3784... (Kabîsa b.  Hülb'ün) babasından rivayet olunmuştur; dedi ki:

Rasûlullah (s.a)’ı, "Yemeklerin bazılarım (yemek)ten (kalbimde) bir endişe hissediyorum" diyen bir adama (şöyle) cevap verirken işittim: “Gönlünde hiçbir endişe doğmasın. (Eğer helâlliği şer'î deliller­le sabit olan bir yemeğin yenip yenmeyeceği hususunda gönlünde do­ğan bir şüphe üzerine o yemeği yemeyi terkedecek olursan) bu konu­da hiristiyanlara benzemiş olursun."[116]

 

Açıklama
 

Metinde geçen cümlesi mahzûf bir şart cümlesinin   cevabı   olabileceği   gibi,   kendisinden   önceki "şey'ün" kelimesinin sıfatı da olabilir. Biz tercümemizde birinci ihtimali nazar-ı itibara aldık.

İkinci ihtimale göre cümle, "Bazı yemekleri yemekten dolayı hiristiyanlığa benzeyeceğine dair içinde bir korku belirmesin" anlamına gelir ki, netice iti­bariyle her iki mana da meşruluğu kesin delillerle sabit olan bir yemek hak­kında kalbde doğan şüphelere itibar edilmemesi noktasında toplanmaktadır. Çünkü kesin deliller karşısında şüphenin bir kıymeti yoktur. Nitekim "Şekk ile yakın zail olmaz."[117] kaidesi vardır.

Ancak bu meseleyi şüpheli şeylerden kaçınma meselesiyle karıştırma­mak lâzımdır. Çünkü bu iki mesele asıl itibariyle birbirlerinden tamamen fark­lıdırlar.[118]

[116] Tirmizî, siyer 16; İbn Mâce, cihâd 26, Ahmed b. Hanbel, V, 226.

Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi: 13/411-412.

[117] Mecelle, madde: 4.

[118] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi: 13/412.


[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Bildiğimiz gibi Müslümanlar meyte/leş yemezler. Allah subhanehu ve teâlâ kendiliğinden ölen hayvanları kesin bir dille haram kılmıştır. Müşrikler; 'Muhammed kendi eliyle kestiği/öldürdüğü hayvanı yiyor, Allah'ın altın kılıcıyla kestiği/öldürdüğü hayvanaysa meyte/leş diyerek yemiyor.' diyerek Müslümanların kafasını karıştırdılar. Bu konuda vesveseye kapılan Müslümanlara Allah şöyle cevap verdi:

"Üzerine Allah'ın adı anılmadan kesilen hayvanlardan yemeyin. Kuşkusuz bu büyük günahtır. Gerçekten şeytanlar dostlarına, sizinle mücadele etmeleri için telkinde bulunurlar. Eğer onlara uyarsanız şüphesiz siz de Allah'a ortak koşanlar olursunuz." (6/En'am, 121)

Bu ayet insi şeytanların vesvese ve şüpheleri hususunda aydınlatıcıdır. Cinni şeytanların Âdemoğlu cinsinden dostlarına ara ara şüpheler vahyettiğini anlıyoruz. Böylece muvahhidlerin kafası karışacak ve bu tartışmalardan olumsuz etkileneceklerdir. Asıl dikkat çeken husus; Allah'ın subhanehu ve teâlâ bu şüpheye cevap vermemesi, sadece sahabeyi: "onlara itaat ederseniz, siz de müşriklerden olursunuz" diyerek uyarmasıdır.

Evet, gerek insanın damarlarında kan misali dolaşan cinni şeytanlar, gerek de onların dostu olan insi şeytanlar Müslümanı akidesinde şüpheye ve vesveseye düşürmek için ellerinden gelen gayreti sarf ederler.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın