Himyer kurallârı nın efendimize mektubu

Himyer Kurallârı’nın Efendimize Mektubu

îbni İshâk: derki: Peygamberimizin Tebûk dönüşü Himyer kırallannın mektubu Efendimize ulaştı. Elçileri de Nebi (s.a.v) geldiler ve Müslüman olduklarım anlattılar. Bu kırallar Nâris bin Abdi Külâl, Nüaym b. Abdi Külâl, Zû Ruayn'ı bölge kiralı Nu'mân" Meâfîr ve Hemdân idi.

Zû Yezen, Peygamber'e delege olarak Malik b. Mürra er-Ruhâvî'yi yollayıp İslama girdiklerini bildirdi. Bunun üzerine Nebi (s.a.v) de onlara zekatın farziyetini de bildiren bir mektup yazdı.[704]

"Bismilahirrahmânir-Rahim, Allah Rasûlü Muhammed'den, Haris b. Abdi Külâl, Nüaym b. Abdi Külal, Nu'mân ile Zû Ruayn bölge kralları, Meâfîr ve Hemdân'a.. Bundan sonra:

- Kendisinden başka ilah olmayan Allah'a olan hamdimi size ulaştırırım. Elçileriniz geldi. Tebliğinizi ulaştırıp sizin taraftan haberler verdiler. İslâm'a girişinizi ve müşriklerle çarpışmanızı anlattılar.

Allah size hidayeti bağışladı. Kendinizi düzeltin, Allah ve Rasûlüna itaat eder, namazı kılıp zekatı verir, ganimetten beşte birini Allah için verir. Peygamberinin hissesini ayırırsanız hidayette olursunuz.

Göğün ve derenin suladığı tarla ürününün onda birini vermeyi, Allah mü'minlere farz kıldı. Ama kova ile (kuyu ile motorla) sulananın öşürü bu miktarın yarısıdır. Kırk devede bir iki yaşını bitirip üçe giren bodak, otuz devede bunun erkeği, beş devede bir koyun, on devede iki koyun, kırk sığırda bir sığır, otuzunada bir yaşında buzağı, kırk davarda bir davarı vermeyi farz kıldı.

-İşte Allah'ın kullara farz ettiği miktar zekatta bundan ibarettir. Kim fazla verirse hayrı kendine olur. Bunları ödeyip, İslâm olduğuna şahadet eder, Kafire karşı mü'mini desteklerse, O Müslümanlardan bir parça olup onların lehine olan kendisinin de lehine, aleyhlerin olan da aleyhine olur. Artık O Allah ve Rasûlünün zimmetindedir. Yahudi ve Hıristiyanken İslâm'a giren de böyledir. Kim Hıristiyan yada Yahudi dininde kalmak isterse kabul edilir, sadece cizye verecektir."

Resûlullah bir mektup da Zür'a zû Yezen'e yollayıp, Muâz b. Cebel emirliğinde, Abdullah b. Zeyd, Malik bin Ubade, Ukbe b. Nemr, Mâlik b. Mürra ve arkadaşlarını oraya gönderdi ve onlara elçilerinin hoşnud dönderilmesini tavsiye etti.[705]

Halid B. Velid'in Sonra Da Ali B. Ebî Talib (R.A)’Ların Yemen'e Gönderilişi

İbrahim b. Yûsuf b. Ebî İshâk es-Sübey'î, babası-dedesi isnadıyla Berâe (r.a)'tan naklediyor:

- Nebi (s.av), İslâm'a da'vet etmesi için Halid b. Velîd'i Yemen'e yolladı. Ben de Halid'le beraber gidenlerden biriydim. Biz orada tam altı ay kalıp onları İslâm'a da'vet ettiksede hiç bir olumlu cevap alamadık. Sonra Peygamberimiz (s.a.v) Ali (r.a)'ı Yemen'e gönderip, 0na,

"Halid'i geri yollamasını, ancak Halid'le oraya gidipte Aliy'le beraber -kalarak öyle- geri dönmek arzu edenlere de onunla dönebileceklerini emretmesini" söyledi.

Berâe derki: Ben de Ali ile beraber geri kalanlardan biri idim. Biz Hemedan'lılara yaklaştığımızda, onlar bize karşı saldırmak için önümüze çıktılar. Ali bize namaz kıldırıp sonra hepimizi tek bir saf haline getirdi. Ardından da önümüze geçerek onlara Peygamber (s.a.v)'in Mektubunu okudu. Hemedan kabilesinin hepsi Müslüman oldu. Ali de durumu bir mektupla Peygamber'e bildirdi. Resûlullah mektubu okuyunca secdeye kapandı, sonra başım kaldırarak,

"Hemedan'a selam olsun, Hemedan'a selam olsun1' buyurdu.[706]

Bu sahih bir hadis olup, İmam Buharı aynı isnadla bu hadisin bir kısmım rivayet etmiştir.[707]

A'meş, Amr b. Mürra -Ebû'l-Buhterî isnadıyla Hz. Ali (r.a)rdan rivayet eder:

- Nebî (s.a.v) beni Yemen'e yolladı. Ben, "Ya Resûlallah! Sen beni oraya gönderiyorsun ama ben, yargı konusunda hiç bilgisi olmayan bir genç olarak onların arasında nasıl yargılama yapacağım?" dedim. Resûlullah eli ile göksüme (iltifat olarak) vurup:

"Allahım! Sen Onun kalbine hidayet ver, diline de doğru karar vermeyi nasib et" diye dûa etti. Artık iki kişi arasında verdiğim hükümlerde hiç tereddüdüm olmadı."

Hadisi Ebû Dâvûd rivayet ediyor.[708]

Muhammed b. ali b. Hüseyn b. Ali b. Ebî Talibi ile Atâ da Cabir (r.a)’dan “Ali (r.a) Yemen’den Hz. Peygamberin yanına veda haccı esnasında geldiğini, söylediğini” naklederler ki. bu haber, Ata yoluyla Cabir (r.a) nakledilen bir hadis olup, onu Buharî ve Müslim nakletmiştir.[709]

[704] Zehebî mektuba kısaca değinirsede Önemine binaen kısaltarak İbni Hişâm'dan naklediyoruz.

[705] İbni Hişâm 4/216; Taberî 3/120, 122; Ya'kûbî Tarih 2/87, 89; Beyhakî Delâil 4/407, 408.

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 4/413-414

[706] Zehebî hadisi Beyhakî'den naklettiği için buradaki "İshâk" ismini atlamış. Buhâıfden düzelttik.

[707] Buhârî (kısa) Meğazî 64/61; Beyhakî Delâil 5/396; Bey. S. Kübra 2/366.

[708] Ebû Dâvûdu Tayalisi s. 16. h. no: 98; Nesaî Hasais-i sayfa 40, 41, 44; Müsned 1/136; İbni Mâce Ahkam 2310; Hatib Tarih 12/444; İbni Sa'd 2/338; İbni Ebî Şeybe 10/176, 12/58; Hakim 3/135; Beyhakî Delâil 5/397; Ebû Ya'lâ Müsned 1/136; Maverdi Ahkamu, Sultaniye 3217; İbni Hibban ve Bezzar 3/126. H. no: 912. Bu isnadlar Zehebî’nin buradaki isnadı gibidir. hepsi A’meş yolu ile verirken sadece Müsned ve Ebu Yala’ Şu’be’den nakleder.

Ebû’l Buh’teri Hz. Ali’ye yetişmediği için Hüseyin Selîm Esed gibi bazı muhakkıklar isnadı zayıf sayar. hatta Hakim’in 37135’te bunu sahih sayıp Zehebî’ninde ona katıldığını bile söyler. oysa Zehebi buna ilişmez. üstelik Şu’be aracılığıyla Mizan da Terceme No. 9986’da Şu’be aracılığıyla onun Hz. Ali’ye yetişemediğini, Seleme b. Küheyl’in de, o hiç bir büyük sahabeye yetişmedi. onun Simainı ifade eden hadisleri Hasen, “an” ile ifade ettikleri zayıftır der. ancak Ebü Ya’la ve Müsned rivayetinde “Ebul Buhteri, Ali’yi işiten birniden” iye araya bir meçhul katar. buna rağmen hadis sahihtir. zira aynı hadisi Hz. Ali’den Haneş, Amr. b. Hubşi, Harise b. Mudarrib ve diğerleri ile yarı bir isnadla ibni Abbas kendinden nakleder. Bak Müsned 1/111, 88, 149, 150; Ebû Dâvud 3582: Tirmizi 1331, Bey. Sü. Kübra 107137: Esu La’ma 1/293. 371: Natik 4/88b işte Zehebi; Hakim’in bu hadisine, Buhari ve Müslim’in şartlarına uygundur der.

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 4/414-416

[709] Buhârî Hac 25732; Şirket 15; Meğazî 61; Müslim Hac 216 (141). ata hadisi. Muhammed b. Ali Hadisi Müslim 1218; Buhârî a.g.y. E. Dâvud 1905; İ. Ebî Şeybe 4717398; İbni Mâce 30774: Bey. S: Kübra 5790, 104: B: Delail 57399; İbni Hibbân Tertîbü’l İhsan 67100. no: 3933; Nesaî Menasik 50, 52: Daramî Menasik 17; Müsned 17254. 2728. 37185. 47295, 397, 410.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın