Mü´minlerin Evlerine Hücum

Mü´minlerin Evlerine Hücum

Dar bir yerden hendeği geçen kimselerin yaptıkları saldırı dan sonra kuşatma devam etti. O esnada müşriklerden iki kişi öldürülmüştü. Bunlar Manzum Oğulları kabilesinden Nevfel ile Amir Oğullarından Amr bin Abd-i Vüd idi. Bundan sonra müşriklerden kimse hendeği geçmeye cesaret edemedi. Fakat müslümanları ok yağmuruna tuttular. Müslümanlar da onlara karşılık veriyorlardı. Müşriklerden bir kişi müslümanlarm okuna hedef olup ölmüştü. Müslümanlardan da beş kişi şehit olmuştu. Altıncıları büyük sahabi Sad bin Muaz oldu. O, Ku-rayza Oğulları´na giden iki kişiden biriydi. Şiddet anında onla rın hainliklerini görmüşlerdi. Sa´d (r.a.) savaş meydanına, pek sağlam olmayan bir zırhla çıkmıştı. îki kolu açıktaydı. Müşrik lerin attıkları bir ok onun kolundaki damarı kesmiş, hareketsiz hale getirmişti. Fakat kendisi Kurayza Oğullarının, hainliklerinin cezalarını görmeden ölmemek için Allah´a dua etmişti. Cenab-ı Allah onun duasını kabul buyurmuş ve bir süre daha yaşatmıştı. Sonunda Sa´d, Kurayza Oğulları´na hakem ölmüş ve artık hoşnut bir halde Cenab-ı Allah onun ruhunu teslim al mıştı.

Mü´minlerle müşrikler arasındaki çatışma devam ediyordu. Sonunda müşrikler, önlerinde bulunan hendek nedeniyle mü´minlere ulaşamayacaklarını anladılar. Ali ve kardeşleri gibi sadık mü´minler de, hendeğin gerisindeydiler. Ellerinde parla yan kılıçları vardı.

Medine´nin alt tarafından müşrikler, Hz. Peygamberin evine saldırabilirlerdi. Bu, olsa olsa Kurayza Oğulları tarafından ya pılabilecek bir işti. Müşrikler ancak onların bulunduğu yönden Medine´ye gelebilirlerdi. Zaten Kurayza Oğullan da bu amaçla muahedeyi bozmuş, intikam alabilmek için müşriklere o yolu açık tutmuşlardı. Maksatları, Nadir Oğullan ile Kaynuka Oğulları´ndan olan yahudi kardeşlerinin öcünü almaktı. Aslın da Kaynuka Oğullan´yla Nadir Oğulları´ndan olan yahudiler mü´minlere mütecaviz davranıp ahdi bozduklarından ve Resu-lullah´a hıyanet ettiklerinden dolayı, Medine´den sürgün edil mişlerdi.

Ibn Kesir, Tarih´inde Ukbe bin Musa´dan naklen şöyle der: "Müşrikler Hz. Peygamberin evine bir kıta asker gönderdi ler. Mü´minler gün boyunca onlara karşı direndiler. İkindi na mazının vakti geçtiği halde, Hz. Peygamber ile beraberindeki sahabilerden hiçbiri ikindi namazını kılmamışlar di. Gece vakti müşrik kıtası geri dönmüştü. Bunun üzerine Hz. Peygamber şöyle demişti: "Bizi ikindi namazını kılmaktan alıkoydular. Al lah onların karınlarını kalplerini ve kabirlerini ateş ile doldur-sun\"

Bu ifadelerden anlaşıldığına göre, Medine´deki mü´min evle rini muhafaza altında bulunduran mücahitler, Kurayza Oğulla-rı´nın hıyanetine uğramışlardı. Bu nedenle Kurayzalılar´a karşı durmuş ve direnmişlerdi. Sonunda Hz. Peygamber de, bu iyi yürekli mücahitlerin yanma gelmiş, onlara katılmıştı. Yahudi Kurayzalılar´ın saldırılarını püskürtmüş, dolayısıyla o hainler, müminlerin evlerine saldırıda bulunamamışlardı. Hz. Peygam ber bu mücahitlere katılınca hendeğin korumasını diğer mü´min mücahitlere bırakmıştı. O mü´min mücahitler ki, Al lah´a verdikleri sözde durmuşlardı. Sözlerini asla değiştirme mişlerdi. Her ne kadar Kurayzalı yahudiler amaçlarına ulaşa-mamışlarsa da, Medine´deki mü´min kadınlarla çocukları ra hatsız etmişlerdi. Bu da büyük bir suçtu. Ahdi bozmuş ve selef leri olan Kaynuka Oğullan´yla Nadir Oğulları gibi sözlerinde durmamışlardı. Kendilerinden sonra gelecek yahudiler de bun lar gibi davranacaklardı. Bu da, mü´minlerin karşılaştıkları be la ve imtihanın şiddetlendiğini gösteriyordu. İşte bu sebeple mü´minler, ikindi namazıyla akşam namazını, akşam namazı vaktinde cem-i te´hir şeklinde kıldılar. Buharı, Cabir bin Ab dullah´tan şöyle rivayet eder:" Hattab oğlu Ömer, Hendek´te gün balımından sonra geldi. Kureyşli kafirlere öfkeleniyor ve: "Ya Resulullah! Ben güneş batıncaya kadar ikindi namazını kılamadım" diyordu. Hz.Peygamber ona: "Vallahi ben de kıla madım" dedi. Bunun üzerine biz Resulullah (sav) ile aşağıya inip abdest aldık. Güneş battıktan sonra ikindi namazını kıl dık. Ardından da akşam namazını eda ettik."

Bu olay savaş mazereti nedeniyle iki namazı bir arada kıl manın caiz olduğunu göstermektedir. Ahmed bin Hanbel, sa vaş mazereti, ya da başka mazeretler dolayısıyla iki namazı bir arada kılmanın caiz olduğunu söylemiştir.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın