Peygamber Efendimizin Yemame Valisine Gönderdiği Mektup

Peygamber Efendimizin Yemame Valisine Gönderdiği Mektup

Resulullah (s.a.v.) efendimiz Suleyt ibn Amr el-Amiri aracılı ğıyla Yemame valisi Hevze bin Ali´ye şu mektubu gönderdi.

"Rahman ve Rahim olan Allah´ın adıyla. Resulullah Mu-hammed´den Hevze bin Ali´ye.

Hidayete tabi olanlara selam olsun. Şunu iyi bilki benim di nim develerin ayakları ile atların toynaklarının ulaşabildiği her yere ulaşacaktır, Müslüman olki selamete erişesin ve elinin altında bulunan yerlerin idaresini sana bırakayım."

Suleyt mektubu Yemame valisine götürdü. Mühürlü mektu bu alan vali, Süleyt´e selam verip ikramda bulundu, mektubu okuduktan sonra Peygamber efendimize şu cevabi mektubu yazdı: "Davet ettiğin şey ne kadar güzeldir. Ancak Araplar be nim makamımdan korkarlar ve beni sayarlar. Bana idarenin bir kısmını teslim etki sana tabi olayım."

Mektubu yazıp Süleyt´e verdikten sonra ona bazı hediyeler takdim edip Hecr dokuması bir kaftan giydirdi.

Elçi Suleyt, yanındaki mektup ve hediyelerle birlikte Pey gamber efendimizin yanına döndü. Peygamber efendimiz mek tubu okuduktan sonra Yemame valisine az bir parça yer ver meyi dahi kabul etmedi. Mekke-i Mükerreme´nin fethinden sonra Peygamber (s.a.v.) efendimiz vahiy aracılığıyla, bu mek tubun tamahkar sahibi vali Hevze´nin öldüğünü öğrendi. Ye-mamelileri kötüledi ve: "Yemame´de yalancı bir Peygamber tü-reyecektir ama eninde sonunda öldürülecektir" dedi. Sahabiler-den biri: "Onu kim Öldürecektir?" diye sorunca peygamber efen dimiz, ona: uSen ve arkadaşların öldüreceksiniz" diye cevap verdi.

Peygamber (s.a.v.) efendimizin verdiği haber tahakkuk etti. Arabiler arasında irtidat olayları baş gösterdi. îrtidat olayları Yemame´de daha yoğun bir şekilde görüldü. Resulullah´m hali fe Ebu Bekir es-Sıddık: "Ya onları itaat altına alan bir barış, ya da onları sahneden uzaklaştıran bir savaş!" sloganıyla üzer lerine yürüdü. Azim ve sebatla yoluna devam etti. îslamiyeti güçlendirdi. Cenab-ı Allah Ebu Bekir vasıtasıyla islamın kuv vetini ve izzetini korudu.

Peygamber (s.a.v.) efendimiz Hudeybiye barışından sonra Gassan emirine kendisini Islama davet eden bir mektup gön derdi.

Siyer kitapları, Gassan emirinin hidayet çağrısına icabet edip etmediğini kaydetmemektedirler.

Peygamber efendimizin hükümdarlara, emirlere ve reislere mektup gönderdiğini, onların da mukabil cevaplarını söylemiş tik. Bu hükümdarların, emirlerin ve reislerin kimi Peygamber efendimizin çağrısına icabet etmiş, kimi de iman etmeseler da hi güzelce cevaplar vermişlerdi. Bunların yanı sıra bazıları inkâr edip küfürlerinde inat etmiş ve Peygamber efendimize karşı tuzak kurup eziyet vermek istemişlerdi. Ancak Cenab-ı Allah onların tuzaklarını başlarına geçirmişti.

Peygamber efendimizin gazvelerine dair konuşmalarımıza üç sebepten dolayı geçici olarak ara vereceğiz:

1- Muhammedi risaletin amacı islam davetini tebliğ etmekti. Yapılan savaşlarda bu daveti himaye etmek ve kafirleri, dinle rinden dolayı mü´minlere eziyet vermekten sakmdırmaktı. Ni tekim Mekke müşrikleri ile Şam Hıristiyanları mü´minlere, dinlerinden dolayı eziyet etmiş ve onları fitneye düşürmüşlerdi. Savaş asıl itibariyle meşru değildir. Ancak savunma ve islam davetini himaye etmek amacıyla yapılırsa meşruluk kazanır. Zaten savaşın ilk ve bizzat maksadı da budur.

2- Gönderilen bu mektuplar ve verilen cevaplar, islam dave tinin ne kadar yayıldığını açıklamaktadır. İnsanların İslama iman edip icabette bulunduklarına ilişkin bir açıklama vermek tedir. Görülüyorki kendilerine mektup gönderilen kimselerin bir kısmı derhal islam davetine icabet etmiş, bir kısmı ise ica bet etmekle birlikte idareleri altında bulunan Yahudilerle, Me-cusilerin durumlarına ilişkin şer´i hükümleri sormuşlardır. Örneğin Münzir îbn Sava bunlardan biri idi. Bir kısmı da Pey gamber efendimize tabi olup olmamak hususunda önce tered düt geçirmiş, sonra kavmi ile birlikte hakikati tanıyıp imana gelmişti. Öte yandan Yemame valisinin islam çağrısına icabet etmek için peygamber efendimizle pazarlık yaptığını da görüyo ruz. Yemame ve orada yaşayan Hanife oğullan irtidat furyası nın üssü haline gelmişti. Zaten onların böyle yapacaklarını Peygamber efendimiz önceden haber vermişti. Onların bir kıs mı irtidat fitnesinde baş rolü oynamıştı.

3- Arap emirlerinin tümü ya da büyük bir çoğunluğu diğerle rine oranla islam çağrısına icabet etmeye hazır durumdaydılar. Hıristiyanlardan da bu çağrıya icabet etmeye meyilli olan ve problem çıkarmaktan uzak duran kimseler de vardı. Özellikle kitap ilminden haberi olan, Hıristiyanlığı asli kaynaklarından araştırıp öğrenen kimseler böyle idiler. Her ne kadar tarih bun lardan bahsetmemekteyse de bunlar islam davetine icabet et me eğilimindeydiler.

Özet olarak islam daveti bütün Arap beldelerini kapsadı. Bundan sonra Peygamber (s.a.v.) efendimiz çevreye nıücahidle-ri göndermişse de bunların görevleri islamı öğretmekti. Nite kim Peygamber (s.a.v.) efendimiz Ali bin ebi Talib ile Muaz bin Cebel komutasında Yemen´de icra ettiği gazvelerden bahseder ken buna da değineceğiz. İslam davetine çabucak icabet edildi ve yapılan bu icabet gerçek idi. Çünkü bu icabetten sonra Ye mame ehli gibi irtidat eden kimseler görülmedi.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın