla fethetti. Yanında Küfe ordusu da vardı ve onların arasında Huzeyfe (r.a.) da vardı. Müthiş bir çarpışma sonucu Azerbaycan'ı fethetti. Allahu teala daha iyi bilir.[801]



[793] Carud için bkz: Tarihi  Halife s. 13, 16, 149; Buharı, Kebir 2/236; Haiife, Tabakat s. 61, 185; İbnu Kuteybe, le-Mearif s. 338, 339; Baki b. Mahled, Müsned s. 110 no 359; El-Cerh ve't-Tadil 2/525; İstiab 1/247, 248; Ensab 38/18; Üsdü'1-Ğabe 1/260; El-Kaşif 1/123; Tehzibu'l-Kemal 4/478; İbnu Hibban, Sikat 3/59; Taberani, Kebir 2/295; El-Vafi bi'l-Vefeyat 11/35, 36

[794] Mizzi, Tehzibu'l-Kemai'inde 4/478 onun adındaki diğer ihtilafları nakleder.

[795] İbnu Sa'd 5/559'da şu bilgiyi verir: Bu zata Cârûd (soyucu) denmesi şundandır: :Abdu Kays oğullarının ülkesi kıtlıktan telef omuş, Carûd'un da az bir malı kalmıştı. O bu inallarını alıp dayıları sayılan Şeyban'tn Hint oğullarına göç etti. Devesinde bulaşıcı hastalık olduğundan onların develerine de bulaşıp onların ölümüne sebep oldu. Halk da, "Bişr onları soydu (tecrid elti)" deyip adına Carud dediler. Bir şair bunu

"Biz onları her taraftan çevirip kılıçla Carûd'un Bekr b. Vail oğulların soyduğu gibi soyduk" diye anlatır.

[796] Tehzibül Kemal 4/479

[797] İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Cantaş Yayınları 5/335

[798] Bak.   EI-Marife   vet-Tarih   2/230.   Müsned   5/444.   Buhari   Kebir  8/75.   Buh. Sagir 1/47,56,216. Ebu Hatem El-Cerh 8/444. Hakim 3/292-295. Zehebi, Tarih-i Düvelül İslam 1/17, Siyeri A'lamın-Nübela 1/403, El isabe3/565

[799] İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Cantaş Yayınları 5/336

[800] Halife b. Hayyat, Tarih s. 151; Taberi, Tarih 2/535

[801] Tarihi Halife b. Hayyat s. 151

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Cantaş Yayınları 5/336

Esselamü aleyküm Rabbim bizleri sahabe olmakla şereflenmiş sahabe efendilerimizin yolundan ayırmasın Rabbim paylaşım için razı olsun

Aleyküm Selam. Rabb'im bizleri herzaman sevdiklerinin yolundan gidenlerden eylesin inşaAllah
  Bilgiler için Allah sizlerden razı olsun kardeşim