Nafile İbadetlerden Önce Gelmesi

6. Nafile İbadetlerden Önce Gelmesi:

Ebû Hüreyre'den (r.a.) rivayet edildiğine göre Rasûlüllah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Beşikte yalnız üç kişi konuşmuştur: Meryem oğlu İsa ve Cüreyc'in arkadaşı. Cüreyc âbid bir adamdı. Bir manastır yaptırdı. Onun içinde yaşıyordu. Derken Cüreyc namaz kılarken anası geldi ve:

"Ey Cüreyc! " diye seslendi. Cüreyc:

"Ya Rabbi! Anam ve namazım! " dedi ve namazına yöneldi. Anası hemen gitti. Ertesi gün tekrar geldi ve yine Cüreyc namaz kılıyordu. Anası:

"Ey Cüreyc! " diye seslendi. Cüreyc:

"Ya Rabbi! Anam ve namazım! " dedi ve yine namaza yöneldi. Anası hemen gitti. Ertesi gün tekrar geldi ve yine Cüreyc namaz kılıyordu. Anası:

"Ey Cüreyc! " diye seslendi. Cüreyc:

"Ya Rabbi! Anam ve namazım! " dedi ve yine namazına yöneldi. Bunun üzerine anası:

"Allahım! Fahişelerin yüzünü görmeden oğlumun canını alma! " dedi. Derken İsrail oğulları Cüreyc'i ve ibadetini aralarında konuştular. Güzelliği dillere destan olan fahişe bir kadın vardı. Bu kadiri:

"İsterseniz onu sizin için kötü yola düşürüvereyim, dedi ve ona sataştı. Fakat Cüreyc ona aldırış etmedi. Daha sonra kadın, Cüreyc'in manastırına sığınan bir çobana geldi ve onun kendisiyle zina etmesini sağladı. Kadın ondan hamile kaldı. Doğurduğunda: "Bu çocuk Cüreyc'dendir!" dedi. Bunun üzerine orada yaşayanlar Cüreyc'e gelerek onu aşağı indirdiler ve manastırını yıktılar. Kendisini de dövmeye başladılar. Cüreyc:

"Size ne oluyor böyle? " dedi. Onlar:

"Bu fahişe ile zina ettin ve senden çocuk doğurdu, " dediler. Cüreyc:

"Çocuk nerede? " diye sordu. Derhal onu getirdiler. Cüreyc:

"Beni bırakın da namaz kılayım, " dedi ve namaz kıldı. Namazım bitirdikten sonra çocuğun yanına geldi. Onun karnına dürterek:

"Ey çocuk! Senin baban kimdir? " diye sordu. Çocuk:

"Falan çobandır," cevabını verdi. Bunun üzerine insanlar Cüreyc'e yöneldiler; onu öpüyorlar ve ona el sürüyorlardı.

"Manastırını altından yapalım, " dediler. O:

"Hayır, onu önceki gibi kerpiçten yapın! " dedi. Onlar da öyle yaptılar.

Üçüncüsü ise, emzikli bir kadın vardı. Birgün oğlan çocuğunu emzirirken yanından heybetli bir süvari geçmişti. Bunu gören kadın:

"Allahım! Oğlumu bunun gibi heybetli kıl! " diye duâ etti. Çocuk hemen memeyi bıraktı. Adama doğru dönerek baktı ve:

"Allahım! Beni bunun gibi yapma! " dedi. Sonra memesine dönerek emmeye başladı. Ravi Ebû Hüreyre: "Rasûlüllah'ın (s.a.v.) şehadet parmağı ağzında ve onu emmeye başlayarak çocuğun nasıl emdiğini anlattığı hâlâ gözümün önündedir" demiştir. Sonra oradan bir cariye geçirdiler. Sahipleri onu dövüyor ve: "Sen zina ettin, hırsızlık yaptın!" diyorlardı. Cariye ise:

"Bana Allah yeter, o ne güzel vekildir! " (Hasbiye'llâhu ve ni'me'l-vekil), diyordu. Çocuğun anası:

"Allahım! Oğlumu bu cariye gibi yapma! " diye duâ etti. Çocuk hemen emmeyi bıraktı ve cariyeye bakarak:

"Allahım! Beni bu cariye gibi yap! " dedi. Artık burada konuşmaya başladılar: Anası:

"Boğazında kalası! Kılık-kıyafeti güzel ve heybetli bir adam geçti. Ben: "Allahım, oğlumu bunun gibi heybetli kıl" dedim. Sen ise: "Allahım, beni bunun gibi yapma!" dedin. Şu cariyeyi döverek ve "sen zina ettin, hırsızlık yaptın!" diyerek yanımızdan geçirdiler. Ben: "Allahım, oğlumu bunun gibi yapma!" diye duâ ettim. Sen ise: "Allahım, beni bunun gibi yap!" dedin. Bunun üzerine çocuk şu karşılığı verdi: "

"Şüphesiz o adam bir zalim idi. Bu yüzden "Allahım, beni onun gibi yapma!" dedim. Şu cariye ise "Sen zina ettin" diyorlar, oysa zina etmemiştir. "Sen hırsızlık yaptın" diyorlar, oysa hırsızlık yapmamıştır. Bu yüzden de "Allahım, beni bunun gibi yapma!" dedim.[39]

Ibn Hacer, hadisle ilgili şu açıklamayı yapmaktadır: İbn Battal der ki: "Cüreyc'in anasının oğluna yaptığı bedduanın sebebi şudur: Onların şeriatına göre namazda konuşmak mubah idi. Cüreyc namaza devam etmeyi anasının çağrısına kulak vermeye tercih edince, anası ona beddua etti. Çünkü o, anasının hakkını ertelemişti." Ibn Hacer der ki: Cüreyc'in "Anam ve namazım!" sözünden anlaşılan da şudur: Cüreyc'e göre konuşmak namazı bozardı. Bundan dolayı da anasına cevap vermedi. Yezid b. Havşeb, babası vasıtasıyla Rasûlüllah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir: "Eğer Cüreyc alim olsaydı, elbette anasına icabetin Rabbine ibadetten daha evlâ olduğunu bilirdi."[40]

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın