Mecusilik

Yunanlıiar´ı ve onlardan öncekileri bırakıp, İran´a ve daha Öte lere yöneldiğimizde, hayretler içinde kalırız. Başka felsefelerin de etkisi altında kalan Yunan felsefesinin çevresinde şu gerçekle karşılaşırız: Bu felsefe, insanların birbirleriyle olan ilişkilerini düzenlemeyi ve varlık probleminin aslım bazı vehim ve efsanelere dayanarak çözmeyi hedef edinmiştir. Örneğin Zerdüşt mezhebine mensup olanlar, kainatta biri iyilik, diğeri de kötülük tanrısı ol mak üzere iki tanrı bulunduğuna ve bu ikisinin insan nefsi üze rinde ve kainat hususunda çekişmekte olduklarına inanırlardı. Şüphesiz bu inanç batıldı ve dini bir dayanağa istinat etmemek teydi. Ancak bu inancın, semavi bir dinin tahrifinden ibaret oldu ğu söylenebilir. Bu din de insanları, bir olan Allah´a kulluk etmeye çağırıyordu. Bunun akli bir engeli de yoktu. Çünkü Zerdüştlükun bazı kitaplarında, Muhammed (sav)´in peygamber olarak gelece ğine dair müjdeler bulunuyordu. Bununla ilgili olarak Cenab-ı Al lah şöyle buyurmuştur: "Her millet içinde mutlaka bir uyarıcı (peygamber gelip) geçmiştir ." (Fatır: 24)

Fakat bunun yambaşmda insanları kuvvete ve zayıflara itibar etmemeye çağıran tehlikeli sosyal bir ekolle de karşılaşıyoruz. Bunlara göre zayıf kimseler, yaşamaya değmeyecek insanlardı. Hak, her zaman güçlüden yanadır. Batıl da her zaman zayıfla beraberdir. Hayat kanunu, güçlüleri zayıflara hakim kılar ve bu doğrultuda icraat gösterir. Güçlülerin hayatta kalması, zayıfla-rınsa yok olması gerekir. Adalete inanç yoktur. İnanç, ancak kuv vetledir.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın