Tay Kablesinin Putu

Tay Kablesinin Putu

Resülullah (sav) efendimiz 40 deve, 50 atlı olmak üzere 150 kişilik bir seriyyeyi Tay kabilesinin putunu yıkmaya gönderdi. Bu seriyyenin biri siyah diğeri beyaz iki sancağı vardı. Görevle ri, Tay kabilesinin "Fals" adındaki putunu kırmaktı. Seriyye, Hatim mahallesine hücum düzenledi. Hicri dokuzuncu senenin Rebivulevvel ayında bu görevlerini icra ettiler.

Hz. Ali, beraberindeki askerleriyle göreve gitti ve putu yıktı. Fecr vaktinde Tay kabilesinin adamlarıyla çarpıştılar. Tay ka bilesinin savaşçıları, Mücahid Ali´nin komutasındaki islam as kerlerinin önünden kaçtılar; arkalarında kadınlarını ve malla rını bırakıp gittiler. Kadınları esir alındı; davarları, ganimet edildi. Alınan esirler arasında Adiy bin Hatim´in bacısı yani Hatemi Tai´nin kızı da vardı. Adiy, Hıristiyan bir kimse olup Şam´a kaçmıştı. Müslümanlar, Adiy´in hazinesinde üç kılıç ve üç zırh bulmuşlardı. Hz. Ali esirlerin başına görevli olarak Ebu Katade´yi, davarların ve gümüşlerin başına Abdullah bin Atik´i görevlendirdi. Ganimetler yolda paylaşıldı. Esirlere yapılacak işlem peygamber efendimize bırakıldı. Esirler toplanıp Medi ne´ye getirildi. Aralarında Adiy bin Hatim yoktu. -

Hatem-i Tai´nin kızı peygamber efendimizin yanma gelerek şöyle dedi: "Ya Resulallah! ziyaretçilerin sonu geldi. Babam da öldü. Ben yaşlı ve acuze bir kadın olup hizmet yapamam. Bana lutfetki Allah da seni bağışlasın. İstersen beni serbest bırak. Arap kabilelerini bana güldürtme, ben kavmimin efendisinin kızıyım. Benim babam namusu korur, esiri salıverir, açları do yurur, çıplakları giydirir, zayıfı barındırıp ağırlar, yemek yedi-rir, selamı herkese yayar, ihtiyaç sahibinin talebini geri çevir mezdi. Ben Hatemi Tai´nin kızıyım!"

Peygamber (sav) efendimiz onun durumuna acıdı. Babasını hayırla andı. Korkusunu hafifletmek, ürküntüsünü gidermek ve ona ünsiyyet vermek için babasını iyilikle yad etti, şöyle de di: "Ey Cariye! senin bu anlattığın vasıflar, mü´minlerin vasfı dır. Baban müslüman olsaydı da ona rahmetle ansaydık!" Böy le dedikten sonra ilgililere: "Bunu salıverin, çünkü babası güzel ahlakı ve iyiliği seven cömert bir kimseydi." diye talimat verdi. Rivayete göre Hatim´in kızı peygamber efendimize şöyle dua et mişti: "Allah´ımdan dileğim şudur ki seni şayet muhtaç edecek se kerem sahibi ve cömert kimselerden başkasına muhtaç etmesin."

Hatimi´ni kızı peygamber efendimizden bu ikramı gördük ten sonra kardeşi Adiy´in yanma giti. Onu İslama girmeye teş vik etti. Peygamber efendimizden söz ederek şöyle konuştu: "Bana Öyle bir iyilikte bulundunki O iyiliği bana senin baban bile yapmazdı. İster gönüllü olarak ister korkarak onun yanına git. Çünkü falan adam onun yanına geldi.Ondan ikram gör dü...»

Böyle konuşarak kardeşi Adiy´in İslam´a girmesine yol açtı. Kardeşi de onun teşviki neticesinde gidip kendisini peygamber. efendimize teslim etti. Einde emanname veya eman olmadığı halde Peygamber (sav) efendimizin yanına gitti. Yanına gider ken kendisini görenler O, Adiy bin Hatim´dir, dediler. Peygam ber efendimizin yanına gelince eline atıldı. Peygamber efendi miz de onun elini tuttu. Zaten o daha önceleri Peygamber efen dimizin elinin kendi eline temas etmesini Allah´tan ümid edi yordu. Oradayken Peygamber efendimizin güzel ahlakı, kendi sine fiili olarak göründü. Zayıflara karşı merhametli davranan peygamber efendimizin numunei imtisal olduğunu anladı. Şöy le ki: Yanında küçücük bebesiyle bir kadın, peygamber efendi mize varmış ve ona: "Sana ihtiyacımız var" demişti. Peygamber efendimiz onlarla beraber gidip ihtiyaçlarını sağlamıştı.

Şimdi de Adiy bin Hatimi´ni müslüman oluşunu kendi ağ zından dinleyelim: "Sonra Resülullah (sav) efendimiz beni elimden tutup kendi evine götürdü. Bir çocuk yanına bir yastık bıraktı, yastığın üzerine oturdu, bende önüne diz çöküp otur dum. Allah´a hamdü senada bulunduktan sonra şöyle dedi: "Sana zarar verir mi? Lailahe illallah demek sana zarar verir mi1? Allah´tan başka bir ilah bulunduğunu biliyor musun?" Hayır dedim. Sonra bir süre daha konuştu, sonra yine sordu: "Al lah en büyüktür, demenin sana zararı olur mu? Allah´tan daha büyük bir şeyin var olduğunu biliyor musun?" Hayır dedim. Bu defa bana şöyle dedi: "Yahudilere gazab edilmiştir. Hıristiyan lar sapıklığa düşmüşlerdir!" Ben de: "Ben şirkten uzak bir müslümanım" dedim. Bu sözüm üzerine yüzünde sevinç emare leri belirdiğini gördüm. Sonra bana gitmemi emretti. Ensardan bir adamın evine konuk oldum. Sabah akşam yanına geliyor dum. Bir ara yanında oturmaktayken yünden dokunmuş giysi ler giyen bazı kimseler yanına geldi. Namaz kıldı, sonra kalkıp şöyle dedi: "Ey insanlar Allah´ın lütfundan az da olsa bir ölçek ya da yarım ölçek ya da bir avuç ya da bir ovucun bir kısmı ka dar da olsa verin. Çünkü vereceğiniz şey (sadaka) yüzünüzü ce hennem ateşinden korur. Eğer verecek bir şey bulamazsanız, hiç değilse güzel bir kelime söyleyin. Sizden biri Allah´ın huzuruna çıktığında benim size söylediklerimi ona söyleyecek ve şöy le soracaktır: "Ben sana mal ve evlat vermedim mi?": "Evet ver din yarab" diye cevap verecek. Allah soracak: "Peki kendi nefsin için önceden vermiş olduğun bir şey (sadaka) var mı? Varsa ne rede?"

Bu defa kul önüne ve arkasına, sağına ve soluna bakacak; yüzünü cehennem ateşine karşı koruyacak bir şeyi arayacak. (O günde zor durumla karşılaşmak istemiyorsanız) bir hurmanın yarısı(nı sadaka vererek) de olsa sizden biri cehennem ateşine karşı yüzünü korusun. Eğer verecek bir şey bulamazsa hiç de ğilse güzel bir kelime söylesin. Ben sizin yoksul düşmenizden korkmuyorum. Çünkü Allah size yardım eder ve verir. Hatta bir kadın Yesrip ile Hire arasında yolculuk yapacak, yolculuk esnasında en çok bineğine hırsızların musallat olmasından korkacak (başka bir şeyden korkmayacaktır".

Adiy bin Hatim dedi ki: Peygamber efendimiz böyle konu şurken ben kendi kendime, "Tay kabilesinin hırsızları nerede?!" diyordum. Bu hadisi, her şeyden önce insanları güzel ahlaka Özendirmek, davranışlarda ruhsal sıcaklık merhamet ve şefkati görmek, ahlak sahiplerinin menkıbelerini anlatmak için bura da aktardık. Öyleki daha önce Peygamber efendimizden şiddet li derecede kızıp nefret eden bir kimse onun bu durumunu mü şahede ettikten sonra yanından çıkarken Onu en çok seven bir insan haline gelmişti.

Bu haber, okuyucuya Peygamber efendimize meclislerinden birinin manzarasını aksettiriyor. Onun meclisi; haklarında şa yet sapıklık yazılmamış ve azgınlığa, taşkınlığa yakın kılınma mış iseler insanların en haşin karekterlisini ve haktan en uzak olanım bile doğru yola ileten bir meclisti. Minnet, Allah ve Resülünedir.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın