Müslüman İle Kafir Arasında Miras

Müslüman İle Kafir Arasında Miras

Peygamber (s.a.v.) efendimiz Mekke-i Mükerremeye girdik lerinde Haşim oğullarına ait, ev sayılabilecek bir konut göre memişti. Hicretinden Önce kendisine ait olan evini de bulama mıştı: "Ukeyl, bize ev bırakmış mı ki?" demiş ve kendini misafir saymıştı. Bu da gösteriyor ki bir kişi kendi asli vatanına geri döndüğünde, daha önce içinde ikamet etmekte olduğu evine git mediği takdirde misafirlik (seferilik) vasfı üzerinden kalkma-maktadır. Daha önce içinde ikamet etmekte olduğu evi bulama dığı takdirde mukim sayılmaz, aksine misafir kabul edilir. Her ne kadar Mekke-i Mükerreme onun asli beldesi idiyse de o, ika met eden bir kimseye yarışır bir rahatlık bulamamış ve dolayısıyla seferiliğe devam etmişti. Sefer ruhsatını kullanarak da, Ramazan-ı Şerefte orucunu açmış ve namazlarını kısaltarak kılmıştı.

Hz. Osman´a karşı çıkanlar onun, Mekke-i Mükerreme de namazı kısaltarak kılmadığını ileri sürmüşlerdi. O da kendi evinde ve aile efradı arasında bulunduğundan, kendini seferi saymamış ve bu nedenle namazın kısaltılmasını caiz kılan ruh sata sahip olamayacağını açıklamıştı. O, hicretten önce içinde ikamet ettiği evini bulmuş ve bu nedenle mukim olmuştu. Bü tün bunlar, namazı seferde kısaltmanın, azimet değil de ruhsat olduğu esasına dayanmaktadır.

Peygamber (s.a.v.) efendimiz "Ukeyl bize ev bırakmış mı ki?´ dedikten sonra: "Müslüman ile kafir arasında miras yoktur" demişti. Bu, kafir ile müslüman arasında miras hükümlerinin cereyan etmesini yasaklayan bir kanun haline gelmişti. Çünkü-peygamber efendimiz bir başka hadisinde de şu sarih ifadeyi kullanmıştır. "İki din erbabı arasında miras hükümleri cere yan etmez."

Fıkıhçılar bu hüküm üzerinde görüş birliği etmişlerdir. An cak Şiay-ı imamiyye bu icmanın dışında kalarak kafirin müs-lümandan miras payı almasını yasaklamış ve müslümamn ise kafirden miras payı almasını yasaklamamışlardır. Muaviye bin Ebi Süfyan da bu görüşe göre hareket etmiştir. Bu sebebledir ki Kadi Şüreyh (r.a.), mirasla ilgili hükümleri bildirirken bu hü kümlerin, Allah ve Rasulunun yargısı olduğunu açıklarmış; an cak müslümamn, Ölen kafirden miras almasına hükmettiği za man: "Bu, müminlerin emiri Muaviye´nin yargısıdır" diye açık lamada bulunurmuş. Doğru olan, fıkıhçılarm üzerinde icma´ et tikleri hükümdür. Çünkübu hüküm peygamber efendimizin sa rih ifadelerine dayanmaktadır. Zira mirasın sebebi, miras bıra kan ile varis arasında yardımlaşmaktı. Bu da ikisinden birinin gayrı müslim olması durumunda tahakkuk etmez. Miras bir nevi velayettir. Kafir ile müslüman arasında velayet olmaz. Ay rıca varis, miras bırakan kişinin şahsiyetini devam ettirir. Müslümamn ise, kafirin şahsiyetini devam ettirmesi mümkün değildir.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın