Sen de Öleceksin Onlar da Ölecekler

Sen de Öleceksin Onlar da Ölecekler

Buhari´nin rivayetine göre Abdullah bin Mes´ud Peygamber (s.a.v) efendimizin yanına girip ona: "Çok acı çekiyorsun Ya Re sulallah!" demiş Peygamber efendimiz de şu karşılığı vermişti; "Doğrusu ben, sizden iki kişinin çektiği acı kadar acı çekiyo rum." Abdullah: "O halde senin sevabın da iki kat olacaktır" deyince Peygamber efendimiz şu karşılığı vermişti: "Evet.. Ca nım kudret elinde olan Allah´a andolsun ki yeryüzünde bir müslümana her hangibir hastalık ve eziyet isabet eder de o sab rettiği takdirde onun günahlarını ağacın yaprakları gibi üze rinden döker."

Rivayete göre Ebu Said el-Hudri elini Peygamber efendimi zin vücudunun üzerine koymuş ve ona: "Şiddetli ateşin oldu ğundan dolayı elimi vücudunun üzerinde tutamıyorum Ya Re sulallah" demişti. Peygamber efendimiz de cevaben şöyle buyurmuştu: "Biz Peygamberler topluluğuna bela ve musibetler kat kat gelir. Sevap ve mükafatlarımız da kat kat olacaktır,"

Buhari´nin sahihinde rivayet olunduğuna göre Resulalah (s.a.v) efendimiz hastalığı esnasında şöyle buyurmuştur: "İn sanlar arasında en şiddetli belaya uğrayanlar, peygamberler dir. Sonra salih kimselerdir. Sonra derecelerine göre iyi kimse lerdir. Kişi dindarliği ölçüsünde bela ve musibete uğrar. Eğer dinine sağlam bağlarla bağlıysa bela ve musibeti daha da şid detli olur."

Hastalık, kainatın nuru Muhammed (s.a.v) in vücuduna si rayet etmiş, nihayet onu zayıf ve bitkin düşürmüştü. Yakınlanndan bazıları onun zatülcenb hastalığına yakalandığını san mışlardı. Bu da onun en yakın akrabası Abbas´m görüşü idi. Tıbbi bilgilerine dayanarak bu hastalıktan kurtulması için pey gamber efendimizin ağzına ilaç damlatmak gerektiğine karar verdiler. Peygamber efendimiz dalgın olduğu bir esnada ağzına ilaç damlattılar. Ayrıldığında ağzındaki ilaç kalıntısını hissedin ce yanında bulunan herkesin ağzına ilaç damlatılmasını emret ti. Yalnız, yaşlı olduğundan dolayı Abbas´ı bu cezadan istisna etti. Zatülcenb hastalığının şeytandan olduğunu Cenab-ı Al lah´ın, şeytanı kendisine musallat kılmayacağını beyan buyur du.

Resulüllah (s.a.v) efendimizin hastalığı şiddetlenmeye baş lamış ve artık yatağından ayrılamaz olmuştu. Hz. Aişe´nin evinde kendisine bakılması için zevcelerinden izin istedi. Buha-ri bu haberi şöyle rivayet eder: "Hz. Aişe demiş ki: "Resutüllah (s.a.v)´in hastalığı şiddetlenip ağırlaşınca benim evimde kendi sine bakılması için zevcelerinden izin istedi. Onlar da kendisi ne izin verdiler, iki adamın omuzlarına yaslanarak evden dışa rı çıktı. Abdülmuttalip oğlu Abbas ile diğer bir adamın arasın da ayaklarını yerden sürüyordu."

tbn Abbas´a, Hz. Aişe´nin rivayetinde adını açıklamadığı adamın kim olduğunu sorduklarında o zatın Ali bin Ebi Talip olduğunu söylemişti. Hz. Aişe (her nedense) Abdülmuttalip oğ lu Abbas´m adını zikretmiş, ama Ebu Talip oğlu Ali´nin ismini zikretmemişti. Allah onu affetsin ve Allah ondan razı olsun.

Resulüllah (s.a.v) efendimiz Hz. Aişe´nin evine taşındı. Ateşi şiddetlenmişti. "Üzerime su dökün" diyordu. Üzerine çok mik tarda su döktüler. Hatta mü´minlerin annesi Aişe´nin rivayeti ne göre üzerine yedi kırba su dökülmüş idi.

Buhari´nin rivayetine göre Hz. Aişe bu konuda şöyle demiş tir: "Resulüllah (s.a.v) efendimizin hastalığın nedeni ile şikaye ti artınca Muavizeteyn surelerini okuyarak eliyle kendi bedeni ni sıvazlayıp vücuduna üflüyordu. Ancak bunu yapamıyacak derecede hastalığı ağıırlaşınca ben muavizeteyn surelerini oku yarak onun üzerine üflüyordum"
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın