Tebuk Gazvesi

Tebuk Gazvesi

îslam daveti arap beldelerini kapsadı. Kimi iman etti, kimi inkar etti. Kimi, kalbine iman girmemiş olsa bile teslim oldu. Kimi de ihlaslı bir şekilde inandı ve davetin yükünü omuzladı. îslam uğruna cihad etti. Araplardan, islamı bilmeyen kalma mıştı. Peygamber (sav) efendimiz ara vermeksizin, gevşemeksi-zin hak daveti yapıyordu.

Bundan sonra îslam davetinin arap beldelerine komşu bulu nan ülkelere geçmesi gerekiyordu. Özellikle içinde arap ırkının yaşadığı beldelere sirayet etmesi icab ediyordu. Çünkü böyle beldeler, ırki oluşumu nedeniyle İslam davetine icabet etmeye daha yakındı. Mekke´de bütün arapların toplantı yeri olan Ka´be vardı. Orayı Cenab-ı Allah güvenli bir yer kılmıştı, çevre sinde insanlar birbirlerini kapıp götürürlerken Ka´be güvenli bir yer idi.

İslam davetinin sirayet etmesi gereken ülkelerin başında Şam gelmekteydi. Orada Gassanlı araplar yaşamaktaydı. Ora da müslümanlara tecavüz edilmişti. Peygamber efendimizin Şam´a bağlı Busra valisine gönderdiği elçisi öldürülmüş, bu se beple Mute savaşı yapılmıştı. Mute savaşı nihayete ermiş ama kesin bir zafer elde edilememişti. Hezimete uğranılmamıştı. İs lam ordusu Halid bin Velid´in maharetli kumandası sayesinde düzenli bir şekilde geri dönmüş idi. Halid´in islam tarihinde ic ra ettiği ilk başarılı komutası bu idi. Mute savaşının neticesi müslümanların aleyhine olmamıştı. 200.000 kişilik Bizans or dusunun karşısında sadece 12 kişi şehit olmuş, buna karşılık Bizanslılardan çok sayıda adam öldürülmüştü. Hatta bu savaş ta Halid´in elinde dokuz kılıç kırılmıştı. Komutanların öldürül mesi, az sayıdaki îslam ordusunu hezimete uğratmamış ve olumsuz yönde etkilememişti.

Tebük gazvesinin, Mute gazvesinin bir devamı olduğunu söylemek mümkündür. Çünkü Mute´de başlatılan taktik Te-bük´te de, devam etmişti. Ancak Peygamber efendimizin gön derdiği elçinin Öcü alınamamıştı. Sebep seyir ve amaç bakımın dan Mute savaşının bir uzantısı olmakla birlikte Tebük gazve sinin vukuuna müstakil bir sebep vardı. Müslümanlarla diğer Ensar ve araplar, savaş kahramanlığının ateşine tutuşmuşlar dı. Bunlar Romalılara yardım eden kendi ırkdaşları olan arap-larla savaşmak istiyorlardı. Irkdaşları olan arapların bir kısmı, İslama meyleden kimselere, Romalılarla elbirliği edip baskınlar düzenlemişlerdi. Bu yeni din, bir kuvvet sembolü haline gel mişti. Daha önceleri Romalılara destek vererek onların kuvvet leriyle şereflenen (!) araplar bu defa İslam´ın kuvvetiyle şeref lenmeyi kendileri için hayırlı gördüler. Gerçekten de ´sen kar-deşimsin´ diyen bir kimseyle (sen benim kulum ya da tebaam-sın´ diyen bir kimse arasında fark vardı. İşte bu sebeple Roma saldırılan karşısında boyun eğen kimseler İslam´a şiddetli bir eğilim göstermişlerdi. Çünkü ortaya çıkan bu yeni din, kendi kardeşleri olan kimselerin dini idi. Ayrıca Bizans temellerinden çatlamaya ve buhranlar yaşanmaya başlamıştı. Daha Önce Bizanslıların, yardımlarını gördükleri çok sayıdaki araplar İsla ma girmişlerdi. Örneğin Mute´de müslümanlarla savaşan Bi zans ordusunun kumandanlarından biri olan Ferve bin Amr el-Hüzai müslüman olmuştu. Onun müslüman olduğunu duyan Bizanslılar Öfkelenmiş, onu hainlikle suçlayıp öldürmüşlerdi. Peygamber (sav) efendimiz müslüman olan bu adamın kanını yerde bırakmayacak, intikamını onlardan alacaktı. Böyle bir müslümanın öldürülmesi, Islama giren diğer kimseler için ür kütücü bir örnek olacak, başkalarının İslama girmelerine engel teşkil edecekti. Cenab-ı Allah´ın şu emri hak olmuştu.

"Onlarla savaşın ki, Fitne ortadan kalksın, din yalnız Al lah´ın dini olsun (yalnız ona tapılsın)." (Bakara-193)

Cenab-ı Allahm şu buyruğuna itaat etmek de vacip olmuştu:

"Ey inananlar, kafirlerden size yakın bulunanlarla savaşın (onlar), sizde (kendilerine karşı) bir sertlik (ve şiddet) bulsun lar. Bilinki Allah takva sahipleriyle beraberdir" (Tevbe; 123) "Ken dilerine kitap verilenlerden Allah´a ve Ahiret gününe inanma yan, Allah´ın ve Resulünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini din edinmeyen kimselerle küçül(üp boyun eğ)erek elleriyle cizye verecekleri zamana kadar savaşın" (Tevbe; 29)

Burada anlatılması gereken ve siğer kitaplarında bahsi ge çen bir diğer husus da şudur: Cenab-ı Allah´ın; Müşrikler pis tirler... Artık bu yıllarından sonra Mescidi harama yaklaşma sınlar" (Tevbe; 28) mealindeki ayeti celilesi nazil olduğunda; Ukaz, Zilmecaz, mecenne ve diğer panayırlarda Hac mevsiminde tica ret yapan tüccarlar, ticaretlerinin durgunlaşacağını zannetti ler. Bu ve diğer sebeplerden ötürü Şam´da, Tebük gazvesi yapıldı. Böylece ticaret kapısı açıldı.

Bu, siyer kitaplarının anlattığı bir sebeptir. Siyer kitapla rında bundan sözedilmeseydi, biz bunu bir sebep olarak burada anlatmayacaktık. Peygamber efendimizin gazveleri maddi tica reti kolaylaştırmak için yapılmış değildir. Aksine îslami-daveti-ni rayına oturtmak ve kolaylaştırmak için yapılmıştır. Bu da asla ziyan «itmeyecek bir ticarettir. Kaldı ki, dini kazançlar da ha bereketli ve daha verimlidir. Bu kazanç da, noksanlıklardan münezzeh yüce Allah´ın rızasıdır.

Mute ga zvesinden sonra Bizanslılar yeni dinin, kendi ahka-mıyla göntıllere hakim olduğunu, Mücahitleriyle de ülkelere egemen olduğunu gördüler. Devletleri yıkılmadan önce gerekli hazırlığı yap. İslam devletini yıkmak zorunda olduklarını dü şündüler. Bu sebeple de İslama karşı savaş açma hazırlığına giriştiler. Peygamber (sav) efendimiz de kendisini yurdunda yen sinler diye onları bu savaş hazırlığı içinde kendi hallerine bıra kacak değildi. Hiç bir millet yoktur ki, kendi yurdunda baskına uğrasın da sonunda zelil ve hakir düşmesin. Peygamber efendi miz Romalıların asker topladıklarını ve imparatorun da asker lere bir yıllık azıklarını verdiğini haber adı. Peygamber efendi mizin Bizanslılara savaş açması durumunda Şam´da onlara ta bii olan araplar güçlenecek ve üzerlerindeki Bizans baskısını bir kenara atıp kendilerini horlayan Bizanslıların hegemonya sından kurtulacak ve kendi kavimleri olan müslümanların iz-zetiyle şerefleneceklerdi.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın